Inhoud
- Wat voor orthopedische problemen hebben kinderen bij het gooien van een honkbal?
- Wat is de groeischijf?
- Wat gebeurt er als er teveel spanning op de groeischijf staat?
- Wat zijn de tekenen van deze schade aan de arm en hoe wordt deze gedetecteerd?
- Hoe kunnen deze aandoeningen worden voorkomen?
Wat voor orthopedische problemen hebben kinderen bij het gooien van een honkbal?
Het gooien van een honkbal kan enorme hoeveelheden stress op de werparm van zowel volwassenen als jongere honkbalspelers leggen. Bij volwassenen wordt de spanning geabsorbeerd door de ligamenten en pezen en als gevolg daarvan hebben ze de neiging om tendinitis of uitrekking van de ligamenten te krijgen. Bij opgroeiende kinderen wordt de spanning echter geabsorbeerd door de zwakste delen van de botten, het kraakbeen aan de uiteinden van de botten. Dit kraakbeen is het deel van het bot waar groei optreedt, en schade aan dit gebied kan op de lange termijn gevolgen hebben voor de schouder of elleboog.
Door herhaaldelijk te werpen wordt het ellebooggewricht zwaar belast. De werpbeweging strekt de pezen en ligamenten aan de binnenkant van de elleboog uit en drukt de structuren aan de buitenkant samen. Deze krachten kunnen weefsel en botten beschadigen, vooral bij jonge atleten van wie de botten niet volledig zijn gerijpt.
Wat is de groeischijf?
De groeischijf is een gespecialiseerd deel van het bot dat zich nabij het gewricht bevindt, waar de botgroei plaatsvindt. Dit gebied is niet zo sterk als het bot, de ligamenten of de pezen. Als gevolg hiervan, wanneer de schouder of elleboog de spanning van een honkbalveld voelt, wordt de groeischijf meer door deze spanning beïnvloed dan de andere structuren. Dit is alleen een probleem als de spanning te vaak voorkomt en als de spanning groot is. Spelers die pitchen lopen het meeste risico voor deze problemen omdat ze hard en vaak gooien. Dit is een van de redenen dat het aantal innings (en hopelijk het aantal worpen) dat door een speler is toegestaan, wordt beperkt door competitieregels.
Wat gebeurt er als er teveel spanning op de groeischijf staat?
Het kraakbeen van de groeischijf kan geen overmatige spanning verdragen, en het eerste teken van overbelasting is pijn. Pijn in de elleboog of schouder van een groeiende honkbalspeler is niet normaal en mag niet worden verborgen met ijs of medicatie. Als de schade doorgaat na het begin van de pijn, kan de groeischijf daadwerkelijk breken.
In de elleboog zit dit meestal aan de binnenkant van de elleboog, en een klein stukje van het bot waar de pezen aan hechten, kan er daadwerkelijk af trekken. Als dit ernstig is, kan een operatie nodig zijn om het bot te vervangen. In de elleboog kan zelfs het kraakbeen van het gewricht worden beschadigd. Als dit gebeurt, kan de elleboog het kraakbeen in het gewricht aan de uiteinden van de botten verliezen, dit wordt artritis genoemd. Schade aan het kraakbeen in het gewricht van een jonge honkbalspeler kan leiden tot schade aan de gewrichtsfunctie voor de rest van zijn leven.
In de schouder kan de groeischijf breken, waardoor er veel tijd weg is van de sport. In zeldzame gevallen kan het bovenarmbeen breken als het na verloop van tijd te veel stress ervaart. Om deze redenen mag pijn in de schouder, arm of elleboog niet worden genegeerd bij een jonge honkbalspeler.
Wat zijn de tekenen van deze schade aan de arm en hoe wordt deze gedetecteerd?
Het vroegste teken is pijn bij het werpen en naarmate de schade vordert, kan de pijn na het werpen aanhouden. Als de schade erger wordt, kan er zwelling rond de elleboog optreden en zelfs bewegingsverlies. In de schouder is het enige symptoom pijn, en zwelling wordt zelden gezien. De pijn wordt meestal alleen verergerd door te gooien en niet door andere activiteiten.
Een evaluatie door een arts zal de diagnose helpen bevestigen. Röntgenfoto's of gewone röntgenfoto's bevestigen soms de diagnose. Op de röntgenfoto kan de groeischijfbeschadiging te zien zijn als verwijding van de groeischijf of schade aan het gewricht. Als de röntgenfoto's normaal zijn, kan het nodig zijn om andere onderzoeken uit te voeren, zoals een botscan of een MRI-scan (Magnetic Resonance Imaging). Deze tests kunnen subtiele schade vertonen die niet zichtbaar is op normale röntgenfoto's.
Hoe kunnen deze aandoeningen worden voorkomen?
Omdat deze problemen het gevolg zijn van de stress van het gooien van een honkbal, kunnen deze omstandigheden worden voorkomen door het aantal keren dat de atleet gooit te beperken. De gidsen van de meeste competities zijn ontworpen om te voorkomen dat er te veel worpen of te veel innings worden gegooid. Veel spelers gooien echter alleen tijdens de training of thuis. Helaas is er waarschijnlijk geen definitief aantal staanplaatsen die bepalen wanneer er schade optreedt. Om deze reden is het belangrijk dat de speler eerlijk is over het hebben van pijn en dat de betrokken volwassenen regelmatig informeren naar enig ongemak dat door de speler wordt gemeld. Het is belangrijk om de pijn niet te verbergen of de aanwezigheid ervan te negeren.