Omgaan met botkanker

Posted on
Schrijver: Roger Morrison
Datum Van Creatie: 27 September 2021
Updatedatum: 11 Kunnen 2024
Anonim
Omgaan met kanker in je gezin: ’Alles is de laatste keer’ - RTL NIEUWS
Video: Omgaan met kanker in je gezin: ’Alles is de laatste keer’ - RTL NIEUWS

Inhoud

Mensen gaan op verschillende manieren om met het leed en de onzekerheid van kanker. Een strategie die vaak helpt, is voldoende te leren over kanker om vragen te kunnen stellen over de behandeling ervan en over wat de toekomst kan brengen. Een andere is één dag tegelijk nemen en er zeker van zijn dat je met vrienden en familie praat.

Omgaan met botkanker omvat het aanpassen aan de diagnose, de behandeling doorstaan, het leven begrijpen en daarna wennen aan het 'nieuwe normaal'.

Emotioneel

Weet ten eerste dat u niet alles in één keer hoeft uit te zoeken. Het kan even duren om elk probleem op te lossen zodra het zich voordoet, en dat is zowel normaal als noodzakelijk.

Osteosarcoom, Ewing-sarcoom en chondrosarcoom zijn de meest voorkomende primaire botkanker.

De American Cancer Society heeft rijke bronnen over veel verschillende kankers, waaronder botkanker, en is een goede plek om te beginnen wanneer u probeert uw diagnose te lezen.

Maar het omgaan met de diagnose houdt meer in dan leren over botkanker. Vraag om hulp als je die nodig hebt. Praten met professionele hulpverleners, geestelijken en steungroepen voor kanker kan ook nuttig zijn. U kunt uw arts vragen naar steungroepen in uw omgeving of online onderzoek doen.


Fysiek

Uw behandeling voor botkanker kan een operatie, chemotherapie, bestraling of een combinatie van deze therapieën omvatten. Elke behandeling wordt geassocieerd met zijn eigen reeks bijwerkingen, en daarom kunnen verschillende copingvaardigheden en -strategieën nodig zijn op verschillende tijdstippen tijdens uw kankerreis.

Omgaan met operaties en aangetaste ledematen

Chirurgie is heel gebruikelijk bij de behandeling van botkanker. Elke operatie kan risico's en bijwerkingen hebben, dus aarzel niet om de arts te vragen wat u kunt verwachten. En als u onderweg problemen ondervindt, moet u uw artsen hiervan zeker op de hoogte stellen. Artsen die mensen met botkanker behandelen, kunnen u vaak helpen met de specifieke problemen die kunnen optreden. Meestal is dit een orthopedisch chirurg - een chirurg die gespecialiseerd is in spieren en botten - en iemand die verder ervaring heeft of gespecialiseerd is in het behandelen van bottumoren.

Het komt vaak voor dat botkanker de benen of armen aantast. Tegenwoordig hebben veel mensen die een operatie voor botkanker ondergaan, zogenaamde ‘ledemaatsherstel’ procedures.


85 tot 90% van de patiënten met osteosarcoom van het appendiculaire skelet (benen, armen, knieën en dijen) kunnen ledemaatsparende chirurgische ingrepen ondergaan om amputatie te helpen voorkomen.

Chirurgie voor het behoud van ledematen kan complex zijn en kan de plaatsing van een kunstmatig onderdeel volledig in het lichaam (een endoprothetisch apparaat) omvatten. Dergelijke apparaten kunnen de functie van het ledemaat behouden, maar er zijn nadelen zoals het risico op infectie en mogelijk de eventuele noodzaak van een revisieoperatie.

Minder vaak kan amputatie nodig zijn, wat kan resulteren in de behoefte aan een aparte set copingvaardigheden vanwege het verlies van een ledemaat. Het verlies van een ledemaat kan een uitdaging zijn, en sommige mensen kunnen daarna hopeloosheid of verdriet voelen. De perceptie van het eigen lichaamsbeeld kan worden beïnvloed.

Het kan zijn dat het leren omgaan met de gevoelens rond het ondergaan van een amputatie net zo belangrijk is als het wennen aan de praktische dingen en het 'nieuwe normaal' in het leven na een amputatie en / of prothese.


Of u nu een ledemaatoperatie of amputatie ondergaat, voor patiënten met botkanker gaat de reis naar kanker verder na de operatie.

Fysieke en ergotherapie spelen een belangrijke rol bij een succesvolle revalidatie na een operatie voor botkanker.

Zowel passieve als actieve bewegingsoefeningen zijn belangrijk voor het behouden van een optimale ledemaatfunctie, en hard werken om beter te worden kan een belangrijk onderdeel zijn van het omgaan.

Omgaan met straling

Straling kan worden gebruikt als onderdeel van het proces om ervoor te zorgen dat er na de operatie geen kanker meer overblijft. Het kan ook worden gebruikt als de bottumor bijzonder moeilijk te verwijderen is of als het moeilijk is om de hele tumor operatief te verwijderen.

Vaak voorkomende bijwerkingen van straling

  • Laag bloedbeeld
  • Je erg moe voelen
  • Huidveranderingen op de plaats van behandeling

De symptomen van bestralingsbehandeling kunnen variëren, afhankelijk van welk deel van het lichaam wordt behandeld. De meeste bijwerkingen worden beter nadat de behandeling is beëindigd, maar sommige kunnen langer aanhouden. Communiceer altijd met uw kankerzorgteam over wat u kunt verwachten als resultaat van de behandeling.

Omgaan met chemotherapie

Chemotherapie kan worden gebruikt vóór de operatie, na de operatie of zowel ervoor als erna. De behandeling heeft bijwerkingen, waarvan er vele verdwijnen wanneer de therapie is voltooid.

Vaak voorkomende bijwerkingen van chemotherapie

  • Misselijkheid en overgeven
  • Moe en zwak voelen
  • Haaruitval (die totaal kan zijn)

Ook zijn er voor veel van de chemo-geassocieerde bijwerkingen, zoals misselijkheid, effectieve behandelingen die kunnen worden gebruikt om ze aan te pakken, dus als u bijwerkingen heeft, neem dan contact op met uw kankerzorgteam, zodat zij weten wat u ervaart en kunnen helpen.

Omgaan met gerichte medicijnen

Dit zijn nieuwere therapieën die soms helpen als traditionele therapieën dat niet doen. Er zijn bijwerkingen, maar deze variëren meestal afhankelijk van welke medicijnen worden gebruikt.

Vaak voorkomende bijwerkingen van gerichte medicijnen

  • Misselijkheid
  • Diarree
  • Huiduitslag
  • Hoofdpijn
  • Koorts en koude rillingen

Uw zorgteam zal u laten weten waar u op moet letten, afhankelijk van het individuele middel dat wordt gebruikt en uw persoonlijke gezondheidsgeschiedenis.

Bone Cancer Doctor Discussiegids

Download onze afdrukbare gids voor uw volgende doktersafspraak om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Download PDF

Sociaal

Vrienden en familie kunnen buitengewoon behulpzaam zijn, en hoewel ze uw gedachten en gevoelens misschien niet altijd begrijpen zoals u dat wilt, helpt het vaak om met iemand anders over uw hoop en angsten te praten.

Door u open te stellen voor anderen over uw diagnose van kanker, krijgen zij de kans om te leren hoe zij u het beste kunnen ondersteunen.

De behandeling vereist enige tijd weg van uw normale leven, of dat nu op school, universiteit of werk is. Hoewel er misschien enige zorgen zijn over 'niet de hele wereld vertellen' dat u kanker heeft, is het belangrijk om in ieder geval degenen te vertellen die het nodig hebben, en het is waarschijnlijk dat de meeste mensen erg begripvol en ondersteunend zullen zijn, en misschien zelfs aanbieden om te helpen. op elke mogelijke manier.

Praktisch

Overleven

Iedereen die ooit kanker heeft gehad, zal zich op een gegeven moment zorgen maken dat het terugkomt, en voor sommige mensen kan het buitengewoon moeilijk zijn om geen zorgen te maken dat kanker terugkomt. Het kan helpen te weten dat u er alles aan doet om die mogelijkheid aan te pakken.

U zult jarenlang naar uw kankerarts gaan, lang nadat u bent behandeld. Ga goed naar alle vervolgbezoeken. U zult examens, bloedonderzoeken, scans, röntgenfoto's en mogelijk enkele andere tests ondergaan om te zien of de kanker is teruggekomen. Hoe langer u kankervrij bent, hoe minder vaak u vervolgbezoeken en tests nodig heeft.

Niemand zou ooit vragen om de diagnose kanker te krijgen, maar veel mensen met kanker zeggen dat het hun leven op een positieve manier heeft veranderd, of dat ze vandaag niet meer dezelfde persoon zouden zijn zonder die ervaring te hebben meegemaakt.

Zoals opgemerkt door de American Cancer Society: "Je kunt het feit dat je kanker hebt niet veranderen", maar je kunt altijd de manier waarop je leeft de rest van je leven veranderen.

Dit omvat fysiek voor jezelf zorgen, maar ook proberen je niet te veel zorgen te maken. Het National Cancer Institute heeft een hele webhub gewijd aan overleven, omgaan met kanker en veel van de problemen die zich onderweg kunnen voordoen.

Er is ook een pagina van de American Cancer Society die specifiek is bedoeld om te leven als een overlevende van osteosarcoom.

Verzorging

Zowel osteosarcoom als Ewing-sarcoom kunnen voorkomen bij relatief jonge individuen die afhankelijk zijn van hulp van ouders en anderen. De meeste osteosarcomen ontwikkelen zich tijdens de adolescentie, wat een zeer complexe en delicate tijd in het leven van een persoon is. Evenzo ligt de piek voor Ewing-sarcoom tussen de 10 en 20 jaar.

Met andere woorden, ouders fungeren als cruciale zorgverleners voor veel patiënten met botkanker. En, zoals elke belangrijke gebeurtenis die een familielid treft, kan botkanker en de behandeling ervan een diepgaand effect hebben op het hele gezin.

De American Cancer Society heeft middelen ontwikkeld voor zorgverleners en voor de zorg voor kinderen met kanker. Er zijn ook middelen voor kankerzorg in het algemeen. Middelen voor zorgverleners benadrukken vaak het belang van 'zorg voor de verzorger', erop wijzend dat hopeloosheid, schuld, verwarring, twijfel, woede en hulpeloosheid zowel de persoon met kanker als de verzorger kunnen belasten.

Wat is Burn-out voor zorgverleners?

Burn-out van zorgverleners is een ernstig probleem dat de kwaliteit van de zorg die de persoon met kanker ontvangt, in gevaar kan brengen. Het herkennen van de tekenen van burn-out is belangrijk omdat er middelen beschikbaar zijn voor zorgverleners.

Het National Cancer Institute heeft ook uitstekende bronnen over deze onderwerpen, niet alleen over het omgaan met kanker en de problemen die met overleven komen, maar ook over middelen voor mantelzorgers.

Soms zullen mensen na het bekijken van dergelijk materiaal over zorgverlening ontdekken dat ze al vele jaren 'zorgverleners' zijn geweest - het is alleen dat ze zichzelf niet noodzakelijkerwijs met die term noemen of zich als zodanig identificeren.