Veelgestelde vragen over HIV-lymfadenopathie

Posted on
Schrijver: Roger Morrison
Datum Van Creatie: 28 September 2021
Updatedatum: 1 November 2024
Anonim
Examination of the Lymph Nodes - Clinical Examination
Video: Examination of the Lymph Nodes - Clinical Examination

Inhoud

Lymfadenopathie is de vergroting van de grootte of het aantal lymfeklieren. De incidentie van lymfadenopathie bij mensen met hiv is bijzonder hoog en kan in elk stadium van de infectie voorkomen.De gezwollen klieren ontstaan ​​meestal aan weerszijden van de nek, onder de kaak of in de oksels en lies. In sommige gevallen kunnen ze pijnlijk en zichtbaar gezwollen zijn.

Waarom zijn uw lymfeklieren opgezwollen?

Lymfeklieren worden door het lichaam verspreid en ondersteunen het immuunsysteem door bacteriën, virussen en andere micro-organismen uit de bloedbaan te filteren. De deeltjes worden vervolgens gedood door gespecialiseerde witte bloedcellen die bekend staan ​​als lymfocyten.

Een aantal ziekten kan lymfadenopathie veroorzaken, van keelontsteking tot levensbedreigende kankers. De zwelling wordt veroorzaakt door de ophoping van lymfocyten doordat steeds meer cellen door de klieren worden gefilterd.


Lymfadenopathie is geen teken van een maligniteit. Het is eerder een indicatie van een robuuste immuunrespons met als doel de infectie onder controle te houden.

Hoe lang zullen uw lymfeklieren opgezwollen zijn?

Lymfadenopathie komt vaak voor tijdens een vroege HIV-infectie. Het is tijdens deze acute fase dat het lichaam een ​​immuunafweer start om controle te krijgen over het virus. In sommige gevallen kan dit maanden of zelfs jaren duren.

Lymfadenopathie tijdens acute infectie is vaak gegeneraliseerd, wat betekent dat het op twee of meer plaatsen in het lichaam voorkomt. Wanneer de knooppunten groter zijn dan twee centimeter (ongeveer een inch) en langer dan drie maanden aanhouden, wordt de aandoening doorgaans aangeduid als persisterende gegeneraliseerde lymfadenopathie (PGL).


Als u niet op hiv bent getest en de lymfeklieren gezwollen blijven gedurende meer dan twee tot vier weken, raadpleeg dan uw arts of bezoek uw plaatselijke kliniek. De Amerikaanse Preventive Services Task Force beveelt momenteel aan dat alle Amerikanen van 15 tot 65 jaar op HIV worden getest als onderdeel van een routine doktersbezoek.

Zou het een teken kunnen zijn van iets ergers?

Tijdens een vroege HIV-infectie is lymfadenopathie meestal goedaardig en zelflimiterend. Vaak zijn de duur en ernst van de aandoening direct gerelateerd aan de mate van immuunsuppressie zoals gemeten door de CD4-telling.

U mag nooit aannemen dat lymfadenopathie het teken is van een recente HIV-infectie. In sommige gevallen wordt lymfadenopathie pas in de latere stadia van de ziekte gezien en is het meer een indicatie van een bijbehorende infectie zoals tuberculose of toxoplasmose.


Lymfadenopathie die optreedt tijdens chronische hiv-infectie, verdwijnt meestal wanneer de hiv-behandeling wordt gestart. Tijdens een vergevorderde infectie, wanneer het CD4-aantal onder de 100 is gedaald, kan de snelle involutie van lymfadenopathie (wat betekent dat de lymfeklieren zonder behandeling weer normaal worden) een teken zijn van een dreigende instorting van het immuunsysteem en een opmaat voor een ernstige opportunistische infectie.

Het is ook belangrijk op te merken dat non-Hodgkin-lymfoom 10 keer meer kans heeft om zich te ontwikkelen bij mensen met hiv.

Kan lymfadenopathie worden behandeld?

De enige onfeilbare manier om HIV-geassocieerde lymfadenopathie te behandelen, is door te beginnen met antiretrovirale therapie. Het onderdrukt niet alleen actief het virus, verlicht de belasting van het lymfestelsel, het helpt ook om de immuunfunctie te behouden of te herstellen om geassocieerde infecties beter te bestrijden.

Momenteel wordt aanbevolen om de hiv-behandeling te starten bij de diagnose, ongeacht het aantal CD4's of het stadium van de ziekte. Volgens studies vermindert het niet alleen het risico op ziekte met 53%, het biedt ook voordelen in termen van een langere levensduur en een verminderd risico op overdracht.

Totdat de lymfadenopathie volledig is verdwenen, kan een vrij verkrijgbare niet-steroïde anti-inflammatoire medicatie (NSAID) worden gebruikt om zwelling, gevoeligheid en pijn te verlichten.