Huidaandoeningen die van invloed zijn op extensoroppervlakken

Posted on
Schrijver: Charles Brown
Datum Van Creatie: 1 Februari 2021
Updatedatum: 20 November 2024
Anonim
Rehabilitation of Bilateral Amputee - Exercises: Fitting of and Training with Prostheses
Video: Rehabilitation of Bilateral Amputee - Exercises: Fitting of and Training with Prostheses

Inhoud

In de dermatologie is het extensoroppervlak het huidgebied aan de buitenkant van een gewricht. De spier die ervoor zorgt dat een gewricht opent en strekt, wordt toepasselijk de strekspier genoemd. Voorbeelden van een extensoroppervlak zijn de voorkant van de knie en de achterkant van de elleboog of onderarm. Psoriasis en andere aandoeningen komen vaak voor op deze locaties.

Het flexoroppervlak daarentegen is de huid aan de kant van een gewricht dat plooit. Gestuurd door een buigspier, kan het buigoppervlak worden beschreven als gebieden waar gevouwen huid elkaar kan raken, zoals de binnenkant van de elleboog of de achterkant van de knie.

Deze beschrijvingen zijn belangrijk bij het beschrijven van laesies en andere huidveranderingen, omdat de locatie kan helpen bij het bepalen van de oorzaak van een huidaandoening die een gewrichtsdeel aantast.

Functie

Extensor- en buigspieren werken tegengesteld aan elkaar en bevinden zich aan weerszijden van de schouder, bovenarm, elleboog, onderarm, pols, hand, vingers, heup, dij, knie, voet en tenen. Er zijn zelfs extensoren en buigspieren in de nek en langs de lumbale wervelkolom waarmee u naar voren en naar achteren kunt buigen.


De oppervlakken die deze spieren bedekken, worden doorkruist met haarvaten en zenuwen die zuurstof aan weefsels afgeven en respectievelijk grove en subtiele sensaties detecteren. Degenen op extensoroppervlakken zijn vatbaarder voor letsel en ontsteking als gevolg van het buigen van een gewricht.

Elke keer dat u bijvoorbeeld een elleboog buigt, worden de haarvaten en zenuwen rond het bot en gewricht gespannen. Hetzelfde gebeurt niet op het flexoroppervlak, tenzij het gewricht overmatig gestrekt is.

Tegenvallende situaties

Om redenen die niet helemaal duidelijk zijn, is het extensoroppervlak een veel voorkomende plaats van huidaandoeningen, waaronder:

  • Psoriasis
  • Nummulair eczeem
  • Dermatitis herpetiformis
  • Erythema multiforme

Psoriasis en dermatitis herpetiformis zijn auto-immuunziekten, terwijl eczeem en erythema multiforme nauwer verband houden met een allergie- of overgevoeligheidsreactie.


Psoriasis

Psoriasis is een veel voorkomende auto-immuunziekte die wordt gekenmerkt door de overproductie van huidcellen, keratinocyten genaamd, in de buitenste laag van de huid (epidermis). Plaque psoriasis, ook wel bekend als psoriasis vulgaris, is het meest voorkomende type, goed voor tot 90% van de gevallen.Het kan elk deel van het lichaam aantasten, maar ontwikkelt zich meestal op de ellebogen, knieën en onderrug.

Waarom deze specifieke oppervlakken worden aangetast, blijft een beetje een raadsel. Er is voorgesteld dat het herhaaldelijk rekken van deze weefsels bij dagelijks gebruik ze tot een veel voorkomende plaats van chronische ontsteking maakt.

Bovendien zijn de huid van de knieën en ellebogen vaak plaatsen van trauma, waaronder schaafwonden en kneuzingen. Na verloop van tijd zorgt dit ervoor dat de huid dikker wordt, een aandoening die bekend staat als epidermale hyperplasie.

Het is niet verrassend dat huidtrauma en plaatselijke ontsteking twee van de belangrijkste oorzaken van psoriasis zijn. Bovendien verhoogt de ontwikkeling van hyperplasie de dichtheid van cellen in de epidermis, waardoor er meer "doelwitten" zijn voor een auto-immuunaanval.


6 gemeenschappelijke triggers voor psoriasis

Nummulair eczeem

Eczeem, ook bekend als atopische dermatitis, is een ontstekingsaandoening die wordt gekenmerkt door het verschijnen van schilferende plekken op de jeukende huid. De voorwaarde atopisch wordt gebruikt om ziekten te beschrijven die worden veroorzaakt door een onjuiste reactie van het immuunsysteem, zoals astma en hooikoorts.

Aangenomen wordt dat een combinatie van genetische, omgevings- en immunologische factoren aan de basis ligt van deze overdreven reactie. Dit is in tegenstelling tot een auto-immuunziekte waarbij cellen direct worden aangevallen.

Terwijl eczeem overweldigend de voorkeur geeft aan flexoroppervlakken, veroorzaakt een type, bekend als nummulair eczeem, muntvormige, schilferige plaques op de extensoroppervlakken van de armen, benen en heupen.

Net als bij psoriasis wordt nummulair eczeem door wetenschappers niet goed begrepen. Aangenomen wordt echter dat een overgevoeligheidsreactie ervoor zorgt dat lipiden (vet) uit de opperhuid lekken, waardoor uitdroging en goed gedefinieerde gebieden met roodheid en ontsteking ontstaan.

Huidinfecties geassocieerd met eczeem

Erythema Multiforme

Erythema multiforme is een acute, zelflimiterende aandoening die wordt veroorzaakt door een overgevoelige reactie op infecties, medicijnen en andere triggers. Veel voorkomende triggers voor geneesmiddelen zijn barbituraten, penicilline, fenytoïne en sulfonamide. Virale en bacteriële infecties zoals herpes simplex-virus en Mycoplasma pneumoniae kan ook een reactie oproepen.

Erythema multiforme wordt gekenmerkt door roosvormige laesies op de extensoroppervlakken van de armen en benen, inclusief de vingers en tenen. Het patroon van uitslag wordt beschreven als zosteriform, wat betekent dat ze beperkt blijven tot een specifiek zenuwgebied op de huid (dermatoom). Dit suggereert dat de verergering van zenuwen, die vaak voorkomt op extensoroppervlakken, de ontwikkeling van erythemateuze laesies kan bevorderen.

Erythema multiforme kan ook voorkomen in de trant van een eerder huidletsel, een aandoening die de Koebner-reactie wordt genoemd.

Dermatitis Herpetiformis

Dermatitis herpetiformis is een chronische huidaandoening die nauw verband houdt met coeliakie en glutengevoeligheid. Het wordt gekenmerkt door een hevig jeukende cluster van blaren op de extensoroppervlakken, evenals op de hoofdhuid, lies en billen.

Herpetiforme dermatitis wordt veroorzaakt door de ophoping van immunoglobuline A (IgA) in de epidermis. Om onbekende redenen kan gluten ervoor zorgen dat IgA wordt geactiveerd, waardoor plaatselijke ontstekingen en de ontwikkeling van eruptieve laesies worden veroorzaakt.

Als auto-immuunziekte hebben coeliakie en glutengevoeligheid beide overeenkomsten met psoriasis (en kunnen ze vaak samen voorkomen). Dit omvat het overwicht van laesies op extensoroppervlakken, inclusief de knieën en ellebogen.

Er zijn aanwijzingen van de University of California, San Francisco dat gluten uitbarstingen kunnen veroorzaken bij tot 20% van de mensen met psoriasis, wat duidt op een gemeenschappelijke genetische link.

Hoe psoriasis en coeliakie met elkaar in verband staan