De voordelen van aquatische therapie

Posted on
Schrijver: Joan Hall
Datum Van Creatie: 26 Januari 2021
Updatedatum: 19 Kunnen 2024
Anonim
EMDR: een therapie die steeds meer wordt toegepast
Video: EMDR: een therapie die steeds meer wordt toegepast

Inhoud

Watertherapie of zwembadtherapie bestaat uit een oefenprogramma dat in het water wordt uitgevoerd. Het is een gunstige vorm van therapie die nuttig is voor een verscheidenheid aan medische aandoeningen. Aquatische therapie maakt gebruik van de fysieke eigenschappen van water om de genezing van de patiënt en de trainingsprestaties te bevorderen.

Voordelen

Een voordeel van aquatische therapie is het drijfvermogen van het water. Ondergedompeld in water helpt het drijfvermogen het gewicht van de patiënt te ondersteunen. Dit vermindert de hoeveelheid gewichtsbelasting waardoor de kracht van de belasting op de gewrichten wordt verminderd. Dit aspect van aquatische therapie is vooral nuttig voor patiënten met artritis, genezing van gebroken botten of met overgewicht. Door de hoeveelheid gewrichtsbelasting te verminderen, is het gemakkelijker en minder pijnlijk om oefeningen uit te voeren.

De viscositeit van water biedt een uitstekende bron van weerstand die gemakkelijk kan worden opgenomen in een oefenprogramma voor watertherapie. Deze weerstand zorgt voor spierversterking zonder dat er gewichten nodig zijn. Door weerstand te gebruiken in combinatie met het drijfvermogen van het water, kan een persoon spiergroepen versterken met verminderde gewrichtsspanning die niet op het land kan worden ervaren.


Aquatische therapie maakt ook gebruik van hydrostatische druk om zwelling te verminderen en het bewustzijn van de gewrichtspositie te verbeteren. De hydrostatische druk produceert krachten die loodrecht op het lichaamsoppervlak staan. Deze druk zorgt voor gewrichtspositiebewustzijn bij de patiënt. Als resultaat wordt de proprioceptie van de patiënt verbeterd. Dit is belangrijk voor patiënten die gewrichtsverstuikingen hebben gehad, omdat onze proprioceptie afneemt wanneer gewrichtsbanden worden gescheurd. De hydrostatische druk helpt ook bij het verminderen van zwelling van gewrichten en weke delen die resulteren in letsel of artritische aandoeningen.

Ten slotte helpt de warmte van het water tijdens de aquatische therapie bij het ontspannen van spieren en vasodilateert bloedvaten, waardoor de bloedtoevoer naar de gewonde gebieden toeneemt. Patiënten met spierspasmen, rugpijn en fibromyalgie vinden dit aspect van aquatische therapie bijzonder therapeutisch.

Beperkingen

Hoewel aquatische therapie nuttig kan zijn, kunnen er enkele beperkingen aan zijn. Ten eerste: de winst die u behaalt tijdens het trainen in het water, is mogelijk niet hetzelfde als functionele winst buiten het water. Lopen in water kan gemakkelijk zijn vanwege het gecreëerde drijfvermogen, maar als je eenmaal het zwembad verlaat, kan het nog steeds moeilijk zijn om op het droge te lopen.


Aquatische therapie kan ook gewoon goed voelen, maar het algehele effect van de zwembadtherapie is misschien niet gelijk aan de functionele en krachttoename waarop wordt gehoopt. U moet de specifieke doelen begrijpen die u wilt bereiken als u deelneemt aan watertherapie.

Sommige mensen mogen geen watertherapie uitvoeren

Het is echter belangrijk om te weten dat aquatische therapie niet voor iedereen is weggelegd. Mensen met een hartaandoening mogen niet deelnemen aan watertherapie.Degenen die koorts, infecties of darm- / blaasincontinentie hebben, komen ook niet in aanmerking voor watertherapie. Bespreek dit altijd met uw arts voordat u met een programma voor watertherapie begint.

Als u niet kunt zwemmen, mag u natuurlijk niet deelnemen aan zwembadtherapie, tenzij uw PT zich bewust is van uw gebrek aan zwemkennis en u 100% van de tijd volledige hulp kan bieden.

Als u een blessure of ziekte heeft die een beperking van de functionele mobiliteit veroorzaakt, kunt u baat hebben bij de bekwame hulp van een fysiotherapeut om u te helpen volledig te herstellen. U kunt baat hebben bij watertherapie om u te helpen volledig terug te keren naar uw basislijnmobiliteit en om terug te keren naar uw normale activiteitenniveau.