Inhoud
- Wat is de mitralisklep?
- Wat veroorzaakt verzakking van de mitralisklep?
- Wat zijn de symptomen van mitralisklepverzakking?
- Hoe wordt de mitralisklepverzakking gediagnosticeerd?
- Hoe wordt mitralisklepverzakking behandeld?
Wat is de mitralisklep?
De mitralisklep bevindt zich tussen het linker atrium en de linker hartkamer en is samengesteld uit twee flappen. Normaal gesproken worden de flappen stevig gesloten gehouden tijdens de samentrekking van de linker ventrikel (systole) door de chordae tendineae (kleine pees "koorden" die de flappen verbinden met de spieren van het hart). Bij mitralisklepverzakking worden de flappen groter en strekken ze zich naar binnen uit in de richting van het linker atrium, soms "knappen" ze tijdens de systole, en kunnen ze wat terugstroom van bloed in het linker atrium toelaten (regurgitatie).
Wat veroorzaakt verzakking van de mitralisklep?
De oorzaak van mitralisklepverzakking is onbekend, maar wordt verondersteld verband te houden met erfelijkheid. Primaire en secundaire vormen van mitralisklepverzakking worden hieronder beschreven.
Primaire mitralisklepverzakking. Primaire mitralisklepverzakking onderscheidt zich door verdikking van een of beide klepkleppen. Andere effecten zijn fibrose (littekens) van het flapoppervlak, dunner worden of langer worden van de chordae tendineae en fibrine-afzettingen op de flappen. De primaire vorm van mitralisklepverzakking wordt vaak gezien bij mensen met het syndroom van Marfan of andere erfelijke bindweefselaandoeningen, maar wordt het vaakst gezien bij mensen zonder andere vorm van hartaandoeningen.
Secundaire mitralisklepverzakking. Bij secundaire mitralisklepverzakking zijn de flappen niet verdikt. De verzakking kan te wijten zijn aan ischemische schade (veroorzaakt door verminderde bloedstroom als gevolg van coronaire hartziekte) aan de papillaire spieren die aan de chordae tendineae zijn bevestigd of aan functionele veranderingen in het myocardium. Secundaire mitralisklepverzakking kan het gevolg zijn van beschadiging van de klepstructuren tijdens een acuut myocardinfarct, reumatische hartziekte of hypertrofische cardiomyopathie (treedt op wanneer de spiermassa van de linkerventrikel van het hart groter is dan normaal).
Wat zijn de symptomen van mitralisklepverzakking?
Mitralisklepprolaps veroorzaken mogelijk geen symptomen. Hieronder volgen de meest voorkomende symptomen van mitralisklepverzakking. Elk individu kan de symptomen echter anders ervaren. Symptomen kunnen variëren afhankelijk van de mate van aanwezige verzakking en kunnen zijn:
Hartkloppingen. Hartkloppingen (gevoel van snelle of onregelmatige hartslag) zijn de meest voorkomende klacht bij patiënten met mitralisklepverzakking. De hartkloppingen worden meestal geassocieerd met premature ventrikelcontracties (de ventrikels slaan sneller dan zou moeten), maar er zijn ook supraventriculaire ritmes (abnormale ritmes die boven de ventrikels beginnen) waargenomen. In sommige gevallen kunnen patiënten hartkloppingen krijgen zonder waargenomen ritmestoornissen (onregelmatig hartritme).
Pijn op de borst. Pijn op de borst geassocieerd met mitralisklep verzakking verschilt van pijn op de borst geassocieerd met coronaire hartziekte en is een veel voorkomende klacht. Gewoonlijk is de pijn op de borst niet zoals klassieke angina, maar kan deze terugkerend en invaliderend zijn.
Afhankelijk van de ernst van het lek in het linker atrium tijdens systole (mitralisinsufficiëntie), kunnen het linker atrium en / of het linker ventrikel worden vergroot, wat kan leiden tot symptomen van hartfalen. Deze symptomen zijn onder meer zwakte, vermoeidheid en kortademigheid.
De symptomen van mitralisklepprolaps kunnen lijken op andere medische aandoeningen of problemen. Raadpleeg altijd uw arts voor een diagnose.
Hoe wordt de mitralisklepverzakking gediagnosticeerd?
Mensen met mitralisklepverzakking hebben vaak geen symptomen en tijdens een routineonderzoek kan de detectie van een klik of geruis worden ontdekt.
Mitralisklepverzakking kan worden gedetecteerd door te luisteren met een stethoscoop, waarbij een "klik" wordt onthuld (veroorzaakt doordat de uitgerekte flappen tegen elkaar klikken tijdens contractie) en / of een geruis. Het geruis wordt veroorzaakt doordat een deel van het bloed teruglekt in het linker atrium. De klik of het geruis is mogelijk het enige klinische teken.
Naast een volledige medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek, kunnen diagnostische procedures voor mitralisklepverzakking het volgende omvatten, of een combinatie daarvan:
Elektrocardiogram (ECG of ECG). Een test die de elektrische activiteit van het hart registreert, abnormale ritmes vertoont (aritmieën of ritmestoornissen) en soms hartspierbeschadiging kan detecteren.
Echocardiogram (ook wel echo genoemd). Een niet-invasieve test die geluidsgolven gebruikt om de hartkamers en kleppen te evalueren. De echogeluidsgolven creëren een beeld op de monitor terwijl een ultrasone transducer over het hart wordt gevoerd. Echocardiografie is de meest bruikbare diagnostische test voor mitralisklepverzakking.
In sommige situaties waarin de symptomen ernstiger zijn, kunnen aanvullende diagnostische procedures worden uitgevoerd. Aanvullende procedures kunnen zijn:
Stresstest (ook wel loopband of inspannings-ECG genoemd). Een test die wordt uitgevoerd terwijl een patiënt op een loopband loopt om het hart tijdens het sporten te controleren. Ademhaling en bloeddruk worden ook gecontroleerd.
Hartkatheterisatie. Met deze procedure worden röntgenfoto's gemaakt nadat een contrastmiddel in een slagader is geïnjecteerd om eventuele vernauwingen, occlusies of andere afwijkingen van specifieke slagaders te lokaliseren. Bovendien kan de functie van het hart en de kleppen worden beoordeeld.
Cardiale MRI. Dit is een niet-invasieve test die uitgebreide afbeeldingen van het hart oplevert. Het kan worden gebruikt als aanvulling op de echo voor een nauwkeuriger beeld van de hartkleppen en de hartspier, of ter voorbereiding op een hartklepoperatie.
Hoe wordt mitralisklepverzakking behandeld?
Een specifieke behandeling van mitralisklepprolaps zal door uw arts worden bepaald op basis van:
Uw algemene gezondheids- en medische geschiedenis
Omvang van de ziekte
Uw tekenen en symptomen
Uw tolerantie voor specifieke medicijnen, procedures of therapieën
Verwachtingen voor het beloop van de ziekte
Uw mening of voorkeur
Behandeling is gewoonlijk niet nodig, aangezien mitralisklepverzakking zelden een ernstige aandoening is. Regelmatige controles door een arts worden aanbevolen.
Mensen met ritmestoornissen moeten mogelijk worden behandeld met bètablokkers of andere medicijnen om tachycardieën (snelle hartritmes) onder controle te houden. In de meeste gevallen zijn beperkende stimulerende middelen, zoals cafeïne en sigaretten, alles wat nodig is om de symptomen onder controle te houden.
Als atriumfibrilleren of ernstige vergroting van het linker atrium aanwezig is, kan behandeling met een anticoagulans worden aanbevolen. Dit kan in de vorm zijn van aspirine of warfarine (Coumadin) -therapie.
Voor de persoon met symptomen van duizeligheid of flauwvallen is het belangrijk om voldoende hydratatie (vloeistofvolume in de bloedvaten) te behouden met een ruime hoeveelheid zout en vloeistofinname. Steunkousen kunnen nuttig zijn.
Als ernstige mitralisinsufficiëntie optreedt als gevolg van een slappe mitralisklep, breuk van de chordae tendineae of extreme verlenging van de klep, kan chirurgisch herstel aangewezen zijn.
Wat is de prognose voor mitralisklepverzakking?
Deze toestand is meestal onschadelijk en verkort de levensverwachting niet. Gezonde levensstijl en regelmatige lichaamsbeweging worden aangemoedigd.