Inhoud
- Examenruimte
- Retinale camera
- Phoropter
- Binoculaire indirecte oftalmoscoop
- Handmatige keratometer
- Autorefractor
- Spleetlamp
- Tonometer
- Lensometer
- Retinoscope en Direct Ophthalmoscope
Examenruimte
Een onderzoekskamer bij een oogarts bestaat meestal uit een onderzoeksstoel, een phoropter, een oogkaart, een spleetlamp en een krukje voor de oogzorgspecialist.
Retinale camera
Een netvliescamera wordt gebruikt om de achterkant van het oog te fotograferen, inclusief het netvlies. Het wordt gebruikt om oogziekten te documenteren. De camera produceert een heldere flits wanneer er een foto wordt gemaakt.
Phoropter
Een phoropter (of phoroptor) is een instrument dat tijdens een oogonderzoek wordt gebruikt om de brekingsfout te meten en lenzenvloeistofvoorschriften te bepalen. Meestal zit de patiënt achter de phoropter en kijkt hij erdoor naar een oogdiagram. De optometrist verandert vervolgens de lenzen en andere instellingen, terwijl hij de patiënt om feedback vraagt over welke instellingen het beste zicht geven.
Binoculaire indirecte oftalmoscoop
Een oftalmoscoop is een instrument dat wordt gebruikt voor het onderzoeken van de inwendige structuren van het oog, met name het netvlies, dat bestaat uit een spiegel die licht in het oog reflecteert en een centraal gat waardoor het oog wordt onderzocht. Een binoculaire indirecte oftalmoscoop (BIO) wordt op het hoofd van een oogarts gedragen om het gebruik van beide handen te hebben om de ogen te onderzoeken.
Handmatige keratometer
Een handmatige keratometer wordt gebruikt om te bepalen hoe vlak of steil het hoornvlies is. Het wordt vaak gebruikt voor het meten en diagnosticeren van aandoeningen zoals astigmatisme, keratoconus, hoornvlieslittekens en hoornvliesvervorming. Een keratometer wordt ook vaak gebruikt om contactlenzen te passen.
Autorefractor
Een autorefractor is een machine die wordt gebruikt om de brekingsfout van een persoon en het recept voor brillen of contactlenzen te meten. Dit wordt bereikt door te meten hoe licht wordt veranderd wanneer het iemands oog binnendringt. De geautomatiseerde refractietechniek is snel, eenvoudig en pijnloos. De patiënt gaat zitten en legt zijn kin op een rustpunt. Met één oog tegelijk kijken ze in de machine naar een foto binnenin. Het beeld beweegt in en onscherp terwijl de machine metingen uitvoert om te bepalen wanneer het beeld zich op het netvlies bevindt. Er worden verschillende metingen uitgevoerd die de machine gemiddeld maakt om een recept te vormen. Tijdens dit proces is geen feedback van de patiënt nodig.
Spleetlamp
Een spleetlamp is een microscoop waaraan een lampje is bevestigd waarmee de arts het oog nauwkeurig kan onderzoeken. Dit instrument wordt gebruikt om structuren van het oog te bekijken, zoals het hoornvlies, de iris en de lens. Met speciale lenzen is het echter ook mogelijk om de achterkant van het oog te onderzoeken. Een spleetlamp geeft de beoefenaar een geweldig zicht op de binnenkant van je ogen.
Tonometer
Een tonometer wordt gebruikt om de druk van het oog te meten. De test wordt gebruikt om glaucoom te detecteren. Verdovende druppels worden gebruikt voor het type tonometer dat daadwerkelijk het oog raakt. Sommige artsen gebruiken de luchtdruktonometer, waarbij geen verdovende druppels nodig zijn. Een tonometer meet de productie van kamerwater, de vloeistof die in het oog wordt aangetroffen en de snelheid waarmee deze in het weefsel rond het hoornvlies wordt afgevoerd.
Lensometer
Een lensometer is een instrument dat wordt gebruikt om de sterkte van een bestaande lens te meten. Een opticien gebruikt een lensometer om het recept van de bril van een patiënt te bepalen.
Retinoscope en Direct Ophthalmoscope
Een retinoscoop wordt gebruikt om licht in het oog van een patiënt te laten schijnen, zodat een oogarts de reflectie van het netvlies kan observeren. Het licht wordt heen en weer bewogen over de pupil. Een retinoscoop is vooral handig bij het voorschrijven van corrigerende lenzen voor patiënten die geen mondelinge feedback kunnen geven aan de oogarts. Het is ook handig om te bepalen hoe goed de ogen samenwerken of geschikt zijn om duidelijk te zien.
Een directe oftalmoscoop is een handinstrument dat wordt gebruikt voor het onderzoeken van de inwendige structuren van het oog, met name het netvlies. Het bestaat uit een spiegel die licht in het oog reflecteert en een centraal gat waardoor het oog wordt onderzocht.
In deze afbeelding staat de oftalmoscoop bovenaan de foto met de kleine wijzerplaat en de retinoscoop onderaan.