Inhoud
- Wat veroorzaakt gezichtsverlamming bij kinderen?
- Symptomen van gezichtsverlamming bij kinderen
- Pediatrische gezichtsverlamming: diagnose
- Behandeling voor pediatrische gezichtsverlamming
De zevende hersenzenuw regelt het gevoel en de beweging van alle spieren in het gezicht. Schade aan deze zenuw kan een onvermogen veroorzaken om een of beide zijden van het gezicht te bewegen, waardoor het vermogen van een kind om emotie over te brengen door middel van gezichtsuitdrukking, knipperen, spreken en eten, wordt aangetast.
Wat veroorzaakt gezichtsverlamming bij kinderen?
Verlamming van de gezichtsspieren van een kind is een symptoom, met verschillende mogelijke onderliggende oorzaken, waaronder:
De verlamming van Bell, die het gevolg kan zijn van een virale infectie of een onbekende oorzaak
Trauma tijdens de geboorte
Hoofd wond
Aangeboren aandoeningen zoals het Moebius-syndroom
Craniofaciale afwijkingen zoals hemifaciale microsomie
Tumoren, waaronder schwannomen of hemangiomen die de 7e hersenzenuw aantasten
Symptomen van gezichtsverlamming bij kinderen
Symptomen kunnen zijn:
Merkbaar hangend aan één kant van het gezicht door spierzwakte
Asymmetrische glimlach of gezichtsuitdrukking
Niet kunnen knipperen
Kwijlen
Moeilijkheden met eten
Spraakproblemen
Pediatrische gezichtsverlamming: diagnose
Bij het beoordelen van een kind met gezichtsverlamming, zal de arts een gedetailleerde geschiedenis afnemen om te bepalen wanneer de symptomen optraden, de ernst van de verlamming en of een of beide zijden van het gezicht van het kind erbij betrokken zijn. De arts kan een videocamera gebruiken om het bewegingsbereik van het kind vast te leggen.
De arts kan de volgende tests aanbevelen om op een diagnose te wijzen:
Bloed Test
Bloeddruk test
Röntgenfoto's, MRI- of CT-scans van het hoofd van het kind
Behandeling voor pediatrische gezichtsverlamming
Afhankelijk van de oorzaak en de ernst van de gezichtsverlamming van een kind, kunnen niet-chirurgische therapieën voldoende zijn om het probleem op te lossen, inclusief fysiotherapie en behandeling met botulinum of steroïde medicatie. Een spraakpatholoog kan deel uitmaken van het zorgteam van het kind als de verlamming zijn of haar spraakvermogen beïnvloedt.
Gezichtsreanimatiechirurgie
Gespecialiseerde chirurgische procedures kunnen ernstige of aanhoudende gezichtsverlamming bij kinderen aanpakken, waaronder deze procedures:
Spieroverdrachten: De chirurg verwijdert een of meer pezen of spieren en verplaatst deze naar delen van het gezicht waar ze meer natuurlijke bewegingen kunnen herstellen. Deze procedures omvatten:
Temporalis peesoverdracht (ook bekend als T3), die het ene uiteinde van de temporalispees verplaatst die is verbonden met de kaak en dichter naar de mond toe beweegt. Met deze procedure kan het kind glimlachen door de kaak op elkaar te klemmen. De T3-procedure duurt ongeveer een uur en kan poliklinisch worden uitgevoerd.
Digastrische peesoverdracht, die een pees verplaatst die is verbonden met een spier onder de kaak.
Gracilis overdracht, die vezels overbrengt van een dunne spier aan de binnenkant van de dij. Deze operatie kan een ziekenhuisopname van een paar dagen en een aantal maanden herstel vereisen, maar zorgt voor een natuurlijker ogende glimlach die het hele gezicht omvat.
Zenuwtransplantatie omvat het verplaatsen van zenuwen van verschillende delen van het lichaam naar het gezicht. Enten kan zowel beweging als gevoel herstellen, waardoor de spiercontrole toeneemt. Enkele voorbeelden van deze techniek zijn het verplaatsen van de hypoglossale zenuw in de tong, gezichtstransplantatie en cross-faciale transplantatie.
De ogen van het kind beschermen
Gezichtsverlamming kan het vermogen van een kind om met de ogen te knipperen beïnvloeden, wat kan leiden tot uitdroging en mogelijk oogletsel. Een behandeling die uw arts kan aanbevelen, is de bevestiging van een kleine platina ketting aan het bovenste ooglid, waardoor het ooglid zachtjes wordt verzwaard en het kind kan knipperen en het oog kan smeren met natuurlijke tranen.
Naast het aanpakken van de verlamming zelf, kan de chirurg andere plastische chirurgische ingrepen aan het gezicht voorstellen, zoals het optillen van het ooglid of het voorhoofd, die kunnen helpen het gezichtsveld van het kind te herstellen en tegelijkertijd de functie en het uiterlijk te herstellen.