Inhoud
Het gevoel van instabiliteit van de knie of zwakke knieën, dat door velen wordt omschreven als de knie die 'uitdijt', kan plotseling optreden of zich geleidelijk ontwikkelen. Het kan het enige symptoom van een probleem zijn of gepaard gaan met tekenen zoals knappen, vergrendelen, pijn, blauwe plekken of zwelling. Mogelijke oorzaken zijn schade aan een van de kniebanden, een meniscusscheur, artritis, patellaire (knieschijf) instabiliteit of zelfs zenuwbeschadiging. Als uw knie onstabiel aanvoelt, is het belangrijk om uw arts te raadplegen, die dan een onderzoek kan doen en bestel beeldvormende onderzoeken.Anatomie van de knie
Om eventuele kniesymptomen die u ervaart en de mogelijke oorzaken te begrijpen, is het nuttig om kort de anatomie van de knie te bekijken en hoe deze functioneert. De knie is een scharniergewricht met rollen die beperkt zijn tot flexie en extensie van de knie, en dat het grote dijbeen (het dijbeen) verbindt met de scheenbeenderen (het scheenbeen en kuitbeen).
Ligamenten verbinden botten met botten en spelen een grote rol bij het stabiliseren van de knie en het op één lijn houden van de botten. Een verwonding aan een van deze ligamenten kan tot instabiliteit leiden. Er zijn vier grote ligamenten in de knie, evenals enkele kleine. Er zijn twee collaterale ligamenten, een voorste kruisband en het achterste kruisband.
- De collaterale ligamenten bevinden zich aan weerszijden van de knie en beperken zijwaarts buigen. Het mediale collaterale ligament (MCL) bevindt zich aan de binnenkant van uw knie en het laterale collaterale ligament (LCL) bevindt zich aan de buitenkant van uw knie.
- De voorste kruisband (ACL) verbindt de bovenkant van het scheenbeen nabij de voorkant (anterieur) met het dijbeen in het midden van de knie. Het beperkt de rotatie en voorwaartse beweging van het scheenbeen.
- De achterste kruisband (PCL) sluit aan op de bovenkant, achterkant van het scheenbeen en het dijbeen en beperkt de achterwaartse beweging van het scheenbeen.
De kraakbeenkussens bekend als menisci, zijn de "schokdempers" van de knie en bevinden zich tussen de femorale en tibiale componenten. Elke meniscus dempt het kniegewricht en speelt ook een rol bij het stabiliseren ervan. Letsel aan een of beide meniscus verhoogt de instabiliteit.
Andere structuren in de knie zijn het gemakkelijkst voor te stellen door naar afbeeldingen van de knie te kijken.
Tekenen en symptomen
Het kan zijn dat u merkt dat uw knie plotseling helemaal naar buiten gaat of dat u het gevoel krijgt dat het kan gaan knikken dat zich geleidelijk ontwikkelt in de loop van de tijd.
Onder sommige omstandigheden kan het enige symptoom een gevoel van onstabiele knieën zijn. Maar bij anderen kan het gevoel van een uitgaande knie gepaard gaan met tekenen en symptomen zoals:
- Knallen
- Klikken
- Vergrendelen (een gevoel dat het kniegewricht "vastzit")
- Plakken
- Malen
- Pijn
- Blauwe plekken
- Gewrichts-stijfheid
- Beperk het bewegingsbereik
Complicaties
Als uw knie uitgaat, kan dit op zichzelf complicaties veroorzaken (zoals een val of de noodzaak om een operatie te ondergaan voor een gescheurd ligament), maar langdurige instabiliteit die minder dramatisch is (zodat deze kan worden genegeerd en onbehandeld blijft) kan leiden tot complicaties.
Een onderzoek uit 2016 wees uit dat oudere volwassenen met artritis die onbehandelde knie-instabiliteit hadden, meer kans hadden op vallen, valgerelateerde verwondingen oplopen en een aanzienlijk slechter evenwicht hebben dan vergelijkbare volwassenen die werden behandeld voor hun knieaandoening.
Wanneer moet je een dokter zien?
Als u het gevoel heeft dat uw knie het opgeeft, moet u uw arts raadplegen. U moet onmiddellijk medische hulp inroepen als u ernstige pijn heeft, als uw knie er gekneusd uitziet, als u een blokkerend of knallend gevoel in uw knie ervaart, als u een aanzienlijke zwelling heeft of koorts krijgt.
Oorzaken
Gezien de complexiteit van de knie zijn er veel mogelijke oorzaken van het gevoel dat een knie het begeeft of dreigt te krijgen. Deze omvatten:
Ligament Tranen
Schade (gedeeltelijk of volledig scheuren) aan een of meer van de vier ligamenten in de knie is een veelvoorkomende oorzaak van knie-instabiliteit. Sommige, zoals volledige ACL-tranen, treden vaak plotseling op met het gevoel dat de knie volledig uitgaat. Bij PCL-tranen 'bezwijkt' de knie meestal niet per se, maar het voelt alsof het zou kunnen.
- ACL-scheur: Een ACL-traan treedt meestal op bij plotselinge bewegingen, zoals een verandering van richting tijdens het sporten. Het is vaker een contactloze verwonding, waarbij een persoon een plop kan horen tijdens het draaien of landen na een val. Het kan ook voorkomen bij een ongeval met een motorvoertuig. Het gevoel van uitgeven wordt vaak snel gevolgd door pijn en zwelling. ACL-tranen komen veel vaker voor bij vrouwelijke atleten dan bij mannelijke atleten.
- PCL-scheur: PCL-tranen kunnen optreden tijdens een val waarbij een persoon direct op de voorkant van de knie landt. Ze kunnen ook optreden wanneer het scheenbeen krachtig van voren wordt geraakt. Deze tranen zijn bedacht "dashboardletsel", verwijzend naar het raken van de voorkant van het onderbeen op het dashboard van een auto bij een auto-ongeluk Een PCL-scheur wordt vaak geassocieerd met verwondingen aan andere ligamenten en / of meniscus.
- MCL-scheur: MCL-tranen treden meestal op bij laterale krachten - wanneer de buitenkant van de knie wordt geraakt, zoals bij clipping in voetbal. Als knie-instabiliteit aanwezig is, betekent dit meestal dat er een aanzienlijke MCL-scheur aanwezig is. Pijn, blauwe plekken, zwelling en moeite met het buigen van de knie komen vaak voor.
- LCL-scheur: Een LCL-scheur ontstaat meestal bij overmatige druk aan de binnenkant van de knie of overmatig naar binnen buigen van de knie, zoals bij snelle stops (bijvoorbeeld bij skiën of voetbal) of botsingen (bij hockey en voetbal). Net als bij MCL tranen, een gevoel dat de knie zal bezwijken, impliceert vaak een aanzienlijke verwonding.
Meniscus tranen
Een meniscusscheur kan optreden bij activiteiten zoals draaien, draaien, draaien. Symptomen zoals stijfheid en pijn beginnen meestal snel en kunnen gepaard gaan met een plof- en vergrendelingsgevoel. Ongeveer een derde van de meniscustranen wordt geassocieerd met ACL-tranen, die veel voorkomen bij jongere atleten. Degeneratieve meniscustranen komen vaker voor bij mensen ouder dan 40, omdat de meniscus veerkrachtiger is bij jongere mensen. Bij een gescheurde meniscus houdt het gevoel van een uitgaande knie vaak meer verband met pijn dan met echte instabiliteit van het gewricht.
Er zijn vele gradaties en patronen van tranen die van verschillende betekenis zijn met betrekking tot symptomen en behandeling.
Patellaire instabiliteit, dislocatie of subluxatie
De patella (knieschijf) is bevestigd aan ligamenten en pezen die dienen om deze te stabiliseren. Specifiek ligt het in de quadricepspees, die de quadriceps-spier verankert aan het bovenste scheenbeen (scheenbeen). Normaal glijdt de knieschijf door de patellofemorale groef, een spoor aan de voorkant van het dijbeen (dijbeen) bij de knie. Patellofemorale ligamenten fungeren als secundaire ligamentstabilisatoren vanaf de zijkanten van de patella.
Een directe klap op de knieschijf, meestal door een ongeval of sportblessure, kan de knieschijf uit deze groef halen - een aandoening die bekend staat als patellaire instabiliteit.
Een onnatuurlijke draaiende beweging van de knie kan hetzelfde resultaat hebben. Patellaire dislocatie (gedeeltelijk of volledig) kan het gevolg zijn, wat de instabiliteit vergroot.
Plica-syndroom
Plica-syndroom is een aandoening die het gevolg is van een ontsteking van de binnenbekleding (synoviaal weefsel) van het kniegewricht. Het kan plotseling optreden bij bewegingen zoals buigen, of het kan geleidelijker optreden als onderdeel van een overbelastingssyndroom. Plica kan symptomen veroorzaken die lijken op een meniscusletsel, inclusief het gevoel dat een knie op het punt staat uit te gaan.
Artritis
Versleten en ongelijk kraakbeen als gevolg van artrose van de knie wordt ook geassocieerd met instabiliteit. Dit kan het gevolg zijn van verschillende problemen die worden gezien bij artrose, zoals losse kraakbeenlichamen in het gewricht, degeneratieve meniscus en ligamentscheuren.
Losse lichamen zijn kleine fragmenten van verkalkt kraakbeen die bekneld kunnen raken tussen de botten van de knie, in de gewrichtsruimte, waardoor plotselinge pijn ontstaat en mogelijk de knie bezwijkt. Behalve dat het gewricht bezwijkt, kunnen losse lichamen in de knie ook vergrendeling veroorzaken of het rechttrekken van het been verstoren.
Zelfs als de losse lichamen zijn gedetecteerd op beeldvormende onderzoeken - röntgenstralen, magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) of computertomografie (CT-scan) - is de instabiliteit die ze kunnen veroorzaken enigszins onvoorspelbaar.
Knieartritis veroorzaakt vaak pijn bij beweging, stijfheid van de gewrichten, verminderd bewegingsbereik en een kleverig of knarsend gevoel tijdens het lopen.
Inflammatoire artritis kan ook de oorzaak zijn van instabiliteit van de knie.
Zenuwschade
Neuropathie in de dijbeenzenuw kan normale sensaties verstoren, waardoor het lijkt alsof uw knie uitgaat of uitgaat. Er zijn een aantal aandoeningen die verband houden met zenuwbeschadiging, waaronder diabetes, chronisch alcoholgebruik en multiple sclerose. Naast veranderingen in gevoel of gevoelloosheid, kan neuropathie van de femorale zenuw tintelingen of brandende pijn veroorzaken in het gebied rond de knie.
Risicofactoren
Risicofactoren voor knieblessures die tot instabiliteit kunnen leiden, zijn onder meer:
- Degeneratieve artritis
- Inflammatoire artritis (zoals reumatoïde artritis)
- Een eerdere knievervanging
- Geschiedenis van lichte verwondingen die secundair zijn aan sport
- Het hele jaar door sporten
- Knie-instabiliteit negeren en geen behandeling krijgen
- Een geschiedenis van een operatie voor een gescheurd ligament
Diagnose
Een zorgvuldige geschiedenis is een eerste stap bij het evalueren van een knie die uitgaat. Dit omvat het noteren van wat er gebeurde toen de symptomen begonnen en eventuele voorgeschiedenis of risicofactoren voor knieproblemen.
Fysiek examen
Bij een knieonderzoek wordt eerst gezocht naar algemene bevindingen, zoals:
- Blauwe plekken
- Tederheid in het algemeen, maar ook langs de gezamenlijke lijn
- Crepitus (een knapperig geluid bij het duwen op de knieschijf)
- Elke misvorming
- Bewegingsbereik
Speciale tests (zoals de McMurray-test en de Ege-test) worden vervolgens uitgevoerd om te onderzoeken op meniscusscheuren en om de ligamenten te evalueren. Er worden bijvoorbeeld zijwaartse bewegingen uitgevoerd om de stabiliteit van het collaterale ligament te testen, en een anterieure en posterieure ladetest en Lachman-test worden uitgevoerd om de ACL en PCL te evalueren.
Imaging Studies
De keuze van beeldvormende tests is afhankelijk van het vermoedelijke probleem. Röntgenfoto's kunnen nuttig zijn (bijvoorbeeld het vinden van calciumafzettingen in de MCL), maar een knie-MRI is vaak de test bij uitstek voor het identificeren van verwondingen aan zacht weefsel, zoals ligament- en kraakbeenletsel.
Behandeling
De behandeling van knie-instabiliteit en het gevoel dat een knie uitgeeft, hangt sterk af van de specifieke oorzaak van de symptomen. Het algemene doel is om pijn te behandelen, kracht te herstellen en de functie van het gewricht te herstellen.
Behandelingen kunnen RIJST (rust, ijs, compressie en hoogte) en niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen tegen pijn omvatten.
Voor aandoeningen zoals een gescheurde ACL of een gescheurde meniscus is vaak een knieoperatie vereist, maar andere aandoeningen kunnen meer baat hebben bij fysiotherapie en knie-revalidatieoefeningen. In sommige gevallen kan ook een kniebrace of startonderbreker worden gebruikt.
Preventie
Knieaandoeningen die niet zijn aangepakt, verhogen het risico op de aandoeningen die tot instabiliteit leiden, dus het is belangrijk om uw arts te raadplegen als u knieklachten heeft.
Bij atleten wordt nu meer aandacht besteed aan ACL-traanpreventie, vooral bij vrouwelijke atleten. Het 15 minuten durende ACL-preventieprogramma, dat plyometrische oefeningen en balansoefeningen omvat, is ontworpen om het risico op deze tranen bij tieners te verminderen.
Sporters moeten ook het sporten het hele jaar door heroverwegen en vermijden om te spelen als ze ziek zijn of niet voldoende uitgerust zijn. In sommige gevallen, en bij sommige sporten, kan het dragen van een kniebrace het risico op knieblessures verminderen.
Voor degenen die spierzwakte in de benen hebben, kan een versterkingsprogramma het risico verminderen en het vermijden van overbelastingsblessures is voor iedereen belangrijk.
Ten slotte is het dragen van een veiligheidsgordel een gemakkelijke manier om het risico op dashboardletsel (PCL) te verkleinen als u een auto-ongeluk krijgt.
Een woord van Verywell
Het gevoel dat uw knie het begeeft, kan een uitdaging zijn om een diagnose te stellen, omdat er veel mogelijke oorzaken zijn. Gelukkig zijn er ook veel verschillende behandelingsopties die de functie kunnen herstellen en pijn kunnen verminderen. Het is niet ongebruikelijk dat mensen dit symptoom negeren of afdoen als een normaal onderdeel van veroudering. Als u dit wel doet, kunt u het risico op andere problemen op de lange termijn vergroten. Zorg ervoor dat u uw arts bezoekt voor een nauwkeurige diagnose en behandelplan.