Inhoud
- Wat is de kapitale femorale epifyse?
- Wat is een epifyse van de femurkop?
- Wat veroorzaakt uitglijdende femorale epifyse?
- Wat zijn de tekenen en symptomen van epifyse van de femurkop?
- Uitgegleden hoofd femorale epifyse Diagnose
- Behandeling met uitglijden van de femorale epipyhsis
- Zijn er complicaties van epifyse van de femurkop of de behandeling ervan?
- Wat is de prognose voor patiënten met epifyse van de femurkop?
Wat is de kapitale femorale epifyse?
Het dijbeen is het lange bot van de dij. Het uiteinde van het dijbeen dat aansluit op de heup bestaat uit een "bal" (de heupkop genoemd). De bal past in een "beker" die is samengesteld uit de bekkenbeenderen en die bekend staat als de heupkom. Tijdens de groei staat het uiteinde van het hoofd bekend als de epifyse en is het verbonden met de rest van het dijbeen door de groeischijf.
Wat is een epifyse van de femurkop?
Uitglijdende kapitale femorale epifyse (SCFE) een aandoening bij adolescenten waarbij de groeischijf beschadigd is en de femurkop beweegt ("slipt") ten opzichte van de rest van het femur. De kop van het dijbeen blijft in de kom van het heupgewricht terwijl de rest van het dijbeen wordt verschoven.
Wat veroorzaakt uitglijdende femorale epifyse?
De exacte oorzaak van SCFE is niet bekend. Er zijn echter veel factoren die verband houden met deze aandoening. Deze factoren leiden tot een verzwakking van de groeischijf (ook wel de "physis" genoemd) waardoor de heupkop (de bal van het dijbeen) van de hals van het dijbeen glijdt. Obesitas is een belangrijke risicofactor. Bepaalde endocriene aandoeningen zijn risicofactoren voor SCFE, zoals hypothyreoïdie en osteodystrofie. Er kan een genetische aanleg zijn voor deze aandoening (het komt voor in families). Jongens worden vaker getroffen dan meisjes.
Wat zijn de tekenen en symptomen van epifyse van de femurkop?
Patiënten kunnen pijn in de lies, binnenkant van de dij of knie hebben. Ze kunnen stijfheid hebben en een verminderd vermogen om het been te draaien. Bovendien kan er een verandering zijn in hun manier van lopen of de manier waarop ze lopen, omdat ze proberen zo min mogelijk gewicht op de aangedane zijde te plaatsen. Ze kunnen ook lopen met het been naar buiten gedraaid.
In de meeste gevallen begint de pijn en / of mank lopen langzaam en geleidelijk. Symptomen kunnen echter ook plotseling optreden en kunnen verband houden met een lichte val of trauma.
Uitgegleden hoofd femorale epifyse Diagnose
De pediatrisch orthopedisch specialist krijgt een volledige medische geschiedenis en doet een grondig lichamelijk onderzoek. Hij / zij zal ook röntgenfoto's bestellen die de definitieve diagnose zullen stellen. In zeldzame gevallen kan een MRI nodig zijn als de röntgenfoto's niet doorslaggevend zijn.
Behandeling met uitglijden van de femorale epipyhsis
Het doel van de behandeling is om te voorkomen dat de heupkop verder wegglijdt en om complicaties te voorkomen. Dit wordt bereikt met een operatie. Er wordt een schroef ingebracht om de heupkop met de rest van het dijbeen te verbinden. Als er ernstige misvormingen zijn, kan de chirurg besluiten om de botten opnieuw uit te lijnen voordat de schroef wordt geplaatst. De chirurg kan ook aanbevelen om een schroef in de onaangetaste heup te plaatsen om wegglijden te voorkomen voordat dit gebeurt.
In sommige gevallen is de slip erg onstabiel (kan snel verder wegglijden) en daarom is het belangrijk dat een orthopedisch chirurg de patiënt zo snel mogelijk ziet. In extreme gevallen is het belangrijk om op de dag van diagnose een operatie uit te voeren. De meeste slips zijn echter stabiel en kunnen 3-14 dagen wachten op een operatieve behandeling.
Gedurende de tijd tussen diagnose en operatie is het belangrijk om het kind te laten rusten en te vermijden dat het aangedane been wordt belast. Gedurende een periode na de operatie mag het kind slechts beperkt gewicht op het been zetten en heeft het de hulp van krukken of een rollator nodig.
Zijn er complicaties van epifyse van de femurkop of de behandeling ervan?
Helaas zijn er verschillende ernstige complicaties die het gevolg kunnen zijn van SCFE en de behandeling ervan. De eerste is 'osteonecrose'. "Osteo" betekent bot en "necrose" betekent dood. Bij osteonecrose is de bloedtoevoer naar de heupkop beschadigd en sterft het bot af. Dit kan leiden tot degeneratieve gewrichtsaandoeningen (artrose). De andere complicatie wordt ‘chondrolyse’ genoemd. "Chondro" betekent kraakbeen en "lysis" betekent uit elkaar snijden. Bij deze complicatie wordt het gewrichtskraakbeen beschadigd en leidt dit tot een pijnlijk en stijf gewricht.
Wat is de prognose voor patiënten met epifyse van de femurkop?
Hoe een patiënt het zal doen, hangt af van de ernst en de aanwezigheid van complicaties. Zelfs zonder complicaties is er nog steeds een verhoogd risico op degeneratieve gewrichtsaandoeningen. Afvallen is echter een belangrijke manier waarop een adolescent het risico op de latere ontwikkeling van degeneratieve gewrichtsaandoeningen kan verkleinen.