Hoe lang duurt de hersenactiviteit na een hartstilstand?

Posted on
Schrijver: Judy Howell
Datum Van Creatie: 5 Juli- 2021
Updatedatum: 16 Oktober 2024
Anonim
ONTDEK HOE JE  VERDER KUNT HERSTELLEN NA EEN HERSENINFARCT
Video: ONTDEK HOE JE VERDER KUNT HERSTELLEN NA EEN HERSENINFARCT

Inhoud

Een hartstilstand is een catastrofale gebeurtenis waarbij het hart stopt met kloppen, waardoor het lichaam de zuurstof die het nodig heeft om te overleven, wordt onthouden. Volgens een rapport van de American Heart Association vinden elk jaar meer dan 356.000 hartstilstanden buiten het ziekenhuis plaats in de Verenigde Staten, waarvan bijna 90% dodelijk is.

Naast het hoge risico op overlijden, is een van de grootste zorgen de impact van langdurig zuurstofgebrek op de hersenen en de schade die kan optreden binnen drie minuten nadat het hart is gestopt.

Wat gebeurt er tijdens een hartstilstand

Tijdens een hartstilstand zal snel bewusteloosheid optreden zodra het hart stopt met kloppen, meestal binnen 20 seconden. Beroofd van de zuurstof en suikers die het nodig heeft om te functioneren, zullen de hersenen niet in staat zijn om de elektrische signalen af ​​te geven die nodig zijn om de orgaanfunctie te behouden, inclusief ademhaling.

Dit kan leiden tot hypoxisch-anoxisch letsel (HAI). Hypoxie verwijst naar een gedeeltelijk zuurstofgebrek, terwijl anoxie duidt op een totaal gebrek aan zuurstof. In het algemeen geldt: hoe vollediger de ontbering, hoe ernstiger de schade aan de hersenen.


Bij een hartstilstand treft het gebrek aan circulatie niet slechts een deel van de hersenen, maar overal in de hersenen waar bloed stroomt. Een letsel veroorzaakt door apoxie wordt diffuse hersenschade genoemd. Een van de delen van de hersenen die het meest kwetsbaar zijn voor letsel, is de temporale kwab waar herinneringen worden opgeslagen.

Tijdlijn

Bij een hartstilstand is het essentieel om binnen twee minuten met cardiopulmonale reanimatie (CPR) te beginnen. Na drie minuten kan globale cerebrale ischemie (het gebrek aan bloedtoevoer naar de hele hersenen) leiden tot progressief verergering van hersenletsel.

Na negen minuten is ernstige en onomkeerbare hersenschade waarschijnlijk. Na 10 minuten is de overlevingskans laag.

Zelfs als een persoon wordt gereanimeerd, zullen acht op de tien in coma zijn en enige mate van hersenschade oplopen. Simpel gezegd, hoe langer de hersenen geen zuurstof krijgen, hoe erger de schade zal zijn.

Als je de laatste tijd geen reanimatie hebt geleerd, zijn er dingen veranderd. Meestal kun je een training van twee tot drie uur vinden bij een lokaal gezondheidscentrum of door contact op te nemen met een Rode Kruis- of American Heart Association-kantoor bij jou in de buurt.


Reanimatie en symptomen

Mensen die onmiddellijk herleefden van een hartstilstand - meestal die in ziekenhuizen met toegang tot defibrillatoren (apparaten die elektrische impulsen naar de borst sturen om het hart opnieuw te starten) - kunnen herstellen zonder tekenen van letsel. Anderen kunnen schade oplopen die kan variëren van licht tot ernstig.

Omdat het geheugen het diepst wordt beïnvloed door apoxie, zal dit vaak het eerste symptoom zijn dat wordt gediagnosticeerd. Andere tekenen kunnen duidelijk zijn, zowel fysiek als psychiatrisch, terwijl sommige pas maanden of jaren later worden opgemerkt.

Voor degenen die worden gereanimeerd en niet in coma zijn, kan het gevolg van apoxie zijn:

  • Ernstig geheugenverlies (amnesie)
  • Onvrijwillige spiercontracties (spasticiteit)
  • Verlies van spiercontrole
  • Verlies van mobiliteit en fijne motoriek
  • Incontinentie
  • Spraakgebrek
  • Veranderingen in persoonlijkheid
  • Desoriëntatie over plaats, persoon of tijd

Hoewel sommige symptomen in de loop van de tijd kunnen verbeteren, kunnen andere blijvend zijn en vereisen dat een persoon levenslange begeleide zorg krijgt.


Coma

Mensen die na een hartstilstand in coma zijn, zullen vaak schade ondervinden aan delen van de hersenen die de hersenschors, hippocampi, het cerebellum en de basale ganglia worden genoemd. Zelfs het ruggenmerg raakt soms beschadigd.

Personen die 12 uur of langer in coma liggen, zullen gewoonlijk blijvende motorische, sensorische en intellectuele tekortkomingen ervaren. Herstel zal vaak onvolledig en traag zijn, in de orde van weken tot maanden.

Degenen die ernstig getroffen zijn door kunnen in een vegetatieve toestand terechtkomen - beter bekend als het niet-reagerende waakzaamheidssyndroom (UWS) - waarbij de ogen kunnen openen en willekeurige bewegingen kunnen optreden, maar het individu reageert anders niet en is zich niet bewust van zijn of haar omgeving .

Terwijl 50 procent van de mensen met UWS als gevolg van een traumatisch hersenletsel weer bij bewustzijn komt, doen degenen met UWS als gevolg van zuurstofgebrek dat vaker niet.

Reperfusieletsel

Hoewel het herstel van de bloedstroom (ook wel reperfusie genoemd) essentieel is voor reanimatie en het voorkomen van hersenbeschadiging, kan de plotselinge stroom van bloed naar beschadigde weefsels reperfusieletsel veroorzaken.

Hoe contra-intuïtief het ook mag lijken, de afwezigheid van zuurstof en voedingsstoffen tijdens de ischemische (bloedarme) periode zorgt voor een situatie waarin het herstel van de bloedstroom oxidatieve stress op de hersenen plaatst, omdat verzamelde gifstoffen reeds beschadigde weefsels overspoelen.

De daaruit voortvloeiende ontsteking en zenuwbeschadiging kunnen een cascade van symptomen veroorzaken, variërend van mild tot ernstig, waaronder:

  • Ernstige hoofdpijn of migraine
  • Epileptische aanvallen
  • Zwakte of verlamming aan één kant van het lichaam
  • Visieverlies of blindheid in één oog
  • Moeilijkheden om dingen te begrijpen die worden gehoord of gesproken
  • Verlies van bewustzijn en aandacht van één kant van uw omgeving (hemispatiale verwaarlozing)
  • Onduidelijke of verwarde spraak
  • Duizeligheid of draaierigheid
  • Dubbel zicht
  • Verlies van coördinatie

De ernst van de symptomen hangt nauw samen met de duur van zuurstofgebrek en met reeds bestaande aandoeningen die de hersenen en het cardiovasculaire systeem aantasten.

Een woord van Verywell

Aangenomen wordt dat alle hersenactiviteit ongeveer drie tot vier minuten stopt vanaf het moment dat het hart stopt. Daartoe telt elke seconde als iemand plotseling voor je in elkaar zakt en stopt met ademen.

In plaats van tijd te verspillen door het slachtoffer in de auto te stoppen en naar het ziekenhuis te haasten, bel dan onmiddellijk de alarmcentrale en begin onmiddellijk met reanimatie. U kunt voldoende tijd kopen totdat de paramedici arriveren om te defibrilleren en het hart opnieuw te starten.

Hoe u 'hands-only' reanimatie moet uitvoeren bij hartstilstand