Cortisol-urinetest

Posted on
Schrijver: Laura McKinney
Datum Van Creatie: 9 April 2021
Updatedatum: 20 November 2024
Anonim
Cortisol Urine Test vs. Cortisol Saliva Test
Video: Cortisol Urine Test vs. Cortisol Saliva Test

Inhoud

De cortisol-urinetest meet de hoeveelheid cortisol in de urine. Cortisol is een glucocorticoïd (steroid) hormoon geproduceerd door de bijnier.


Cortisol kan ook worden gemeten met behulp van een bloed- of speekseltest.

Hoe de test wordt uitgevoerd

Een urinemonster van 24 uur is nodig. U moet uw urine 24 uur lang verzamelen in een container die door het laboratorium wordt aangeleverd. Uw zorgverlener zal u vertellen hoe u dit moet doen. Volg de instructies precies.

Omdat het cortisolniveau de hele dag stijgt en daalt, moet de test mogelijk drie of meer afzonderlijke keren worden gedaan om een ​​beter beeld te krijgen van de gemiddelde cortisolproductie.

Hoe je je op de test voorbereidt

Mogelijk wordt u gevraagd om de dag voorafgaand aan de test geen intensieve training te geven.

U kunt ook worden gevraagd om tijdelijk te stoppen met het nemen van geneesmiddelen die de test kunnen beïnvloeden, waaronder:

  • Middelen tegen epilepsie
  • oestrogeen
  • Door de mens gemaakte (synthetische) glucocorticoïden, zoals hydrocortison, prednison en prednisolon
  • androgenen

Hoe de test zal voelen

De test omvat alleen normaal urineren. Er is geen ongemak.


Waarom de test wordt uitgevoerd

De test wordt gedaan om te controleren op verhoogde of verlaagde cortisolproductie. Cortisol is een glucocorticoïd (steroid) hormoon dat vrijkomt uit de bijnier als reactie op adrenocorticotroop hormoon (ACTH). Dit is een hormoon dat vrijkomt uit de hypofyse in de hersenen. Cortisol beïnvloedt veel verschillende lichaamssystemen. Het speelt een rol bij:

  • Botgroei
  • Bloeddrukcontrole
  • Immuunsysteemfunctie
  • Metabolisme van vetten, koolhydraten en eiwitten
  • Zenuwstelselfunctie
  • Stress reactie

Verschillende ziekten, zoals het syndroom van Cushing en de ziekte van Addison, kunnen leiden tot ofwel te veel ofwel te weinig productie van cortisol. Het meten van urine cortisolniveau kan helpen bij het vaststellen van deze aandoeningen.

Normale resultaten

Normaal bereik is 4 tot 40 mcg / 24 uur of 11 tot 110 nmol / dag.

Normale waardebereiken kunnen enigszins variëren tussen verschillende laboratoria. Sommige laboratoria gebruiken verschillende metingen of testen verschillende exemplaren. Praat met uw provider over de betekenis van uw specifieke testresultaten.


Wat abnormale resultaten betekenen

Een hoger dan normaal niveau kan wijzen op:

  • Cushing-ziekte, waarbij de hypofyse te veel ACTH maakt door overmatige groei van de hypofyse of een tumor in de hypofyse
  • Ectopisch Cushing-syndroom, waarbij een tumor buiten de hypofyse of bijnieren te veel ACTH maakt
  • Ernstige depressie
  • Tumor van de bijnier die te veel cortisol produceert
  • Zware stress
  • Zeldzame genetische aandoeningen

Een lager dan normaal niveau kan wijzen op:

  • Addison-ziekte waarbij de bijnieren niet voldoende cortisol produceren
  • Hypopituïtarisme waarbij de hypofyse de bijnier niet signaleert om voldoende cortisol te produceren
  • Onderdrukking van de normale hypofysaire of bijnierfunctie door glucocorticoïde geneesmiddelen, waaronder pillen, huidcrèmes, oogdruppels, inhalatoren, gezamenlijke injecties, chemotherapie

Risico's

Er zijn geen risico's met deze test.

Alternatieve namen

24 uur urinevrij cortisol (UFC)

Afbeeldingen


  • Vrouwelijke urinewegen

  • Mannelijke urinewegen

Referenties

Chernecky CC, Berger BJ. Cortisol - urine. In: Chernecky CC, Berger BJ, eds. Laboratoriumtests en diagnostische procedures. 6e ed. St Louis, MO: Elsevier Saunders; 2013: 389-390.

Stewart PM, Newell-Price JDC. De bijnierschors. In: Melmed S, Polonsky KS, Larsen PR, Kronenberg HM, eds. Williams Textbook of Endocrinology. 13e ed. Philadelphia, PA: Elsevier; 2016: hoofdstuk 15.

Beoordeling Datum 5/7/2017

Bijgewerkt door: Brent Wisse, MD, Associate Professor of Medicine, Division of Metabolism, Endocrinology & Nutrition, University of Washington School of Medicine, Seattle, WA. Ook beoordeeld door David Zieve, MD, MHA, medisch directeur, Brenda Conaway, Editorial Director en de A.D.A.M. Redactie.