Inhoud
- Wat is primaire hyperparathyreoïdie?
- Wat veroorzaakt primaire hyperparathyreoïdie?
- Wat zijn de symptomen van primaire hyperparathyreoïdie?
- Hoe wordt de diagnose primaire hyperparathyreoïdie gesteld?
- Hoe wordt primaire hyperparathyreoïdie behandeld?
- Kernpunten over primaire hyperparathyreoïdie
- Volgende stappen
Wat is primaire hyperparathyreoïdie?
Uw bijschildklieren produceren bijschildklierhormoon (PTH). Primaire hyperparathyreoïdie is een aandoening waarbij een of meer van de bijschildklieren te veel PTH maken. Dit kan leiden tot verlies van botweefsel. Deze aandoening komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
Een taak van PTH is om te voorkomen dat het calciumgehalte in het bloed te laag wordt. Het doet dit door calcium uit botten vrij te maken. Het hormoon bewaart ook calcium dat door de nieren zou worden afgegeven. Het verhoogt ook de hoeveelheid calcium die uit voedsel wordt opgenomen. Wanneer het hormoon overwerkt, stijgt het calciumgehalte in het bloed. Te veel PTH zorgt ervoor dat er te veel calcium uit het bot vrijkomt.
Wanneer er een goedaardige tumor in een bijschildklier zit, wordt dit een bijschildklieradenoom genoemd. Wanneer meer dan één klier vergroot wordt, wordt dit bijschildklierhyperplasie genoemd. Beide aandoeningen zijn niet-kankerachtig (goedaardig).
Wat veroorzaakt primaire hyperparathyreoïdie?
In sommige gevallen kan er geen oorzaak worden gevonden. Enkele bekende oorzaken zijn onder meer niet-kankerachtige (goedaardige) tumoren op de bijschildklieren of vergroting van de klieren.
Wat zijn de symptomen van primaire hyperparathyreoïdie?
Dit zijn de meest voorkomende symptomen van primaire hyperparathyreoïdie. Elke persoon kan de symptomen echter anders ervaren. Symptomen van te veel calcium in het bloed kunnen zijn:
Constipatie
Frequent urineren
Verhoogde dorst
Gewrichtspijn
Nierpijn (door de aanwezigheid van nierstenen)
Lethargie en vermoeidheid
Verlies van eetlust
Spier zwakte
Andere ernstige symptomen kunnen zijn:
Buikpijn
Depressie
Geheugenverlies
Misselijkheid
Braken
De symptomen van primaire hyperparathyreoïdie kunnen op andere medische problemen lijken. Praat altijd met uw zorgverlener voor een diagnose.
Hoe wordt de diagnose primaire hyperparathyreoïdie gesteld?
De aandoening heeft mogelijk geen symptomen of complicaties. Soms wordt dit probleem gevonden tijdens een routinebloedonderzoek als onderdeel van een lichamelijk onderzoek.
Om primaire hyperparathyreoïdie te diagnosticeren, hebt u mogelijk een dubbele röntgenabsorptiometrie. Deze test wordt ook wel botdensitometrie genoemd. Het wordt gedaan om de botdichtheid te bepalen en om verlies van botweefsel aan het licht te brengen. Het wordt ook gebruikt om uw zorgverlener te helpen de aandoening in de gaten te houden.
Hoe wordt primaire hyperparathyreoïdie behandeld?
Een specifieke behandeling voor primaire hyperparathyreoïdie wordt bepaald door uw zorgverlener op basis van:
Uw leeftijd, algehele gezondheid en medische geschiedenis
Omvang van de ziekte
Uw tolerantie voor specifieke medicijnen, procedures of therapieën
Verwachtingen voor het beloop van de ziekte
Uw mening of voorkeur
Een operatie om de aangetaste klier te verwijderen kan nodig zijn. De behandeling kan regelmatige botdichtheidstesten omvatten om verlies van botweefsel aan het licht te brengen. Testen kan ook helpen beslissen of een operatie nodig is.
Kernpunten over primaire hyperparathyreoïdie
Primaire hyperparathyreoïdie is een aandoening waarbij een of meer van de bijschildklieren te veel hormoon aanmaakt. Dit kan leiden tot verlies van botweefsel.
Het komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
Enkele bekende oorzaken zijn onder meer goedaardige tumoren op de bijschildklieren of vergroting van de klieren.
Symptomen zijn onder meer verlies van eetlust, verhoogde dorst, frequent urineren, lethargie en vermoeidheid, spierzwakte, gewrichtspijn, obstipatie en nierpijn
Het wordt soms gevonden tijdens een routinebloedonderzoek als onderdeel van een lichamelijk onderzoek.
De behandeling kan regelmatige botdichtheidstesten omvatten om verlies van botweefsel aan het licht te brengen en om te beslissen of een operatie nodig kan zijn.
Volgende stappen
Tips om het meeste uit een bezoek aan uw zorgverlener te halen:
Weet wat de reden van uw bezoek is en wat u wilt dat er gebeurt.
Schrijf vóór uw bezoek vragen op die u beantwoord wilt hebben.
Neem iemand mee om u te helpen bij het stellen van vragen en onthoud wat uw zorgverlener u heeft verteld.
Noteer bij het bezoek de naam van een nieuwe diagnose en eventuele nieuwe medicijnen, behandelingen of tests. Schrijf ook eventuele nieuwe instructies op die uw provider u geeft.
Weet waarom een nieuw medicijn of nieuwe behandeling wordt voorgeschreven en hoe het u zal helpen. Weet ook wat de bijwerkingen zijn.
Vraag of uw aandoening op andere manieren kan worden behandeld.
Weet waarom een test of procedure wordt aanbevolen en wat de resultaten zouden kunnen betekenen.
Weet wat u kunt verwachten als u het geneesmiddel niet gebruikt of de test of procedure niet ondergaat.
Als u een vervolgafspraak heeft, noteer dan de datum, tijd en het doel van dat bezoek.
Weet hoe u bij vragen contact op kunt nemen met uw zorgverlener.