Kan een kind te goed functioneren voor toegepaste gedragsanalyse?

Posted on
Schrijver: Roger Morrison
Datum Van Creatie: 26 September 2021
Updatedatum: 15 November 2024
Anonim
The Problem with Applied Behavior Analysis | Chloe Everett | TEDxUNCAsheville
Video: The Problem with Applied Behavior Analysis | Chloe Everett | TEDxUNCAsheville

Inhoud

Applied Behavior Analysis (ABA) wordt vaak omschreven als de "gouden standaard" als het gaat om autismetherapie. Maar het heeft zijn tegenstanders. Sommige mensen (met name hoogfunctionerende autistische zelfverdedigers) vinden de techniek vernederend en in veel gevallen wreed voor het kind.

Sommige experts suggereren dat ABA echt het beste is voor kinderen met ernstigere vormen van autisme en bevelen ontwikkelings- of speltherapie aan in plaats van ABA. Ontwikkelings- en speltherapie is meer gericht op interactiviteit, communicatie en emotionele groei, terwijl ABA (niet verrassend) bijna uitsluitend gericht is op gedrag.

De realiteit is natuurlijk dat kinderen zowel ontwikkelings- als gedragstherapie kunnen krijgen, dus een keuze is eigenlijk niet nodig. Maar is ABA echt ongeschikt voor hoger functionerende kinderen met autisme?

Waarom niemand "voorbij" gedragsverandering is

Behaviorisme is op zichzelf gewoon een manier om het gewenste gedrag aan te leren door beloningen te bieden voor naleving (of gevolgen voor niet-naleving, hoewel negatieve bekrachtiging de afgelopen jaren uit de mode is geraakt). We hanteren een gedragsmatige benadering wanneer we zeggen "je krijgt een toetje als je je erwten op hebt" of "je kunt uitgaan met je vrienden als je je kamer opruimt". Werkplekken gebruiken gedragstechnieken wanneer ze prikkels bieden om specifieke doelen te bereiken.


Gedragsbehandeling is effectief voor veel kinderen met autisme. Het doel van gedragsbehandeling is om kinderen te helpen het vaardigheidsniveau van zich normaal ontwikkelende leeftijdsgenoten in te halen. Het programma is geïndividualiseerd en omvat sterke en zwakke punten die specifiek zijn voor elk kind. Daarom kunnen zelfs hoogfunctionerende kinderen baat hebben bij gedragstherapie.

Waarom ABA misschien niet wordt aangeboden op een manier die goed is voor uw kind

ABA wordt vaak aangeboden in de context van een "autisme klaslokaal" ontworpen om kinderen met relatief ernstige symptomen te dienen. De meeste kinderen die hun dagen in een 'autismeklas' doorbrengen, brengen weinig of geen tijd door in het algemeen onderwijs. Als je een goed functionerend kind hebt dat intellectueel en gedragsmatig in staat is om te leren in een klaslokaal voor algemeen onderwijs, past het "autisme klaslokaal" waarschijnlijk niet goed.

ABA kan ook worden aangeboden in een een-op-een setting. Dit kan erg handig zijn voor een kind dat zeer basisvaardigheden aan het leren is of dat nog niet in staat is om met leeftijdsgenoten om te gaan op een speelplaats of in een andere typische omgeving. Voor een beter functionerend kind zou ABA echter in een "echte wereld" -omgeving moeten worden aangeboden. Als ABA-therapeuten niet in staat of bereid zijn om met uw kind in een natuurlijke omgeving te werken, kan ABA een slechte match zijn.


Volgens het Lovaas Instituut en veel ABA-providers moet ABA vele uren per week worden aangeboden (maar liefst 40 uur). Op dit intensiteitsniveau is het voor een kind letterlijk onmogelijk om ook buiten school deel te nemen aan iets anders dan therapie. Geen sport, geen muziek, geen vrije tijd - tenzij een ABA-therapeut daadwerkelijk met het kind werkt tijdens zijn of haar naschoolse activiteiten. Als u een kind heeft dat in staat is om deel te nemen aan typische activiteiten en ABA die activiteiten onmogelijk zou maken, kan ABA een slechte keuze zijn.

Hoe ABA moet worden aangepast voor een beter functionerend kind

Er zijn weinig gegevens beschikbaar in peer-reviewed onderzoeksartikelen die de resultaten van gedragstherapie vergelijken voor 'laagfunctionerende' en 'hoogfunctionerende' kinderen. Bovendien zijn er weinig onderzoeken die de werkzaamheid van verschillende "merken" van ABA voor verschillende groepen kinderen vergelijken. Het is echter mogelijk om enkele specifieke aanbevelingen te doen om ABA aan te passen aan de behoeften van een beter functionerend kind:


  • Het doel van gedragsbehandeling is om kinderen te helpen het vaardigheidsniveau van zich normaal ontwikkelende leeftijdsgenoten in te halen. Gedragsbehandeling kan worden aangepast om complex gedrag en sociale vaardigheden aan te leren, zoals het herkennen van gezichtsuitdrukkingen en non-verbaal gedrag van anderen, de ontwikkeling van coöperatief sociaal gedrag, het verwoorden van empathie en het praten met leeftijdsgenoten over een verscheidenheid aan onderwerpen in plaats van een beperkt aantal belangen.
  • Gedragstherapie kan er heel anders uitzien voor een 'laagfunctionerend' en 'hoogfunctionerend' kind met autisme. Naast discrete onderzoeken (één op één therapie voor lager functionerende kinderen), kunnen andere gedragsmatig verantwoorde procedures zoals incidenteel lesgeven, videomodellering en generalisatie in de natuurlijke omgeving sterker worden benadrukt.
  • Gedragstherapie probeert een kind te helpen zodat het in de toekomst in minder gestructureerde omgevingen kan leren (bijvoorbeeld in leeftijdsgroepen). Maar zelfs in deze minder gestructureerde omgevingen zijn de principes van toegepaste gedragsanalyse vaak de sleutel tot het succes van een kind. Enkele van deze principes zijn: 1) het definiëren van meetbaar gedrag voor verandering, 2) het onderzoeken van de functie van ongepast gedrag, 3) het versterken van passend gedrag, en 4) het routinematig meten van de voortgang.

Samenvattend kunnen ouders die gedragsbehandeling afwijzen omdat ze te horen krijgen dat hun kind al 'goed functioneert' een effectieve interventie mislopen. Een gerenommeerde organisatie die gespecialiseerd is in gedragsbehandeling voor kinderen met autisme, moet in staat zijn om een ​​kind te beoordelen en vervolgens de specifieke doelstellingen en leerstrategieën van de ouder te bespreken op basis van de specifieke sterke punten en behoeften van hun kind. Ouders kunnen dan beslissen of de gedragsbehandeling passend is voor hun zoon of dochter.