Inhoud
- Hoe de test wordt uitgevoerd
- Hoe je je op de test voorbereidt
- Hoe de test zal voelen
- Waarom de test wordt uitgevoerd
- Normale resultaten
- Wat abnormale resultaten betekenen
- Risico's
- overwegingen
- Alternatieve namen
- Afbeeldingen
- Referenties
- Herzieningsdatum 2/8/2017
Het antinucleaire antilichaampaneel is een bloedtest die kijkt naar antinucleaire antilichamen
(ANA).
ANA zijn stoffen die door het immuunsysteem worden geproduceerd en die het eigen weefsel van het lichaam aantasten. De screening test bepaalt of dergelijke antilichamen aanwezig zijn. De test meet ook het niveau, de titer genaamd, en het patroon, wat nuttig kan zijn. Als de test positief is, kan een panel van tests worden uitgevoerd om specifieke antigeendoelen te identificeren. Dit is het ANA-antilichaampaneel.
Hoe de test wordt uitgevoerd
Bloed wordt uit een ader getrokken. Meestal wordt een ader aan de binnenkant van de elleboog of de achterkant van de hand gebruikt. De site wordt schoongemaakt met het kiemdodende medicijn (antisepticum). De zorgverlener wikkelt een elastische band rond de bovenarm om druk uit te oefenen op het gebied en de ader te doen zwellen met bloed.
Vervolgens steekt de provider voorzichtig een naald in de ader. Het bloed verzamelt zich in een luchtdicht flesje of buisje dat aan de naald is bevestigd. De elastische band is verwijderd van je arm.
Nadat het bloed is verzameld, wordt de naald verwijderd en wordt de prikplaats bedekt om het bloeden te stoppen.
Bij zuigelingen of jonge kinderen kan een scherp voorwerp, een lancet genaamd, worden gebruikt om de huid door te prikken en te laten bloeden. Het bloed verzamelt zich in een kleine glazen buis genaamd een pipet, of op een dia of teststrip. Een verband kan over het gebied worden geplaatst als er sprake is van een bloeding.
Hoe je je op de test voorbereidt
Er is geen speciale voorbereiding nodig. Bepaalde geneesmiddelen, waaronder anticonceptiepillen, procaïnamide en thiazidediuretica, beïnvloeden de nauwkeurigheid van deze test. Zorg ervoor dat uw leverancier op de hoogte is van alle medicijnen die u gebruikt.
Hoe de test zal voelen
Wanneer de naald wordt ingebracht om bloed af te nemen, voelen sommige mensen matige pijn. Anderen kunnen slechts een prik of een stekende sensatie voelen. Daarna kloppen er misschien kloppende geluiden.
Waarom de test wordt uitgevoerd
Mogelijk hebt u deze test nodig als u tekenen heeft van een auto-immuunziekte, met name systemische lupus erythematosus. Deze test kan worden gedaan als u onverklaarde symptomen heeft, zoals artritis, huiduitslag of pijn op de borst.
Normale resultaten
Sommige normale mensen hebben een laag ANA-niveau. Dus de aanwezigheid van een laag niveau van ANA is niet altijd abnormaal.
ANA wordt gerapporteerd als een "titer". Lage titers liggen in het bereik van 1:40 tot 1:60. Een positieve ANA-test is van veel groter belang als u ook antilichamen tegen de dubbelstrengige vorm van DNA hebt.
De aanwezigheid van ANA bevestigt niet de diagnose van systemische lupus erythematosus (SLE). Een gebrek aan ANA maakt die diagnose echter veel minder waarschijnlijk.
Hoewel ANA meestal wordt geïdentificeerd met SLE, kan een positieve ANA-test ook een teken zijn van andere auto-immuunziekten.
Normale waardebereiken kunnen enigszins variëren tussen verschillende laboratoria. Praat met uw provider over de betekenis van uw specifieke testresultaten.
De bovenstaande voorbeelden tonen de algemene resultatenmetingen voor deze tests. Sommige laboratoria gebruiken verschillende metingen of testen verschillende exemplaren.
Verdere tests kunnen worden uitgevoerd op bloed met een positieve ANA-test om meer informatie te krijgen.
Wat abnormale resultaten betekenen
Voor het stellen van de diagnose SLE moeten bepaalde klinische kenmerken en ANA aanwezig zijn. Bovendien helpen bepaalde specifieke ANA-antilichamen om de diagnose te bevestigen.
De aanwezigheid van ANA in het bloed kan te wijten zijn aan verschillende andere stoornissen dan SLE. Waaronder:
- Chronische leverziekte
- Collageen vaatziekte
- Door geneesmiddelen geïnduceerde lupus erythematosus
- Myositis (inflammatoire spierziekte)
- Reumatoïde artritis
- Syndroom van Sjögren
- Systemische sclerose (sclerodermie)
- Schildklier aandoening
Risico's
Aders en slagaders variëren in grootte van persoon tot persoon, en van de ene kant van het lichaam tot de andere. Het verkrijgen van bloed van sommige mensen kan moeilijker zijn dan van anderen.
Andere risico's die samenhangen met het laten afnemen van bloed zijn gering, maar kunnen zijn:
- Enorm bloeden
- Flauwvallen of zich licht in het hoofd voelen
- Hematoom (bloed accumuleert onder de huid)
- Infectie (een klein risico wanneer de huid wordt gebroken)
overwegingen
Uw provider gebruikt de resultaten van het ANA-panel om een ​​diagnose te stellen.De tests alleen maken echter geen diagnose, maar moeten samen met uw medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek en andere tests worden gebruikt.
De ANA kan positief zijn in familieleden van mensen met SLE die zelf geen SLE hebben.
Er is een zeer lage kans op het ontwikkelen van SLE op een later tijdstip in het leven als de enige bevinding een lage titer van ANA is.
Alternatieve namen
ANA; ANA-paneel; ANA-reflexpaneel; SLE - ANA; Systemische lupus erythematosus - ANA
Afbeeldingen
Bloed Test
Referenties
Alberto von Muhlen C, Fritzler MJ, Chan EKL. Klinische en laboratoriumevaluatie van systemische reumatische aandoeningen. In: McPherson RA, Pincus MR, eds. Henry's klinische diagnose en beheer volgens laboratoriummethoden. 23e ed. St Louis, MO: Elsevier; 2017: hoofdstuk 52.
American College of Rheumatology. Antinucleaire antilichamen (ANA). Bijgewerkt juni 2015. www.rheumatology.org/I-Am-A/Patient-Caregiver/Diseases-Conditions/Antinuclear-Antibodies-ANA. Betreden op 3 april 2017.
Herzieningsdatum 2/8/2017
Bijgewerkt door: Gordon A. Starkebaum, MD, hoogleraar geneeskunde, afdeling reumatologie, University of Washington School of Medicine, Seattle, WA. Ook beoordeeld door David Zieve, MD, MHA, medisch directeur, Brenda Conaway, Editorial Director en de A.D.A.M. Redactie.