De anatomie van de externe intercostals

Posted on
Schrijver: Janice Evans
Datum Van Creatie: 24 Juli- 2021
Updatedatum: 13 Kunnen 2024
Anonim
zenuwstelsel deel 2 bloedvoorziening van de hersenen
Video: zenuwstelsel deel 2 bloedvoorziening van de hersenen

Inhoud

De externe intercostals zijn kleine spieren die zich tussen elke ribbe bevinden, beginnend bij de eerste ribbe en zich uitstrekkend tot aan de 11e rib. De bewegingen van deze spieren helpen de longen door de ribben omhoog te brengen en de borstholte te vergroten. Deze extra ruimte in de borstholte zorgt ervoor dat de longen zich met lucht kunnen vullen elke keer dat iemand inademt. Het achtervoegsel '-costal' geeft aan dat de spieren betrokken zijn bij de beweging van de ribben, waarbij 'tussen' de locatie van de ribben aangeeft. de spieren zijn tussen elke ribbe.

Anatomie

Er zijn twee sets intercostale spieren in de ribbenkast. Externe intercostals bevinden zich op het oppervlak, net onder de huid, en zorgen voor spiercontracties die helpen bij het inademen. Interne intercostals zijn te vinden in de spierlaag direct onder de externe intercostals. Interne intercostals helpen bij het uitademen en brengen de ribben en borstholte terug naar hun oorspronkelijke positie.Deze spieren vullen samen de ruimte tussen elke ribbe en bieden ondersteuning voor het ademhalingssysteem.


Omdat externe intercostale spieren kleine maar relatief krachtige spieren zijn, strekken ze zich elk uit van de onderkant naar de bovenkant van elke rib. Door deze locatie kunnen de externe intercostals de ribben omhoog tillen en uit elkaar spreiden. Deze bewegingen maken ruimte voor de longen om uit te zetten met de lucht die de intercostals naar het lichaam hebben gebracht.

De gezondheid en het functioneren van de wervelkolom is ook afhankelijk van de juiste contractie van de intercostale spieren. Deze interactie is grotendeels te wijten aan hoe elke rib zich om het lichaam wikkelt en eindigt bij de wervelkolom.

Externe intercostals ontvangen zenuwsignalen van de intercostale zenuwen, die uit het ruggenmerg komen. Elke externe intercostale spier wordt van bloed voorzien vanuit drie grote slagaders.

Anatomische variaties van de externe intercostale spieren zijn meestal gerelateerd aan verschillen in de grootte van de ribben, het borstbeen en andere botstructuren in de borstholte. Variabele maten en vormen van deze botten kunnen ervoor zorgen dat de externe intercostals te groot of te klein zijn om aan de ademhalingsbehoeften van het individu te voldoen.


Functie

De externe intercostals zijn de spieren met meer oppervlakte-niveau tussen de ribben die dienen om de ribbenkast omhoog te brengen en de longen te helpen bij het uitzetten om lucht op te nemen. Vanwege de rol die intercostale spieren spelen bij het optillen van de ribben en het uitzetten van de borstholte, moet hun contractie worden geactiveerd om tijdige toegang tot de longen mogelijk te maken.

De externe intercostals spelen een grote rol in het ademhalingssysteem. Vanwege de kleine omvang van de externe intercostale spieren zijn er echter verschillende andere spieren in het bovenlichaam die helpen bij bewegingen die verband houden met aanpassingen van de ribbenkast. Serratus posterior en pectoralis minor spieren helpen bij het verhogen van de bovenste ribben. De sternocleidomastoideus, die uit de kaak komt en de nek kruist, beweegt het borstbeen omhoog. Scalene en latissimus dorsi-spieren in de bovenrug helpen ook bij het heffen van het schouderblad om extra ruimte in de ribbenkast toe te voegen.

Intercostale ruimtes tussen de ribben worden vaak doorboord tijdens een thoracostomie, een procedure die wordt gebruikt om vloeistof uit de longen te verwijderen.


Bijbehorende voorwaarden

Zoals bij elke spier, kunnen de externe intercostals worden belast als gevolg van te veel stress of druk. Het is gemakkelijk om een ​​gespannen externe intercostaal te verwarren met een rug- of nekletsel, aangezien hier de meeste symptomen zullen optreden. Iemand met gespannen externe intercostals zal scherpe pijn aan de bovenrug en ribben ervaren. Deze pijn wordt erger door hoesten, niezen en diep ademhalen. Dit zorgt ervoor dat de ribben van een persoon zacht zijn met de mogelijkheid om externe intercostals te spasmen. De aanwezigheid van pijn over specifieke ribben zal de verwarring tussen een gespannen bovenrug en gespannen externe intercostals helpen elimineren.

De oorzaak van overbelaste externe intercostals is meestal te veel inspanning of direct letsel aan de spieren door middel van aanvallen of ademhalingsaandoeningen. Herhaalde activiteiten zoals draaien bij yoga, golf, tennis en gewichtheffen kunnen ook de externe intercostals belasten. Evenzo kunnen taken die repetitieve bewegingen vereisen, zoals boven het hoofd tillen en het dragen van zware voorwerpen, dit letsel veroorzaken. Hoewel deelname aan deze activiteiten iemand het risico inhoudt om dergelijke spieren te belasten, komt dit letsel vaak voor bij personen die over het algemeen verzwakt zijn door gebrek aan lichaamsbeweging of een langdurige ziekte.

Artsen kunnen gespannen intercostale spieren diagnosticeren door middel van een lichamelijk onderzoek. Omdat scherpe pijn de oorzaak kan zijn van een gebroken rib, kan een arts een röntgenfoto maken om een ​​definitieve diagnose te stellen. Medische behandeling van gespannen intercostale spieren omvat het gebruik van warmte en ijs om zwelling, rust en activiteitsbeperkingen te verminderen, samen met pijnstillers. Artsen kunnen spierverslappers aanbevelen voor personen die last hebben van spasmen van de intercostale spieren. Als zwelling en pijn na vijf tot zeven weken aanhouden, kunnen artsen ontstekingsremmende injecties gebruiken als tweedelijnsbehandeling.

Revalidatie

Fysiotherapie en ergotherapie worden vaak aanbevolen om intercostale spieren te rehabiliteren die mogelijk overbelast zijn door gebrek aan activiteit of een slechte houding. Therapie voor dit type letsel is vaak gericht op pijnbestrijding met de integratie van versterkingsprogramma's. Deze versterkende programma's zullen de houding verbeteren, het uithoudingsvermogen opbouwen en het ademhalingspatroon van een persoon verbeteren.

Door dit soort gezonde patronen aan te houden, zal een persoon sneller genezen van een dergelijke soort. Deze revalidatie zal ook dienen om toekomstige verwondingen aan de externe intercostale spieren te voorkomen.