Wat is bradycardie?

Posted on
Schrijver: Morris Wright
Datum Van Creatie: 23 April 2021
Updatedatum: 19 November 2024
Anonim
Hartritmestoornissen - Wat is een hartritmestoornis?
Video: Hartritmestoornissen - Wat is een hartritmestoornis?

Inhoud

Bradycardie is de medische term voor een hartslag die langzamer is dan als normaal wordt beschouwd. In medische leerboeken wordt bradycardie meestal gedefinieerd als een hartslag in rust die lager is dan 60 slagen per minuut.

Veel (mogelijk de meeste) gezonde mensen hebben echter een hartslag in rust onder de 60. Bradycardie is dus niet noodzakelijk een slechte zaak, of zelfs een abnormale zaak. Bradycardie in rust is vaak een teken van een goede gezondheid.

Aan de andere kant kan bradycardie een aanzienlijk probleem zijn als de hartslag 'te langzaam' wordt, dat wil zeggen als het zo langzaam is dat het hart niet genoeg bloed kan rondpompen om in de behoeften van het lichaam te voorzien. Dit type abnormale bradycardie is medisch zorgwekkend en vereist een zorgvuldige evaluatie en behandeling.

Bradycardie die langzaam genoeg is om klinische problemen te veroorzaken, wordt bijna altijd veroorzaakt door een disfunctie van de sinusknoop of een hartblokkade.


Symptomen

Als de hartslag abnormaal laag is, werken verschillende organen van het lichaam mogelijk niet normaal en kunnen er verschillende symptomen optreden. De symptomen van abnormale bradycardie worden meestal erger bij inspanning (omdat de behoeften van het lichaam groter worden als u zich inspant), maar de symptomen kunnen ook aanwezig zijn tijdens rust als de bradycardie ernstig is.

Symptomen die kunnen voortvloeien uit bradycardie zijn onder meer:

  • Licht gevoel in het hoofd of duizeligheid (vooral bij inspanning)
  • Gemakkelijke vermoeidheid
  • Syncope (flauwvallen) of bijna-syncope
  • Dyspnoe (kortademigheid)
  • Pijn op de borst of ongemak
  • Verwarring

Als bradycardie gepaard gaat met een van deze symptomen, moet de oorzaak van de bradycardie worden bepaald en moet een behandeling worden gegeven om de hartslag weer normaal te maken.

Oorzaken

Bradycardie wordt vaak veroorzaakt door een plotselinge toename van de activiteit van de nervus vagus. Dit is de zenuw in de hersenen die helpt bij het reguleren van de controle over het hart, de longen en het spijsverteringskanaal. Zodra de vagale tonus weer normaal is, keert de hartslag ook terug naar normaal, dus er is geen permanente behandeling van de bradycardie zelf vereist.


Aan de andere kant kan aanhoudende abnormale bradycardie worden veroorzaakt door verschillende medische aandoeningen. Deze omvatten:

  • Coronaire hartziekte
  • Pericarditis
  • Myocarditis
  • Harttrauma als gevolg van letsel of hartchirurgie
  • Amyloïdose
  • Hypothyreoïdie
  • Dysautonomia
  • Verschillende soorten infecties, waaronder de ziekte van Lyme, de ziekte van Chagas en Rocky Mountain spotted fever
  • Hersenaandoeningen, vooral die geassocieerd met verhoogde intracraniale druk of beroerte
  • Hypoxie (laag zuurstofgehalte in het bloed), zoals vaak gebeurt bij obstructieve slaapapneu
  • Verschillende medicijnen, waaronder bètablokkers, calciumantagonisten, anti-aritmica, opioïden, lithium en verschillende geneesmiddelen voor chemotherapie

Sinus Bradycardie

Van de twee algemene soorten bradycardie komt sinusbradycardie verreweg het meest voor.

De hartslag wordt gegenereerd en gecoördineerd door de elektrische impuls van het hart, en de elektrische impuls wordt gegenereerd in de sinusknoop, een piepklein nest cellen dat zich bovenaan het rechteratrium bevindt. Wanneer de sinusknoop deze elektrische impulsen met een relatief lagere snelheid produceert, wordt de hartslag traag en wordt gezegd dat sinusbradycardie aanwezig is.


Wanneer sinusbradycardie symptomen veroorzaakt, wordt dit altijd als abnormaal beschouwd. Abnormale sinusbradycardie kan van voorbijgaande aard zijn of aanhouden.

Voorbijgaande sinus bradycardie

Voorbijgaande sinusbradycardie wordt meestal veroorzaakt door de verhoogde tonus in de nervus vagus. Stimulatie van de nervus vagus zal de sinusknoop vertragen, waardoor de hartslag vertraagt. Stimulatie van de nervus vagus wordt vaak veroorzaakt door verschillende gastro-intestinale problemen (vooral misselijkheid of braken) of als reactie op acute pijn of plotselinge emotionele stress.

Sinusbradycardie die wordt veroorzaakt door stimulatie van de nervus vagus, wordt als "fysiologisch" beschouwd (in tegenstelling tot pathologisch), omdat het een normale reactie is en verdwijnt zodra de verhoogde vagale tonus afneemt.

Aanhoudende sinusbradycardie

Een aanhoudende abnormale sinusbradycardie wordt meestal veroorzaakt door een intrinsieke sinusknoopziekte - ziekte in de sinusknoop zelf. Gewoonlijk is intrinsieke sinusknoopziekte te wijten aan een type fibrose (littekens) in de sinusknoop, wat een veel voorkomende manifestatie is van veroudering. Dus intrinsieke sinusknoopziekte wordt meestal gezien bij mensen van 70 jaar of ouder.

Bij mensen met een intrinsieke sinusknoopziekte kan de hartslag zowel in rust als tijdens inspanning ongepast laag zijn. Mensen met een symptomatische ziekte hebben vaak het sick sinus-syndroom, waarbij de hartslag kan fluctueren tussen bradycardie en tachycardie (snelle hartslag).

Naast intrinsieke sinusknoopziekte kunnen verschillende andere medische aandoeningen sinusbradycardie veroorzaken. Hoewel sinusbradycardie aanzienlijke symptomen kan veroorzaken, is het risico om eraan te overlijden relatief laag.

Normale vs. abnormale waarden

In rust genereert de sinusknoop typisch elektrische impulsen met een snelheid tussen 60 en 100 keer per minuut. Dus een hartslag in rust binnen dit bereik wordt 'normaal sinusritme' genoemd.

Hoewel een hartslag in rust van minder dan 60 slagen per minuut "officieel" als bradycardie wordt beschouwd, is deze bradycardie in rust meestal volkomen normaal bij gezonde mensen, vooral als ze in goede fysieke conditie zijn.

Sinusbradycardie is meestal volkomen normaal. Een gezond lichaam is erg goed in het reguleren van de hartslag, zodat deze is wat het nodig heeft om de lichaamsfuncties te ondersteunen. En vaak valt deze normale hartslag binnen het bereik van wat artsen "officieel" classificeren als sinusbradycardie.

Dus gezonde jonge mensen en zelfs oudere mensen die in een goede fysieke conditie zijn, zullen vaak in de jaren 40 of 50 een hartslag in rust hebben. Het is ook gebruikelijk (en normaal) dat veel mensen tijdens het slapen een hartslag binnen dit bereik hebben.

Hoewel dit sinusbradycardie vormt, is het een 'fysiologische' vorm van sinusbradycardie - wat betekent dat de hartslag geschikt is voor de behoeften van het lichaam, en dus is de sinusbradycardie normaal.

Sinusbradycardie wordt als een probleem beschouwd als de hartslag te laag is om aan de behoeften van het lichaam te voldoen. Als de hartslag zo laag wordt dat er niet genoeg bloed door het hart wordt gepompt, kunnen symptomen optreden. Als de sinusbradycardie symptomen veroorzaakt, is deze abnormaal en moet deze worden behandeld.

Hartblok

Het tweede algemene type bradycardie is hartblok. In tegenstelling tot sinusbradycardie, die bij de meeste mensen eigenlijk heel normaal is, is hartblok altijd een abnormale toestand.

Hartblokkering treedt op wanneer de elektrische impulsen van het hart gedeeltelijk of volledig worden geblokkeerd terwijl ze van de atria van het hart naar de ventrikels reizen. Omdat niet alle elektrische impulsen de ventrikels bereiken, wordt de hartslag langzamer dan zou moeten zijn.

Net als bij abnormale sinusbradycardieën, kan een hartblok van voorbijgaande aard zijn of aanhouden.

Voorbijgaande hartblok

Voorbijgaande hartblokkade kan optreden (zoals bij voorbijgaande sinusbradycardie) met episodes van verhoogde vagale tonus. Dit type voorbijgaande hartblokkering wordt het vaakst gezien bij jongere, gezondere mensen bij wie de vagale tonus verhoogd wordt vanwege misselijkheid, plotselinge pijn of plotselinge stress.

Dit hartblok wordt als goedaardig beschouwd en vereist bijna nooit behandeling behalve het behandelen (of vermijden) van de gebeurtenissen die de verhoogde vagale tonus veroorzaakten.

Aanhoudende hartblokkade

Aanhoudende hartblokkade is een serieuzere zaak, omdat het na verloop van tijd de neiging heeft erger te worden (en levensbedreigend kan worden). Bij een hartblokkade kan de bradycardie zelf echter intermitterend zijn, zelfs als de onderliggende aandoening aanhoudt.

Dit betekent dat de hartslag in rust soms, misschien zelfs meestal, in het normale bereik ligt; maar de hartslag kan plotseling dalen tot symptoomproducerende niveaus zonder duidelijke reden of trigger (omdat de onderliggende aandoening aanhoudend is). Bovendien kan het blok gedeeltelijk of volledig zijn.

Een gedeeltelijke blokkering treedt op wanneer de elektrische signalen naar het hart worden vertraagd of met tussenpozen worden gestopt. Een complete blokkering treedt op wanneer de signalen volledig stoppen, waardoor de hartslag afneemt tot ongeveer 40 slagen per minuut.

Dit feit maakt hartblokkades vaak iets uitdagender om te diagnosticeren dan sinusbradycardie. Of de bradycardie er altijd is of met tussenpozen is, aanhoudende hartblokkade vereist vrijwel altijd behandeling.

Diagnose

De evaluatie van bradycardie is meestal vrij eenvoudig. Ten eerste moet de arts een elektrocardiogram (ECG) onderzoeken terwijl de bradycardie aanwezig is, om te bepalen of het te wijten is aan sinusbradycardie of een hartblokkade.

Vervolgens moet de arts bepalen of de bradycardie waarschijnlijk aanhoudt, of in plaats daarvan dat het een voorbijgaande gebeurtenis is als gevolg van een toename van de vagale tonus. Dit kan bijna altijd worden bereikt door simpelweg een zorgvuldige medische geschiedenis te nemen.

Een stresstest kan nuttig zijn om een ​​sinusknoopziekte of een hartblokkade aan het licht te brengen die alleen tijdens inspanning duidelijk wordt. Langdurige ambulante ECG-bewaking kan ook nuttig zijn bij het diagnosticeren van bradycardieën die slechts met tussenpozen optreden.

Een elektrofysiologische studie (een gespecialiseerd type hartkatheterisatie) kan vrij definitief zijn bij het diagnosticeren van zowel sinusknoopziekte als hartblokkade, maar het is gewoonlijk niet nodig om deze invasieve tests uit te voeren om de diagnose te stellen.

Hoe hartritmestoornissen worden vastgesteld

Behandeling

De behandeling van bradycardie hangt af van of het sinusbradycardie of hartblokkering is en of het omkeerbaar is of niet.

Omkeerbare bradycardie kan te wijten zijn aan de voorbijgaande verhogingen van de vagale tonus die we al hebben besproken. In dergelijke gevallen bestaat de behandeling uit het vermijden van de soorten aandoeningen die ervoor zorgen dat de vagale tonus verhoogd wordt.

Aanhoudende bradycardie kan ook omkeerbaar zijn als deze wordt veroorzaakt door medicamenteuze behandeling, een infectieziekte, pericarditis, myocarditis of hypothyreoïdie. In deze gevallen zorgt het agressief behandelen van het onderliggende probleem vaak voor de trage hartslag.

Als sinusbradycardie omkeerbaar is of geen symptomen veroorzaakt, kan deze gewoonlijk eenvoudig worden behandeld door periodieke follow-upevaluaties.

Bij oudere mensen veroorzaakt sinusknoopziekte soms echter alleen symptomen tijdens inspanning, wanneer de hartslag niet toeneemt zoals zou moeten bij inspanning. Een stresstest kan dus heel nuttig zijn om te bepalen of de ziekte van de sinusknoop daadwerkelijk symptomen veroorzaakt of niet.

Sinusbradycardie die niet omkeerbaar is en symptomen veroorzaakt, moet worden behandeld met een permanente pacemaker.

Een hartblok is een serieuzere zaak omdat het de neiging heeft progressief te zijn en het risico op overlijden verhoogt. Tenzij de blokkering wordt veroorzaakt door een gemakkelijk omkeerbare aandoening, wordt bijna altijd behandeling met een permanente pacemaker geadviseerd.

Indien onbehandeld, kan een hartblok uiteindelijk leiden tot hartfalen, hartstilstand of plotselinge hartdood.

Een woord van Verywell

Bradycardie is vaak een normaal verschijnsel waarvoor geen uitgebreide medische evaluatie of specifieke behandeling nodig is. Maar als u sinusbradycardie heeft die symptomen veroorzaakt, of een hartblokkade, ongeacht of er symptomen zijn of niet, moet u met uw arts samenwerken om te bepalen waarom u het heeft en om te beslissen of een pacemaker nodig kan zijn.

Aritmie Doctor Discussiegids

Download onze afdrukbare gids voor uw volgende doktersafspraak om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Download PDF