Een overzicht van mucosale genezing bij IBD

Posted on
Schrijver: Charles Brown
Datum Van Creatie: 9 Februari 2021
Updatedatum: 20 November 2024
Anonim
Treat-to-Target in IBD: Decreasing Inflammation & Achieving Mucosal Healing
Video: Treat-to-Target in IBD: Decreasing Inflammation & Achieving Mucosal Healing

Inhoud

De inflammatoire darmaandoeningen (IBD) zijn chronische aandoeningen, wat betekent dat ze perioden van actieve ziekte (flare-ups) en remissie doormaken (losjes gedefinieerd als perioden van weinig of geen ziekteactiviteit). De ziekte van Crohn en colitis ulcerosa zijn twee IBD's die ulceraties in het spijsverteringskanaal kunnen veroorzaken.

Deze zweren kunnen verschillende lagen van de wanden van de dunne en dikke darm aantasten, vooral bij de ziekte van Crohn. De binnenste laag van de darm wordt de mucosale laag genoemd. Een van de nieuwste benchmarks voor de behandeling van IBD is het genezen van de zweren in de mucosale laag, wat mucosale genezing wordt genoemd.

Remissie bij IBD

Om te begrijpen waarom mucosale genezing belangrijk is, is het noodzakelijk om de soorten remissie te herzien, hoe ze worden gedefinieerd en waarom in remissie zijn niet altijd betekent dat de ziekte effectief wordt behandeld. Het idee van remissie is moeilijk te definiëren voor zowel gastro-enterologen als mensen met de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa.


Voor velen die met IBD leven, betekent remissie dat er weinig of geen symptomen zijn, maar dit betekent niet altijd dat de ziekte nog steeds geen ontsteking veroorzaakt. Het is mogelijk om geen symptomen te hebben maar toch ziekteactiviteit te hebben (zoals een ontsteking), of om laboratoriumresultaten te hebben die aangeven dat de ziekte nog steeds actief is. Om deze reden zijn er nu verschillende vormen van remissie gedefinieerd, waaronder:

  • Biochemische remissie. Dit is wanneer bloed- en ontlastingstests geen van de markers laten zien die doorgaans aanwezig zijn wanneer IBD actief is.
  • Klinische remissie. Dit is waar de meeste mensen aan denken als ze aan remissie denken - dit is wanneer er weinig of geen symptomen van de ziekte zijn.
  • Endoscopische remissie. Tijdens een endoscopische procedure (zoals een colonoscopie) kan de gastro-enteroloog geen ziekteactiviteit zien en ook eventuele genomen biopsieën laten geen ziekte zien.
  • Histologische remissie. Als er weinig tot geen symptomen zijn (klinische remissie) en er ook geen ziekteactiviteit wordt waargenomen tijdens een endoscopie of in biopsieën.
  • Chirurgische remissie. Na een chirurgische ingreep (zoals ileostoma, j-pouch-operatie of resectie) zijn er weinig tot geen symptomen en ook weinig tot geen ziekteactiviteit.

Belang van mucosale genezing

IBD-experts beschouwen mucosale genezing momenteel als de grootste factor die het belangrijkst is om een ​​beter resultaat op lange termijn te bereiken.


Mucosale genezing betekent dat ziekteactiviteit niet wordt gezien tijdens een colonoscopie of een andere procedure waarbij naar de bekleding van het spijsverteringskanaal wordt gekeken - dit betekent dat er ook histologische remissie aanwezig is.

Er kan nog steeds littekenweefsel in de dunne en dikke darm zijn van waaruit de zweren zijn genezen, maar de ontsteking is verdwenen. Er is nog geen eenduidige definitie, maar gastro-enterologen blijven hun kennis en ervaring gebruiken om beslissingen te nemen over mucosale genezing en wat het betekent.

De verschillende medicijnen die worden gebruikt om IBD te behandelen, zijn geassocieerd met verschillende snelheden van mucosale genezing. Hoewel er onderzoeken zijn die aantonen hoe effectief een medicijn is voor een groep die deelneemt aan een klinische proef, is mucosale genezing nog steeds een individueel proces.

Een van de behandelingshindernissen bij IBD is hoe gecompliceerd deze ziekten zijn. Hoewel mucosale genezing vooral belangrijk is voor IBD, zijn ze ook moeilijk te voorspellen. Een gastro-enteroloog is de beste bron om te helpen bepalen welke medicatie het beste werkt voor een bepaalde patiënt.


Terwijl nog steeds rekening wordt gehouden met de gecompliceerde en geïndividualiseerde aard van de behandeling van IBD, begint mucosale genezing beter te worden begrepen en beter haalbaar. In feite omvat de Food and Drug Administration (FDA) mucosale genezing als een behandeldoel voor nieuwe medicijnen die worden bestudeerd als een behandeling voor colitis ulcerosa. De FDA erkent dat dit een uitdaging is om te definiëren, omdat de instrumenten die in klinische onderzoeken worden gebruikt om de reactie van een deelnemer op de behandeling te beoordelen, onvolmaakt zijn.

Het wordt echter nog steeds aanbevolen om de beoordelingssystemen die nu worden gebruikt, te blijven gebruiken totdat er een nieuwe is ontwikkeld. Bovendien vragen sommige onderzoekers zich af hoe goed de beoordelingssystemen die in klinische onderzoeken worden gebruikt, echt kunnen worden vertaald naar ervaringen uit de praktijk.

Mucosale genezing en ziektecursus

Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat wanneer er mucosale genezing is, er een afname is van bepaalde risico's die samenhangen met IBD. Voor colitis ulcerosa kan dit betekenen dat het risico op een colectomie of het ontwikkelen van darmkanker wordt verlaagd. Voor de ziekte van Crohn kan het bereiken van mucosale genezing een verminderd risico op een operatie en op het gebruik van steroïden voor behandeling betekenen.

In de onderzoeksruimte betekent dit dat behandeldoelen niet alleen het verminderen van de symptomen moeten omvatten, maar ook het daadwerkelijk genezen van het darmslijmvlies. Dit wordt "traktatie op doelwit" genoemd. Hoeveel het slijmvlies moet worden genezen om bepaalde voordelen te behalen, en voor hoelang, wordt nog bestudeerd.

In dit stadium worden de fijnere punten gedefinieerd, maar men is het er algemeen over eens dat mucosale genezing een maatstaf is voor de behandeling en kan leiden tot een minder agressief ziekteverloop.

Nadelen

Mucosale genezing kan het ziekteverloop veranderen en uiteindelijk de patiënten ten goede komen.Het is echter een uitdaging om op dat punt te komen. In de klinische onderzoeken die tot nu toe zijn uitgevoerd, omvat behandelen-tot-doel een behoorlijk intens regime, waaronder vaker endoscopieën (zoals colonoscopieën) en het opvoeren van behandelingen. Dit betekent niet alleen dat patiënten vaker naar de dokter moeten en vaker aanpassingen aan de behandeling moeten doorvoeren, maar het betekent ook dat er meer kosten aan verbonden zijn.

Iets dat in een klinische proef werkt, is voor patiënten en gastro-enterologen meestal moeilijker te bereiken met beperktere middelen. Er wordt onderzoek gedaan om niet-invasieve manieren te vinden om mucosale genezing te beoordelen, maar zelfs die methoden (zoals ontlastingstesten) hebben hun eigen barrières om vaker te worden gebruikt.

Een woord van Verywell

Traditioneel betekende het behandelen van IBD het verminderen van de symptomen. Nu is het duidelijk dat het genezen van de bekleding van het spijsverteringskanaal op de lange termijn een grotere impact heeft op het ziekteverloop. Het is nog niet precies duidelijk hoe mucosale genezing moet worden bepaald - er wordt meer onderzoek gedaan om een ​​duidelijke set hulpmiddelen voor mucosale genezing te ontwikkelen. In sommige gevallen betekent dit het gebruik van een treat-to-target-benadering van IBD. Naarmate er meer onderzoek wordt gedaan, zal de manier waarop de ziekte wordt behandeld voortdurend worden bijgewerkt.

Hoe inflammatoire darmaandoeningen (IBD) worden behandeld