Inhoud
- Wat is een distale radiusfractuur?
- Wat zijn de symptomen van een distale radiusfractuur?
- Wat is de behandeling voor een distale radiusfractuur?
Wat is een distale radiusfractuur?
De straal is een van de twee onderarmbeenderen en bevindt zich aan de duimzijde. Het deel van de straal dat is verbonden met het polsgewricht wordt de distale straal genoemd. Wanneer de straal dichtbij de pols breekt, wordt dit een distale straalfractuur genoemd.
De pauze ontstaat meestal als je op een uitgestrekte of gebogen hand valt. Het kan ook gebeuren bij een auto-ongeluk, een fietsongeval, een ski-ongeluk of een andere sportactiviteit.
Een distale radiusfractuur kan worden geïsoleerd, wat betekent dat er geen andere fracturen bij betrokken zijn. Het kan ook optreden samen met een breuk van de distale ellepijp (het onderarmbeen aan de pinkzijde). In deze gevallen wordt het letsel een distale radius en ellepijpfractuur genoemd.
Afhankelijk van de hoek van de distale radius wanneer deze breekt, wordt de fractuur een Colles- of Smith-fractuur genoemd.
- EEN Colles fractuur kan het gevolg zijn van directe impact op de handpalm, bijvoorbeeld wanneer u uw handen gebruikt om een val te breken en op de handpalmen te landen. Het zijaanzicht van een pols na een Colles-fractuur wordt soms vergeleken met de vorm van een naar beneden gerichte vork. Er is een duidelijke "bult" in de pols, vergelijkbaar met de hals van de vork. Het gebeurt omdat het gebroken uiteinde van de distale straal omhoog schuift naar de achterkant van de hand.
- EEN Smith fractuur is de minst voorkomende van de twee. Het kan het gevolg zijn van een stoot tegen de achterkant van de pols, zoals vallen op een gebogen pols. Het uiteinde van de distale radius verschuift bij dit type breuk typisch naar beneden naar de palmzijde. Dit zorgt meestal voor een duidelijke daling van de pols waar het langere deel van de straal eindigt.
Wat zijn de symptomen van een distale radiusfractuur?
- Onmiddellijke pijn met tederheid bij aanraking
- Blauwe plekken en zwelling rond de pols
- Vervorming - de pols bevindt zich in een vreemde positie
Wat is de behandeling voor een distale radiusfractuur?
Beslissingen over de behandeling van een distale radiusfractuur kunnen van vele factoren afhangen, waaronder:
- Breukverplaatsing (of de gebroken botten zijn verschoven)
- Vermalen (of er op meerdere plaatsen breuken zijn)
- Gezamenlijke betrokkenheid
- Bijbehorende ellepijpfractuur en letsel aan de medianuszenuw
- Of het de dominante hand is
- Uw beroep en activiteitenniveau
In ieder geval is de onmiddellijke fractuurbehandeling het aanbrengen van een spalk voor comfort en pijnbeheersing. Als de breuk wordt verplaatst, wordt deze verkleind (teruggezet in de juiste positie) voordat deze in een spalk wordt geplaatst. De fractuurreductie wordt uitgevoerd onder lokale anesthesie, wat betekent dat alleen het pijnlijke gebied wordt verdoofd.
Niet-chirurgische behandeling
Als de distale radiusfractuur zich in een goede positie bevindt, wordt een spalk of gipsverband aangebracht. Het dient vaak als een laatste behandeling totdat het bot geneest. Meestal blijft een gipsverband maximaal zes weken zitten. Dan krijg je een verwijderbare polsspalk om te dragen voor comfort en ondersteuning. Nadat het gipsverband is verwijderd, kunt u beginnen met fysiotherapie om de juiste polsfunctie en kracht terug te krijgen.
Röntgenfoto's kunnen na drie weken worden gemaakt en vervolgens na zes weken als de breuk is verminderd of als onstabiel wordt beschouwd. Ze mogen minder vaak worden ingenomen als de breuk niet is verminderd en als stabiel wordt beschouwd.
Een verplaatste breuk moet eerst worden gecorrigeerd. Zodra het anatomisch is uitgelijnd, wordt een gipsspalk of gipsverband aangebracht. De reductie (gesloten reductie) wordt meestal uitgevoerd onder lokale anesthesie. Uw orthopedisch chirurg zal de fractuur beoordelen en beslissen of u een operatie nodig heeft of dat de fractuur gedurende zes weken gipsverband kan worden behandeld.
Chirurgie voor distale radiusfracturen
Deze optie is meestal voor fracturen die als onstabiel worden beschouwd of die niet met een gipsverband kunnen worden behandeld. Een operatie wordt meestal uitgevoerd door een incisie over het handpalmaspect van uw pols (waar u uw pols voelt). Dit geeft volledige toegang tot de pauze. De stukken worden in elkaar gezet en op hun plaats gehouden met een of meer platen en schroeven.
In bepaalde gevallen is een tweede incisie aan de achterkant van uw pols nodig om de anatomie te herstellen. Er worden platen en schroeven gebruikt om de stukken op hun plaats te houden. Als er meerdere botstukken zijn, is fixatie met platen en schroeven wellicht niet mogelijk. In deze gevallen kan een externe fixator met of zonder extra draden worden gebruikt om de breuk vast te zetten. Met een externe fixator blijft de meeste hardware buiten het lichaam.
Na de operatie wordt er gedurende twee weken een spalk geplaatst tot uw eerste vervolgbezoek. Op dat moment wordt de spalk verwijderd en vervangen door een verwijderbare polsspalk. Je zult het vier weken moeten dragen. U begint uw fysiotherapie om de polsfunctie en kracht terug te krijgen na uw eerste bezoek aan de kliniek. Zes weken na uw operatie mag u de verwijderbare spalk niet meer dragen. U dient de door uw chirurg en therapeut voorgeschreven oefeningen voort te zetten. Vroege beweging is de sleutel tot het beste herstel na een operatie.