De anatomie van de mediane zenuw

Posted on
Schrijver: Roger Morrison
Datum Van Creatie: 27 September 2021
Updatedatum: 13 November 2024
Anonim
Tibilalis anterior (voorste scheenbeenspier)
Video: Tibilalis anterior (voorste scheenbeenspier)

Inhoud

De medianuszenuw is een van de belangrijkste zenuwen die het bovenste uiteinde van het lichaam voeden. Beginnend in de schouder bij de samenvloeiing van verschillende takken van de brachiale plexus, gaat de medianuszenuw langs het bovenste uiteinde met takken die zich helemaal uitstrekken tot aan de toppen van de vingers. Deze zenuw geeft informatie over gewaarwordingen in de hand en geeft informatie aan spieren over wanneer ze moeten samentrekken.

Verwondingen aan de medianuszenuw kunnen leiden tot veel voorkomende symptomen van pijn, gevoelloosheid, tintelingen en zwakte in de bovenste extremiteit. De meest voorkomende aandoening van een disfunctie van de medianuszenuw wordt carpaaltunnelsyndroom genoemd, een probleem dat optreedt wanneer de medianuszenuw wordt samengedrukt wanneer deze langs het polsgewricht passeert.

Anatomie

Een zenuw is een structuur in uw lichaam die informatie van en naar de hersenen kan afgeven. Impulsen worden gekanaliseerd langs het pad van een zenuw van het centrale zenuwstelsel, bestaande uit de hersenen en het ruggenmerg, naar de organen van uw lichaam.

Perifere zenuwen reizen door het lichaam en dienen als een verbinding tussen alle lichaamsstructuren, inclusief organen, spieren en huid, naar het centrale zenuwstelsel.


De medianuszenuw is een belangrijk pad dat informatie geeft over sensaties aan de hersenen en berichten aan de spieren levert over wanneer ze moeten samentrekken.

De medianuszenuw wordt gevormd in de schouder ter hoogte van het sleutelbeen door de samenvloeiing van verschillende takken van zenuwen die uit het ruggenmerg komen. Dit deel van het zenuwstelsel wordt de brachiale plexus genoemd en vormt de belangrijkste zenuwen die de gehele bovenste extremiteit voeden.

De medianuszenuw is een van deze grote zenuwen die van de schouder langs de arm, langs het ellebooggewricht, in de onderarm en uiteindelijk over de pols en in de hand loopt. Andere zenuwen die op dezelfde manier functioneren in de bovenste extremiteit zijn de nervus ulnaris en de nervus radialis.

Radiaal zenuwletsel

Functie

De medianuszenuw heeft twee kritieke functies:

  1. Om informatie te geven over sensaties vanaf een specifieke locatie in de hand terug naar de hersenen.
  2. Om informatie van de hersenen te verstrekken die naar de spieren van de onderarm en de hand moet worden gestuurd, zodat ze moeten samentrekken.

Gevoel

De medianuszenuw geeft gevoel aan de huid van de palmzijde van de hand. De duim, wijsvinger en lange vingers hebben elk hun gevoel dat wordt geleverd door de medianuszenuw.


Bovendien krijgt de helft van de ringvinger ook zijn gevoel van de medianuszenuw. Dit specifieke sensatiegebied is in hoge mate reproduceerbaar en is de reden waarom uw arts de specifieke locatie van abnormale sensaties zorgvuldig zal beoordelen.

Als andere delen van uw hand worden aangetast door abnormale gewaarwordingen, is het waarschijnlijk dat de boosdoener die het veranderde gevoel veroorzaakt niet geïsoleerd is in de medianuszenuw.

Bij het beoordelen van de gewaarwording in uw hand, kan uw arts verschillende soorten gewaarwordingen testen, waaronder tweepuntsdiscriminatie en druktesten. Een goed sensatieonderzoek kan helpen bij het bepalen van de locatie en het type zenuwbeschadiging dat is opgetreden.

Motor functie

De medianuszenuw biedt motorische functie aan de meeste flexor- en pronatorspieren van de onderarm.Dit zijn de spieren die worden gebruikt om een ​​grijpbeweging uit te voeren, zoals het maken van een vuist, evenals de spieren die uw handpalm naar beneden draaien.

Door een zorgvuldig onderzoek uit te voeren, kan uw arts elk van deze spieren specifiek beoordelen.


In de hand zorgt de medianuszenuw voor motorische functie van de spieren aan de basis van de duim (de thenar-spieren) en voor de lumbricale spieren van de wijs- en lange vingers.

Uw examinator kan specifieke taken uitvoeren om de kracht van deze spieren te evalueren. Bovendien kan chronische schade aan de medianuszenuw worden gezien als atrofie of verspilling van deze spieren.

Bij mensen met de aandoening carpaal tunnelsyndroom is een veelvoorkomend teken van dit probleem atrofie van de thenar-musculatuur, het zachte gedeelte van de handpalm direct onder de duim.

Mensen die atrofie van deze spieren ontwikkelen door chronisch carpaaltunnelsyndroom, kunnen een verlies van dit normale zachte weefsel hebben, wat te zien is wanneer de handen naast elkaar worden vergeleken.

Bijbehorende voorwaarden

Verreweg de meest voorkomende aandoening die gepaard gaat met abnormale mediane zenuwfunctie is carpaal tunnel syndroom. Wanneer de medianuszenuw in het carpale kanaal wordt samengedrukt, zal een typische reeks symptomen optreden. Afwijkingen van de medianuszenuw kunnen echter optreden als gevolg van een abnormale zenuwfunctie op andere locaties in de bovenste extremiteit.

Andere oorzaken van zenuwbeschadiging zijn onder meer directe snijwonden door penetrerende verwondingen, verwondingen door breuken aan de arm en onderarm en compressie door externe bronnen zoals gipsverband of spalken.

Carpaal tunnel syndroom

Carpaal tunnel syndroom is een specifieke aandoening die wordt veroorzaakt door compressie van de medianuszenuw bij het passeren van het carpale kanaal ter hoogte van het polsgewricht. Het carpale kanaal wordt gevormd door de kleine botten van de pols aan de ene kant en een ligament genaamd het transversale carpale ligament aan de andere kant.

Binnen dit kanaal bevinden zich zowel de pezen van de vingers als de medianuszenuw. Meestal is er voldoende ruimte in het carpale kanaal om de medianuszenuw normaal te laten functioneren.

Bij mensen met carpaal tunnelsyndroom raakt de medianuszenuw echter bekneld in dit kanaal en verandert de zenuwfunctie.

Omdat de kanaalwanden (de botten van de pols en het transversale carpale ligament) stijve structuren zijn, is er een beperkt vermogen voor uw lichaam om zich aan te passen en meer ruimte in het kanaal te laten.

Chronische ontstekingen, systemische aandoeningen (zoals diabetes of hypothyreoïdie), zwaarlijvigheid, zwangerschap en andere aandoeningen kunnen allemaal een verhoogde druk in het carpale kanaal veroorzaken.Als deze druk voldoende toeneemt, zal de zenuw abnormaal gaan functioneren.

Mensen met carpaal tunnelsyndroom ervaren doorgaans symptomen van gevoelloosheid en tintelingen in de handen en vingers. Symptomen zijn vaak erger als u de handen in een bepaalde positie vasthoudt, zoals een boek vasthouden of autorijden, en 's nachts zijn ze vaak erger.

Mensen met carpaal tunnelsyndroom merken vaak dat ze hun hand schudden om te proberen de tintelingen en gevoelloosheid in hun vingers te verlichten. Specifieke tests kunnen worden uitgevoerd om de mediane zenuwfunctie bij het carpale kanaal te beoordelen, en deze aandoening kan meestal worden gediagnosticeerd door een ervaren onderzoeker.

Als er twijfel bestaat over de onderliggende oorzaak, kan een specifieke zenuwtest worden gebruikt om te bepalen of er sprake is van een abnormale werking van de medianuszenuw in het carpale kanaal. De behandeling kan variëren van eenvoudige stappen om de druk op de zenuw te verlichten, tot een chirurgische behandeling om meer ruimte in het carpale kanaal te creëren, zodat de medianuszenuw normaal gaat functioneren.

Carpaal tunneloperatie

Zenuwletsels

Directe verwondingen aan de zenuw kunnen worden veroorzaakt door een verscheidenheid aan penetrerende verwondingen. Veel voorkomende soorten penetrerende verwondingen zijn steekwonden en gebroken glaswonden. Typisch is de locatie van een zenuwletsel gemakkelijk te zien aan de hand van de locatie van het huidletsel.

Het bevestigen van de locatie door de functie van de medianuszenuw te onderzoeken, zal echter helpen om de vermoedelijke diagnose te bevestigen. Als een zenuwletsel kort na het letsel wordt vastgesteld, kan vaak een directe reparatie van de zenuw worden uitgevoerd.

Bij verwondingen die meer wijdverspreid of langdurig zijn, kan zenuwtransplantatie nodig zijn om een ​​beschadigd deel van de zenuw te herstellen. Genezing van zenuwblessures is notoir traag en leidt vaak tot een zekere mate van permanente disfunctie.

Genezing van zenuwblessures is grotendeels gerelateerd aan de leeftijd van de gewonde persoon. Jongere kinderen hebben een veel beter vermogen om zenuwletsels te genezen dan volwassenen.

Breuken

Specifieke fracturen van de arm en onderarm worden vaak geassocieerd met zenuwletsel. Wanneer een botletsel optreedt, moet een bijbehorend zenuwletsel worden vermoed.

Uw arts kan de functie van de zenuwen van de bovenste extremiteit onderzoeken om te bepalen of er enige schade is opgetreden en of er verder moet worden gedaan om aanhoudende zenuwproblemen te voorkomen.

Typen fracturen die gewoonlijk worden geassocieerd met mediane zenuwbeschadiging omvatten supracondylaire fracturen van het opperarmbeen en beide botten onderarmfracturen Dit soort verwondingen zijn ernstige fracturen die vaak chirurgische interventie vereisen voor behandeling. Als er bijbehorende schade aan de medianuszenuw is, moet deze worden geëvalueerd en indien nodig worden behandeld.

Zenuwkrampen

Een zenuwcontusie is een stompe verwonding van een zenuw door een directe slag. In tegenstelling tot een zenuwscheur waarbij er een directe verwonding aan de zenuw is die een scheiding in de structurele anatomie van de zenuw veroorzaakt, veroorzaakt een kneuzing een verwonding aan de zenuw zonder fysieke scheiding.

De mate van disfunctie en de prognose voor herstel na een zenuwcontusie wordt bepaald door de ernst van het letsel. Een minder ernstige kneuzing resulteert meestal in enige voorbijgaande gevoelloosheid en tintelingen in het gebied waar de zenuw gevoel geeft.

Ernstigere kneuzingen kunnen daarentegen resulteren in een aanzienlijke zenuwstoornis, waaronder zwakte en zelfs permanente zenuwbeschadiging. De duur van de symptomen na een zenuwcontusie is afhankelijk van de ernst van de verwonding en kan enkele minuten tot enkele maanden duren.

Behandeling

De belangrijkste stap bij de behandeling van een zenuwaandoening is ervoor te zorgen dat er een duidelijk begrip is van de locatie en de oorzaak van de zenuwstoornis.

Zoals eerder beschreven, bevindt de locatie van zenuwbeschadiging zich vaak niet op dezelfde locatie waar een patiënt abnormale symptomen ervaart, waaronder gevoelloosheid, tintelingen en zwakte. Zodra de specifieke oorzaak van de zenuwstoornis is vastgesteld, kunnen behandelingen op de juiste manier op dit gebied worden gericht.

Wanneer een zenuw wordt bekneld of beschadigd, moet het oorspronkelijke doel van de behandeling zijn om deze druk op de zenuw te verlichten.

Soms kan dit worden bereikt met eenvoudige stappen zoals spalken of opvullen rond de zenuw. Als er meer compressie is, kan een chirurgische ingreep nodig zijn om de druk op de zenuw te verminderen.

Als er een directe verwonding of scheur in een zenuw is, moet een chirurgische procedure worden overwogen om de continuïteit van de zenuw te herstellen. In gevallen waarin er een groter segment van zenuwbeschadiging is, kan het nodig zijn om zenuwtransplantatie te overwegen om het gebied van zenuwbeschadiging te overspannen.

Mensen met ernstigere zenuwletsels of langdurige schade aan de zenuw kunnen na de behandeling onvolledig herstellen. De zenuwfunctie is berucht omdat het lang duurt om te herstellen, en vaak is het herstel niet volledig. Bij ernstigere verwondingen kan het maanden of zelfs jaren duren om te bepalen hoeveel herstel zal optreden.

Mensen met dit soort ernstige verwondingen aan de medianuszenuw kunnen delen van de bovenste extremiteit ervaren omdat ze permanent een normaal gevoel missen, en ze kunnen zwakte hebben van de spieren die door de medianuszenuw worden gecontroleerd. Wanneer spieren niet functioneren als gevolg van zenuwbeschadiging, zijn er chirurgische ingrepen die kunnen worden overwogen om dit functieverlies te compenseren.

Een woord van Verywell

De medianuszenuw is een van de belangrijkste zenuwen die cruciaal is voor de normale functie van de bovenste extremiteit. Zorgvuldig onderzoek kan bepalen of er abnormale functies van deze medianuszenuw zijn.

Het meest voorkomende type letsel aan de medianuszenuw wordt carpaaltunnelsyndroom genoemd. Wanneer de medianuszenuw niet normaal functioneert, kunnen behandelingen worden gericht op de specifieke locatie van de disfunctie.

Zenuwblessures zijn echter berucht omdat het lang duurt om te herstellen. Zorg ervoor dat u eventuele ongemakken of pijn met uw arts bespreekt, zodat u, als u een zenuwbeschadiging heeft opgelopen, deze zo vroeg mogelijk kunt behandelen, aangezien vroegtijdige interventie essentieel is.

Waarom uw vingergewrichten klikken, klikken en ploffen