De symptomen en behandeling van afasie

Posted on
Schrijver: Judy Howell
Datum Van Creatie: 28 Juli- 2021
Updatedatum: 11 Kunnen 2024
Anonim
Grip op ’t gesprek bij afasie
Video: Grip op ’t gesprek bij afasie

Inhoud

Afasie is een taalstoornis. Afasie kan expressieve of receptieve taal beïnvloeden, hoewel expressieve taalafasie vaker voorkomt. Mensen met afasie hebben een gemiddelde of betere intelligentie en articulatievermogen. Een symptoom van onderliggende schade aan de hersenen - vaak het gevolg van hersenletsel, beroerte of tumorafasie kan optreden in de baarmoeder, de kindertijd of later in het leven.

Jongere mensen met afasie hebben meer kans om hun capaciteiten te herstellen, omdat de hersenen nog steeds verbindingen vormen en verschillende delen van de hersenen zich nog niet hebben gespecialiseerd. Sommige kinderen met afasie kunnen hersenletsel compenseren door andere delen van de hersenen te gebruiken voor spraak en taal.

Symptomen

Hoe ziet afasie eruit in de echte wereld? Het antwoord hangt af van het soort en de omvang van de hersenschade die ze hebben opgelopen. Sommige kinderen met afasie begrijpen mogelijk de geschreven of gesproken taal niet. Anderen gebruiken taal op vreemde manieren en voegen onnodige of onzinnige woorden toe.


Receptieve afasie heeft specifiek invloed op het vermogen van het individu om taal te begrijpen en te begrijpen. Expressieve afasie beïnvloedt het vermogen om met anderen te communiceren. Sommige mensen hebben misschien slechts de ene of de andere vorm van afasie, hoewel velen zowel expressieve als receptieve problemen hebben. In veel gevallen zijn kinderen met receptieve afasie zich niet bewust van hun eigen uitdagingen en kunnen ze gefrustreerd raken als ze niet worden begrepen. Aan de andere kant zijn kinderen met expressieve afasie zich vaak goed bewust van wat ze willen zeggen, maar kunnen ze de woorden niet vinden om te communiceren.

Afasie kan ook andere taalproblemen veroorzaken. Sommige kinderen met afasie kunnen er bijvoorbeeld lang over doen om hun woorden uit de kast te halen, en ze kunnen in zeer korte zinnen spreken. Sommige soorten expressieve afasie, zoals die waarbij sprake is van letsel aan een deel van de hersenen dat het gebied van Broca wordt genoemd, kunnen leiden tot problemen met spreken, maar zonder problemen met het begrijpen van taal.

Bijkomende symptomen kunnen zijn:


  • Gebruik van vreemde of ongepaste woorden in een gesprek
  • Moeilijkheden met begrijpend lezen
  • Uitdagingen met schrijven
  • Moeite met luisteren naar betekenis (in situaties waarin instructies of informatie mondeling worden gedeeld)
  • Uitdagingen met sociale communicatie (moeite met het begrijpen van grappen, sarcasme, idiomen en andere vormen van sociale spraak)

Behandeling en beheer

Afasie is te behandelen, maar niet te genezen. De meeste behandelcentra staan ​​rond logopedie; een goede therapeut zal een programma bouwen rond de specifieke behoeften van de individuele patiënt.

Het is niet verrassend dat afasie een groot probleem kan worden in de schoolomgeving, vooral na de lagere klassen. Niet alleen verwachten leraren steeds meer verbale communicatie en expressie, maar leeftijdsgenoten eisen ook betere sociale communicatie. Er zijn verschillende benaderingen die leerkrachten en assistenten kunnen gebruiken om leren en communiceren te ondersteunen; bijvoorbeeld:

  • Vermindering van auditieve afleidingen, zoals luide gesprekken, muziek of andere geluiden in de klas
  • Gebruik makend van eenvoudige, directe taal ("Wie was de president in 2009?" In tegenstelling tot "Hoe heet de persoon die onze natie leidde in 2009?").
  • De student voldoende tijd geven om een ​​antwoord te formuleren en te communiceren. Het kan veel langer duren voordat iemand met afasie een mondelinge vraag beantwoordt, maar dat betekent niet dat hij of zij niet in staat is om het juiste antwoord te geven.
  • Bevorder zoveel mogelijk onafhankelijkheid. Het is gemakkelijk voor een student met afasie om zo min mogelijk te praten en erop te vertrouwen dat anderen voor hen spreken, maar ze zullen natuurlijk onafhankelijke communicatieve vaardigheden nodig hebben als ze ouder worden.