Inhoud
- Verstuiking of verrekking
- Degeneratieve schijfziekte
- Artrose
- Hernia-schijf
- Whiplash-blessure
- Een woord van Verywell
Nekpijn kan optreden als gevolg van letsel of ontsteking aan een van deze structuren in de wervelkolom, bijvoorbeeld een verrekte spier of ligament, een "beknelde" zenuw of een gezwollen gewricht, om er maar een paar te noemen.
Door te leren over vijf veelvoorkomende oorzaken van nekpijn, kunt u hopelijk de complexiteit van de nek begrijpen en hoe moeilijk het kan zijn om een diagnose te beperken.
Daarmee is het belangrijk om uw nekpijn niet zelf te diagnosticeren. Raadpleeg in plaats daarvan uw arts voor een juiste evaluatie; op deze manier kunt u verder gaan met een behandelplan dat uw pijn het meest veilig en effectief verlicht.
Verstuiking of verrekking
Een nekverstuiking is een scheur van de ligamenten die de wervel in uw nek verbinden. Een nek stam is een verrekte of gescheurde spier of pees in uw nek. Deze twee soorten nekletsel delen symptomen en worden over het algemeen op dezelfde manier behandeld.
Ligamenten zijn weefselbanden die bot met bot verbinden, terwijl een pees een weefselband is die spier met bot verbindt.
Een plotselinge beweging van de nek, zoals bij een auto-ongeluk of een val, is meestal de oorzaak van een verrekte nek of verstuiking; hoewel alledaagse gewoonten, zoals een slechte houding of ongemakkelijke slaaphouding, ook deze twee soorten nekletsel kunnen veroorzaken
Symptomen
Symptomen van nekbelasting of verstuiking kunnen zijn:
- Pijn bij beweging van de nek
- Stijfheid van de nek (soms omschreven als een "kramp in de nek")
- Spierspasmen en pijn in de bovenste schouder
- Verminderde nekflexibiliteit
Zorg ervoor dat u onmiddellijk medische hulp inroept als uw nekpijn ernstig is of gepaard gaat met hoofdpijn of neurologische symptomen zoals gevoelloosheid, tintelingen of zwakte in de armen of handen.
Diagnose
Een verrekking of verstuiking van de nek kan meestal worden gediagnosticeerd met alleen een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek. Beeldvormingstests worden eigenlijk alleen gebruikt om alternatieve diagnoses uit te sluiten.
Behandeling
De pijn en ontsteking van een verrekking of verstuiking van de nek kunnen over het algemeen worden verlicht met ijs en het nemen van een niet-steroïde ontstekingsremmer (NSAID). In sommige gevallen kan uw arts aanbevelen om gedurende een korte periode een zachte halsband te dragen en / of fysiotherapie.
Nekverstuiking symptomen en behandelingDegeneratieve schijfziekte
Cervicale degeneratieve schijfziekte verwijst naar degeneratieve of "slijtage" veranderingen die optreden in de schijven in de cervicale wervelkolom als een normaal onderdeel van veroudering.
Symptomen
Vaak veroorzaakt cervicale degeneratieve discopathie geen symptomen, maar als er symptomen aanwezig zijn, omvatten ze meestal pijn en stijfheid in de nek die bij beweging kunnen verergeren.
Bovendien kan, naarmate degeneratieve veranderingen van de wervelkolom voortschrijden met het ouder worden (in het bijzonder vernauwing van de ruimte tussen de schijven en de vorming van botsporen), compressie van spinale zenuwwortels optreden.
Deze compressie (cervicale radiculopathie genoemd) kan symptomen van gevoelloosheid, tintelingen en zwakte in de armen en handen veroorzaken.
Als het ruggenmerg wordt samengedrukt (als gevolg van degeneratieve veranderingen), kan een persoon problemen met lopen, evenwichtsproblemen of blaas- / darmstoornissen krijgen. Deze aandoening wordt cervicale myelopathie genoemd.
Diagnose
Naast een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek, worden soms beeldvormende tests uitgevoerd om een diagnose van cervicale degeneratieve schijfziekte te bevestigen. Enkele van deze tests kunnen zijn:
- Röntgenfoto
- Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI)
- Myelogram
- Elektromyografie (EMG)
Behandeling
De behandeling van cervicale degeneratieve discopathie hangt af van de ernst van de symptomen en of er neurologische symptomen aanwezig zijn.
Meestal worden conservatieve therapieën, zoals NSAID's, ijs- en warmtetherapie en fysiotherapie in eerste instantie aanbevolen. Steroïde injecties kunnen ook op korte termijn verlichting bieden.
Bij ernstige en / of aanhoudende gevallen van degeneratieve schijfaandoening, vooral bij aantasting van de zenuwwortel of het ruggenmerg, wordt een operatie uitgevoerd om de druk te verlichten.
Artrose
Cervicale artrose, ook wel cervicaal facetgewrichtssyndroom genoemd, treedt op wanneer het beschermende kraakbeen dat elk facetgewricht in de nek bekleedt, begint af te breken. Deze aandoening doet zich voor als het normale onderdeel van veroudering, maar kan worden versneld door nekletsel of door overgewicht of obesitas.
Cervicale artrose gaat vaak gepaard met cervicale degeneratieve discopathie.
Symptomen
Symptomen van cervicale osteoartritis zijn onder meer stijve nek en pijnlijke pijn die vaak op één plek is gelokaliseerd; hoewel, minder vaak, de pijn zich kan uitbreiden naar de schouder of het achterhoofd. De pijn van cervicale artrose heeft de neiging om te verbeteren met rust.
Net als bij cervicale degeneratieve discopathie, kunnen symptomen van respectievelijk radiculopathie en myelopathie optreden als de "slijtage" -veranderingen in het facetgewricht zenuwwortel- of ruggenmergcompressie veroorzaken.
Diagnose
Naast een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek, kan een computertomografie (CT) -scan of MRI-test de klassieke bevindingen van cervicale artrose onthullen, zoals vernauwing van de facetgewrichtsruimte, boterosies en vorming van botsporen. Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.
Houd in gedachten dat facetgewrichtsveranderingen die bij een beeldvormende test worden gezien, niet noodzakelijkerwijs verband houden met de aanwezigheid of ernst van de nekpijn van een persoon.
Soms wordt een injectie in het cervicale facet uitgevoerd. Dit is een procedure waarbij een arts een steroïde en / of een verdovend middel in het facetgewricht injecteert. Pijnverlichting kan dan de diagnose stellen.
Behandeling
De behandeling van cervicale artrose omvat de volgende therapieën:
- Rust en activiteitsverandering
- IJs- en / of warmtetherapie
- Matige lichaamsbeweging
- Vrij verkrijgbare pijnstillers, zoals een NSAID of paracetamol (Tylenol)
- Fysiotherapie
Chirurgie kan een optie zijn voor patiënten die ondanks de bovengenoemde conservatieve therapieën ernstige pijn hebben of als er symptomen van radiculopathie of myelopathie aanwezig zijn.
Hernia-schijf
Een hernia treedt op wanneer de zachte, rubberachtige substantie die zich normaal aan de binnenkant van de schijf bevindt (de nucleus pulposus genoemd) ontsnapt en een zenuwwortel bekneldt of samendrukt.
Tranen in de taaie buitenste vezels van de schijf (ringvormige tranen genoemd) kunnen tot een hernia leiden. Ringvormige tranen kunnen worden veroorzaakt door herhaalde of plotselinge, krachtige spanning op het ruggenmerggewricht.
Symptomen
Mensen met een hernia melden symptomen van zenuwwortelcompressie (radiculopathie), zoals een branderig gevoel of een elektrische schok die één arm naar beneden beweegt, samen met gevoelloosheid en / of zwakte.
Diagnose
Een hernia kan vaak worden gediagnosticeerd door een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek. Om een diagnose te bevestigen, kan uw arts een MRI-test (Magnetic Resonance Imaging) aanbevelen.
Behandeling
Behandeling van een hernia omvat over het algemeen:
- Bepaalde fysieke activiteiten vertragen (bijv. Tillen)
- Het nemen van ontstekingsremmende medicatie zoals een NSAID
- Meerdere keren per dag gedurende 15 tot 20 minuten ijs op de nek aanbrengen
- Fysiotherapie
- Cervicale tractie
Veel minder vaak wordt een operatie uitgevoerd om de hernia te verwijderen (een cervicale diskectomie genoemd).
Whiplash-blessure
Whiplash-letsel is een nekblessure die het gevolg is van een bewegingsgebeurtenis waarbij het hoofd plotseling eerst in hyperextensie wordt geworpen en vervolgens snel voorwaarts in flexie. Het is meestal te wijten aan auto-ongelukken (vaak als gevolg van een achterste staart), maar kan minder vaak worden veroorzaakt door sportblessures of vallen.
Whiplash-letsel is technisch gezien geen medische diagnose, maar eerder een episode die tot een aantal diagnoses kan leiden, meestal een nekbelasting of verstuiking. Soms beschadigt een whiplash-blessure gewrichten of schijven, die op hun beurt de spinale zenuwwortels of, zeer zelden, het ruggenmerg kunnen irriteren.
Symptomen
Afhankelijk van de exacte aard van de verwonding kunnen de symptomen zijn:
- Nekpijn en stijfheid
- Hoofdpijn
- Schouder- of rugpijn
- Gevoelloosheid en tintelingen die langs de schouder, arm, hand en / of vingers uitstraalt
- Duizeligheid
- Vermoeidheid
- Slaapproblemen
- Visusproblemen (bijv. Wazig zien of gevoeligheid voor licht)
De symptomen van een whiplash-blessure kunnen direct na het letsel worden gevoeld of tot enkele dagen worden uitgesteld.
Diagnose
De diagnose van een whiplash-letsel vereist een alomvattende aanpak, inclusief een medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek en beeldvormende tests (bijv. Röntgen- of magnetische resonantiebeeldvorming van de nek).
Whiplash-verwondingen worden beoordeeld op basis van de symptomen en tekenen die ze veroorzaken:
- Rang 1: Veroorzaakt nekpijn of stijfheid zonder dat er afwijkingen worden opgemerkt bij lichamelijk onderzoek.
- Graad 2: Veroorzaakt nekpijn of stijfheid met abnormale symptomen van lichamelijk onderzoek (bijv. Gevoeligheid in de nek of een verminderd bewegingsbereik).
- Graad 3: Veroorzaakt nekpijn of stijfheid met tekenen van zenuwbeschadiging (bijv. Zwakte of verminderde reflexen).
- Graad 4: Veroorzaakt nekpijn of stijfheid bij een nekfractuur of ontwrichting.
Graad 4-stammen zijn de ernstigste van allemaal en vereisen onmiddellijke medische aandacht.
Behandeling
De behandeling van een whiplash is afhankelijk van de ernst van het letsel en de bijbehorende nekbeschadiging. Dat gezegd hebbende, wordt in de meeste gevallen een multimodale behandelingsaanpak gebruikt.
Veel voorkomende therapieën die worden gebruikt om een lichte whiplash-blessure te behandelen, zijn onder meer:
- Rust uit
- IJstherapie gevolgd door warmtetherapie een paar dagen later
- Gebruik van vrij verkrijgbare pijnstillers, zoals Tylenol (paracetamol) of een NSAID, zoals Motrin (ibuprofen)
Voor ernstigere of aanhoudende gevallen kan uw arts pijnstillers voorschrijven, zoals een spierverslapper of opioïde. Uw arts kan ook fysiotherapie of een epidurale injectie aanbevelen als er een zenuwontsteking is door een hernia (die is opgetreden als gevolg van het whiplash-letsel).
Een woord van Verywell
Uw nek is een flexibele, maar kwetsbare structuur die ook kwetsbaar is voor de normale effecten van veroudering. Als u aan nekpijn lijdt, laat het dan nakijken en laat uw arts de mogelijke diagnoses uitzoeken. Eenmaal gediagnosticeerd, kunt u hopelijk verder gaan met een behandelplan dat u uw comfort en welverdiende kwaliteit van leven teruggeeft.