Oculaire sarcoïdose: symptomen, oorzaken en diagnose

Posted on
Schrijver: Eugene Taylor
Datum Van Creatie: 12 Augustus 2021
Updatedatum: 16 November 2024
Anonim
Oculaire sarcoïdose: symptomen, oorzaken en diagnose - Geneesmiddel
Oculaire sarcoïdose: symptomen, oorzaken en diagnose - Geneesmiddel

Inhoud

Sarcoïdose is een ziekte die ervoor zorgt dat zich in het lichaam kleine massa weefselklonters, granulomen genaamd, vormen. Deze granulomen kunnen leiden tot beschadigde of slecht functionerende organen in het lichaam en hebben vaak betrekking op de ogen. Uveïtis (ontsteking in de ogen) is de meest ernstige manifestatie van sarcoïdose in de ogen. Uveïtis veroorzaakt oogpijn, roodheid en verlies van het gezichtsvermogen en moet onmiddellijk door een oogarts worden behandeld met steroïden.

Symptomen

Overal heeft 25 tot 80 procent van de sarcoïdosepatiënten symptomen die op een bepaald moment de ogen aantasten Veel van deze patiënten klagen over branderig gevoel, jeuk, roodheid, droge ogen en soms tranende ogen. Sommige patiënten melden wazig zien en kunnen klagen over gevoeligheid voor zonlicht. Sarcoïdosepatiënten hebben ook kleine, lichtgele bultjes op het oog. Afhankelijk van waar de ontsteking in het oog optreedt, kunnen de volgende symptomen optreden:

  • Droge ogen
  • Jeukende, brandende ogen
  • Rode en soms pijnlijke ogen
  • Wazig zicht
  • Zwarte vlekken of snaren zien
  • Gevoeligheid voor licht
  • Verminderd kleurenzicht

Oorzaken

Sarcoïdose is een ziekte die veel verschillende organen van het lichaam kan aantasten, maar vooral de longen. De ziekte komt meestal voor bij volwassenen in de leeftijd van 20 tot 40. Sommige mensen kunnen uveïtis ontwikkelen als complicatie van sarcoïdose. Uveïtis is een ontsteking van de uvea of ​​bloedrijke vliezen in het oog. De uvea bevindt zich in het midden van het oog, tussen de sclera en het netvlies. Bij uveïtis snellen witte bloedcellen naar de voorkant van het oog, waardoor het oog erg plakkerig wordt. Deze plakkerigheid kan ervoor zorgen dat interne structuren zoals de iris en lens aan elkaar blijven kleven, wat soms resulteert in een verhoogde oogdruk. Patiënten kunnen klagen over pijn in hun oog, roodheid en milde tot extreme lichtgevoeligheid. Hoewel zeldzaam, kan blindheid optreden als de uveïtis onbehandeld blijft.


Diagnose

Een oogarts zal het voorste deel van uw oog onderzoeken met een verlichte microscoop. Uw pupillen worden verwijd met verwijde druppels om de achterkant van de ogen te kunnen zien. De arts zal op zoek gaan naar tekenen van ontsteking. Omdat droge ogen vaak voorkomen bij sarcoïdose, zullen de traanproducerende traanklieren worden geëvalueerd met behulp van de Schirmer-test. De Schirmer-test gebruikt vloeipapier om het vocht (tranen) te meten dat wordt geproduceerd door de traanklier in het onderste ooglid.

Behandeling

De behandeling hangt af van het getroffen gebied van het oog. Uw oogarts kan ontstekingsremmende oogdruppels voorschrijven om de ontsteking te verminderen. Druppelende druppels kunnen worden gebruikt om adhesie van de iris aan de lens te voorkomen. Kunsttranen kunnen worden gebruikt om het uitdrogen van de traanklieren te behandelen. In hardnekkige gevallen kan een behandeling met corticosteroïden (tabletten worden oraal ingenomen) effectief zijn.

Omgaan

Omdat oogproblemen veel voorkomen bij sarcoïdose, is het belangrijk om ze in een vroeg stadium op te sporen. Een goede controle en behandeling kan blijvende schade vertragen of voorkomen. Het is een goed idee voor sarcoïdosepatiënten om minstens één keer per jaar naar een oogarts te gaan om te controleren op eventuele complicaties.


Een woord van Verywell

Hoewel sarcoïdose meestal de longen, lymfeklieren en lever aantast, kan het ook problemen veroorzaken met de ogen, milt, hersenen, zenuwen, hart, traanklieren, speekselklieren, sinussen, botten en gewrichten. Als u de diagnose sarcoïdose krijgt, wordt een jaarlijks, uitgebreid oogonderzoek door een optometrist of oogarts aanbevolen gedurende de eerste paar jaar na de diagnose, en daarna indien nodig.