Inhoud
- Wat is plaveiselcelcarcinoom?
- Risicofactoren
- Verschijning van plaveiselcelcarcinoom
- Diagnose
- Behandeling
- Preventie
Wat is plaveiselcelcarcinoom?
Plaveiselcelcarcinoom ontstaat in de buitenste laag van de huid, de epidermis, en veroorzaakt mutaties in cellen die keratinocyten worden genoemd. UVB-straling is belangrijk voor de inductie van dit huidkanker-beschadigende DNA en het herstelsysteem ervan, en veroorzaakt ook mutaties in tumoronderdrukkende genen. Deze gemuteerde cellen verspreiden zich oppervlakkig en zorgen ervoor dat het uiterlijk van de huid verandert. Wanneer de gemuteerde cellen de dermis binnendringen, neemt het risico op uitzaaiingen toe.
Risicofactoren
Enkele veel voorkomende risicofactoren voor plaveiselcelcarcinoom zijn:
- Chronische blootstelling aan de zon voornamelijk aan UVB-straling maar ook aan UVA
- Een premaligne aandoening die actinische keratose of zonne-keratose wordt genoemd
- Een onderdrukt immuunsysteem
- HIV-ziekte
- Ioniserende straling gebruikt voor acne in de jaren veertig
- Eerlijke huid
- Tabak gebruik
Enkele zeldzame risicofactoren voor plaveiselcelcarcinoom zijn:
- Blootstelling aan arseen
- Blootstelling aan cyclische aromatische koolwaterstoffen in teer, roet of schalie
- Met littekens bedekte of eerder beschadigde huid, vooral stralingsschade
- Infectie met humaan papillomavirus type 6, 11, 16 en 18
- Een zeldzame genetische ziekte genaamd xeroderma pigmentosa
Verschijning van plaveiselcelcarcinoom
De huidverandering veroorzaakt door plaveiselcelcarcinoom lijkt meestal op een korstje. Er kan een dikke, hechtende schaal zijn op een rode, ontstoken basis. Normaal gesproken zal een korst binnen 2 weken aanzienlijk genezen. Plaveiselcelcarcinoom geneest echter niet en kan met tussenpozen bloeden. Terwijl het zich in de dermis verspreidt, kan deze huidkanker eruitzien als een zweer met harde, opstaande randen. De meest voorkomende gebieden van plaveiselcelcarcinoom zijn in aan de zon blootgestelde gebieden, zoals de achterkant van de hand, de hoofdhuid, de lip en het bovenste deel van het oor.
Deze foto bevat inhoud die sommige mensen misschien grafisch of verontrustend vinden.
Diagnose
De enige manier om plaveiselcelcarcinoom te diagnosticeren, is door een biopsie te maken van verdacht uitziende laesies. Het voorkeurstype biopsie wordt een scheerbiopsie genoemd, waarbij de laesie wordt afgeschoren met een flexibel scheermesje. Afhankelijk van de omvang van de laesie, is een andere biopsie-optie het wegsnijden van de laesie. Nuttige informatie zoals of de volledige tumor is verwijderd en de diepte van de tumor kan alleen worden verkregen door middel van biopsie.
Behandeling
Behandelingsopties voor deze huidkanker zijn afhankelijk van informatie die uit de biopsie is verkregen.
Elektrodesiccatie en curettage - Deze procedure omvat het vernietigen van de huidkanker met een elektrocauterisatie-apparaat en vervolgens het gebied schrapen met een curet. Vaak kan het zieke weefsel worden onderscheiden van het normale weefsel door de textuur die tijdens het schrapen wordt gevoeld. Dit proces wordt verschillende keren herhaald om een volledige verwijdering van de huidkanker te garanderen. Deze procedure is nuttig voor kleine tumoren met een diameter van 1 cm of minder in de nek, romp, armen of benen. Het heeft echter de neiging om een litteken achter te laten.
Eenvoudige excisie - Deze procedure omvat chirurgische excisie van de huidkanker inclusief een rand van de normale huid. Voor tumoren van 2 cm of minder is een marge van 4 mm voldoende; voor tumoren> 2 cm is de beste marge 6 mm. Het voordeel van deze behandeling is dat deze snel en goedkoop is. Het verschil tussen normaal en kankerweefsel moet echter met het blote oog worden beoordeeld.
Mohs 'micrografische chirurgie - Deze procedure moet worden uitgevoerd door een ervaren Mohs-chirurg. Het omvat het wegsnijden van de huidkanker en onmiddellijk onderzoek van het weefsel onder de microscoop om de marges te bepalen. Als er nog huidkanker overblijft, kan deze onmiddellijk in kaart worden gebracht en weggesneden. Het proces van uitsnijden en onderzoek van de randen moet mogelijk meerdere keren worden herhaald. Het voordeel van deze techniek is dat deze meestal definitief is en dat er een lager recidiefpercentage is dan bij andere behandelingsopties. Het nadeel is de tijd en kosten die ermee gemoeid zijn.
Stralingstherapie - Deze procedure omvat een kuur met bestralingstherapie op het tumorgebied. Op dit moment is er echter onvoldoende bewijs dat bestraling na een operatie het recidiefpercentage van plaveiselcelcarcinoom verbetert. Het kan ook de langetermijneffecten hebben van littekens, ulceratie en dunner worden van de huid.
Chemotherapie - Het type chemotherapie dat wordt gebruikt, is 13-cis-retinoïnezuur en interferon-2A. Chemotherapie wordt gebruikt voor gevorderde stadia van plaveiselcelcarcinoom.
Cryotherapie - Deze procedure omvat het vernietigen van het weefsel door het te bevriezen met vloeibare stikstof. Dit kan effectief zijn voor kleine, goed gedefinieerde oppervlakkige huidkankers. Het wordt ook effectief gebruikt voor de behandeling van actinische keratose, een premaligne aandoening. Deze procedure is goedkoop en tijdbesparend, maar kan slechts in een klein aantal gevallen worden gebruikt.
Preventie
Vermijd UVB-straling door blootstelling aan de zon - Vermijd de middagzon, gebruik beschermende kleding en gebruik zonnebrandcrème met een SPF van ten minste 15. Dit is vooral belangrijk voor kinderen.
Vermijd tabaksproducten - Dit omvat sigaren, sigaretten, pruimtabak en snuiftabak. Aangezien deze producten het risico op plaveiselcelcarcinoom op de lip en mond verhogen, moet het gebruik ervan worden verminderd of zelfs helemaal worden stopgezet.
Vermijd polycyclische koolwaterstoffen - Jobs die contact met deze verbindingen vereisen, zijn sterk gereguleerd. Gebruik altijd beschermende kleding tijdens het werken met deze verbindingen.
Laat verdachte laesies nakijken - Als u een vraag heeft, laat deze dan nakijken. Het behandelen van premaligne laesies voorkomt hun transformatie naar mogelijk uitgezaaide huidkanker.