Inhoud
Een Salter-Harris-fractuur is een breuk nabij, door of langs de groeischijf in een bot. Dit komt meestal voor bij kinderen of adolescenten en kan functionele beperkingen veroorzaken bij het lopen en rennen (als de fractuur in de knie of enkel zit) of reiken en tillen (als de breuk zich in een bovenste extremiteit bevindt). Een Salter-Harris-fractuur bij kinderen wordt vaak een stressfractuur genoemd, maar kan zelfs met de onschadelijk klinkende naam een ernstig probleem zijn.Symptomen
De tekenen en symptomen van een Salter-Harris-fractuur omvatten, maar zijn niet beperkt tot:
- Pijn aan het uiteinde van een bot of nabij de gewrichtslijn
- Zwelling nabij het gewonde gewricht
- Vervorming nabij de gewonde plek
- Onvermogen om het gewonde gewricht of ledemaat te belasten
Als uw kind een van deze symptomen heeft, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts of ga direct naar de dichtstbijzijnde afdeling spoedeisende hulp. Als een Salter-Harris-fractuur niet goed wordt behandeld, kan dit leiden tot misvorming van ledematen en verlies van functionele mobiliteit.
Gesp en Greenstick-fracturen bij kinderen
Oorzaken
Ongeveer een op de drie groeischijffracturen is het gevolg van sportbeoefening Deze fracturen treden meestal op in de loop van de tijd als gevolg van herhaalde belasting en kunnen als zodanig worden beschouwd als stressfracturen. Minder vaak kan trauma aan een bot door een val of een auto-ongeluk een Salter-Harris-fractuur veroorzaken.
De reden dat een Salter-Harris-fractuur zorgwekkend is bij kinderen, is dat deze meestal optreedt op of nabij de groeischijf. De groeischijf bevindt zich nabij de uiteinden van de lange botten waar groei letterlijk plaatsvindt, waardoor ze langer, groter kunnen worden, en sterker.
Een Salter-Harris-fractuur is zorgwekkend bij kinderen omdat het de groei van een bot kan beperken, waardoor misvorming of een kleiner bot aan één kant van het lichaam kan ontstaan. Het kan ook de normale gewrichtsfunctie verstoren, wat leidt tot een ongelijkmatige gang of een zichtbare beperking in het bewegingsbereik van een gewricht.
Diagnose
Een Salter-Harris fractuur wordt gediagnosticeerd zoals elke andere fractuur, de meeste kunnen worden bevestigd en gekarakteriseerd door een röntgenfoto. Als er complicaties zijn (zoals die kunnen optreden als de behandeling wordt uitgesteld), kan computertomografie (CT) of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) worden gebruikt.
Behandeling
Zodra de diagnose is bevestigd, moet de fractuur worden verkleind, dit is het proces waarbij de botstukken in de juiste positie worden gebracht om een goede genezing te garanderen. Vaak kunnen Salter-Harris-fracturen handmatig worden verkleind.
Voor ernstige fracturen kan een procedure die een open reductie interne fixatie (ORIF) wordt genoemd, nodig zijn, waarbij open chirurgie wordt uitgevoerd om de botpositie te corrigeren. Pinnen en schroeven kunnen helpen om de botfragmenten op hun plaats te houden.
Nadat de breuk is verminderd, wordt het letsel waarschijnlijk geïmmobiliseerd in het gips. Als de fractuur in de enkel of knie zit, kan het nodig zijn om krukken of een rollator te gebruiken om te voorkomen dat er gewicht op het genezende bot wordt geplaatst.
Als de breuk zich in de hand, pols, elleboog of schouder bevindt, kan een mitella worden gebruikt om de ledemaat te immobiliseren en herwond te voorkomen. Een fysiotherapeut kan u leren hoe u de tilband goed kunt afstellen om er zeker van te zijn dat deze goed past.
Fysiotherapie
Na zes tot acht weken immobilisatie kan fysiotherapie worden gestart om u te helpen uw normale mobiliteit terug te krijgen. De therapie zal zich richten op het herstellen van de volgende functies:
- Bewegingsbereik: Na een periode van immobilisatie kan het vermogen om een gewricht te bewegen beperkt zijn. Flexibiliteitsoefeningen kunnen helpen bij het strekken van gespannen spieren en gewrichten, terwijl gewrichtsmobilisatie (een hands-on techniek die wordt gebruikt om gewrichten passief te bewegen) kan helpen het bewegingsbereik te herstellen.
- Kracht: Versterkende oefeningen, zoals plyometrische krachtoefeningen, kunnen effectief zijn bij het herstellen van sportfitness, ze verbeteren niet alleen de coördinatie en snelheid, maar zorgen er ook voor dat het genezen bot de grote krachten en spanningen die sport kan veroorzaken, kan verdragen.
- Gang: Looptraining kan nodig zijn om het loopvermogen van uw kind te verbeteren. Evenwichts- en proprioceptieoefeningen kunnen worden voorgeschreven. Voetorthesen kunnen ook worden aanbevolen als de voetpositie of het looppatroon onevenwichtig is.
- Beheer van littekenweefsel: Na de operatie kan littekenweefsel bij de incisie soms pijn en bewegingsbeperking veroorzaken. Een fysiotherapeut kan littekenweefselmassage en mobilisatie uitvoeren om de mobiliteit van een litteken te verbeteren.
Ergotherapie kan ook worden gebruikt om u te helpen bij het uitvoeren van alledaagse taken zoals tillen, typen, autorijden of traplopen.
Een woord van Verywell
Een Salter-Harris-fractuur kan een pijnlijke ervaring zijn en leiden tot aanzienlijk verlies van mobiliteit als deze niet op de juiste manier wordt behandeld. Een snelle respons in combinatie met een kwalitatief hoogstaand fysiotherapie- en revalidatieprogramma kan u helpen weer normaal te gaan bewegen met weinig of geen complicaties op de lange termijn.
Als u geen ziektekostenverzekering heeft of uw verzekering geen fysiotherapie dekt, aarzel dan niet om te vragen of de therapeut een rentevrij betalingsplan of een verlaagde vooruitbetaling in contanten aanbiedt.
Heb ik echt fysiotherapie nodig?