Tendinitis van de voet en enkel

Posted on
Schrijver: Roger Morrison
Datum Van Creatie: 26 September 2021
Updatedatum: 6 Kunnen 2024
Anonim
What is tendonitis in the foot and ankle?
Video: What is tendonitis in the foot and ankle?

Inhoud

Een van de meest voorkomende oorzaken van voet- of enkelpijn is peesontsteking. De spieren van het been, de voet en de enkel zijn aan het bot verankerd door pezen, dit zijn sterke, koordachtige structuren. Tendinitis is een ontsteking rond een pees. U zult pijn hebben bij activiteit en deze verdwijnt meestal met rust, om vervolgens weer terug te keren.

De meest voorkomende soorten voet- en enkelpeesontsteking zijn achillespeesontsteking, posterieure tibiale tendinitis, peroneale tendinose, flexorpeesontsteking en extensorpeesontsteking.

Zelfzorgmaatregelen zullen deze verwondingen meestal in de loop van een paar weken genezen. Lees meer over wat de oorzaak is, wanneer u uw arts moet raadplegen en hoe u peesontsteking van de voeten en enkels kunt voorkomen.


Soorten voet- en enkelpeesontsteking

Dit zijn veel voorkomende soorten tendinitis van de voet en enkel:

Achilles tendinitis (achterkant van de enkel)

De achillespees is de grote pees die de kuitspieren aan de achterkant van de hiel bevestigt. Achillespeesontsteking wordt gekenmerkt door pijn die zich 1 tot 4 inch boven het gebied bevindt waar de pees aan het hielbot hecht. Dit is het zwakste deel van de pees en is meestal de plek waar peesscheuren optreden.

Achillespeesontsteking is een veel voorkomende sportblessure met herhaalde stress en kan worden veroorzaakt door een toename van de activiteit of veranderingen in schoenen of terrein. Ook strakke kuitspieren kunnen hieraan bijdragen. Er zijn enkele chirurgische opties als uw symptomen niet binnen een paar maanden zijn verdwenen.

Overzicht van achillespeesontsteking

Posterieure tibiale peesontsteking (binnenkant van de enkel)

Posterieure tibiale tendinitis wordt meestal geassocieerd met platvoeten. De pees van de tibialis posterieure spier wikkelt zich rond de binnenkant (kant van de grote teen) van de enkel (mediale malleolus) en wreef van de voet. Dat gebied is de gebruikelijke plaats van pijn en zwelling.


Platvoeten vertonen meestal het teken 'te-veel-tenen', een abnormale voetpositie waarbij de tenen naar buiten lopen ten opzichte van de achterkant van de voet. , terugkerend probleem.

Mogelijk hebt u een kort gipsbeen of een wandelschoen nodig om de peeszwelling te laten verdwijnen, en vervolgens een beugel of orthesen.

Overzicht van posterieure tibiale tendinitis

Peroneale tendinose (buitenkant van de enkel)

De pezen van de peroneale spieren wikkelen zich om de buitenkant (kleine teenzijde) van de enkel (laterale malleolus). Pijn en mogelijk zwelling treden op in dit gebied van de enkel en in het gebied er net onder en erboven Hooggewelfde voeten en een voorgeschiedenis van terugkerende enkelverstuikingen worden soms geassocieerd met peroneale tendinose.

Peroneale pees tranen

Flexorpeesontsteking (binnenkant van de enkel)

Flexorpeesontsteking heeft karakteristieke pijn diep in de achterkant van de enkel, aan de kant van de grote teen. Dit type peesontsteking wordt meestal gezien bij dansers of mensen die activiteiten uitvoeren waarbij veel teenbalancering nodig is.


Extensor peesontsteking (bovenkant voet)

Tendinitis die de strekpezen aan de bovenkant van de voet aantast, wordt meestal veroorzaakt doordat de voet tegen de schoen wrijft of, minder vaak, door ontstekingsaandoeningen zoals reumatoïde artritis. Hoge gewelfde voeten zijn gevoeliger voor de schoenwrijving die dit type peesontsteking veroorzaakt.

Tendinitis Symptomen

De kenmerkende symptomen van tendinitis zijn pijn en soms zwelling tijdens activiteit of bij het uitrekken van de aangedane pees. De pijn wordt meestal verlicht door rust, hoewel de aangedane pees pijnlijk kan zijn bij aanraking.

U zult pijn opmerken, vooral wanneer u voor het eerst aan een activiteit begint, zoals opstaan ​​en lopen. Vaak zal de pijn verminderen, maar dan terugkeren als u blijft lopen of andere activiteiten doet. U kunt zwelling opmerken, hoewel dit meestal geen onmiddellijk symptoom is. Vaak worden uw voet en enkel stijf als u peesontsteking heeft.

Oorzaken

Er zijn verschillende oorzaken van tendinitis van de voet en enkel:

  • Overmatig gebruik: De meest voorkomende oorzaak van peesontsteking is overmatig gebruik, wat betekent dat een pees overmatig uitgerekt is en mogelijk een kleine mate van uit elkaar trekken of scheuren ervaart. Dit gebeurt wanneer de activiteit toeneemt, wat alles kan omvatten, van wandelen tot deelnemen aan competitieve sporten.
  • Abnormale voetstructuur: Problemen zoals platvoeten of hoge voetbogen kunnen spieronevenwichtigheden veroorzaken die een of meer pezen belasten.
  • Trauma: Een voet- of enkelblessure kan tendinitis veroorzaken. Dit kan gebeuren met een plotselinge, krachtige beweging zoals springen. Een andere vorm van trauma is chronisch wrijven tegen een schoen, wat meestal aan de bovenkant van de voet of hiel optreedt, met peesontsteking op die plekken tot gevolg.
  • Medische omstandigheden: Bepaalde medische aandoeningen die een algemene ontsteking veroorzaken, kunnen tot peesontsteking leiden. Ontstekingsaandoeningen zoals reumatoïde artritis, jicht en spondyloartropathie kunnen achillespeesontsteking of posterieure tibiale tendinitis veroorzaken.

Zelfzorg

Wanneer symptomen van tendinitis optreden, is het eerste wat u moet doen R.I.C.E, wat staat voor rust, ijs, compressie en hoogte.

  • Verlaag de activiteit zo veel mogelijk.
  • Breng 20 minuten per keer ijs of koude kompressen aan. Hoewel koude kompressen en ijs helpen bij het zwellen, hebben recente medische onderzoeken aangetoond dat het toepassen van warmte op pijnlijke plekken even therapeutisch is voor pijn.
  • Compressie kan het aanbrengen van een ACE-wikkel of een andere in de winkel gekochte enkelsteun betekenen, indien nodig.
  • Ontstekingsremmende geneesmiddelen zoals ibuprofen kunnen ook worden gebruikt om pijn en zwelling te verminderen.

Als pijn en zwelling verergeren, niet worden verlicht met thuiszorg, of optreden in rust, is het het beste om zo snel mogelijk medische hulp in te roepen.

Diagnose

Uw arts zal uw anamnese afnemen en kan röntgenfoto's of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) bestellen om te zien of u een breuk, verkalking of een peesruptuur heeft, waarvoor mogelijk een andere vorm van behandeling nodig is. Een gescheurde pees vereist immobilisatie met een gipsverband of laars en kan zelfs een operatie vereisen.

Als u vaak symptomen van tendinitis ervaart, kan een podiatrische evaluatie helpen bij het identificeren van voetafwijkingen die deze mogelijk veroorzaken. Aanbevelingen voor schoenen, steunzolen of orthesen en beugels op sterkte zijn mogelijke behandelingsopties om peesontsteking te behandelen en te voorkomen.

Behandeling

Het algemene principe voor de behandeling van voet- en enkelpeesontsteking is om de blessure rust te geven zodat het lichaam deze kan genezen. Dit kost tijd, meestal weken tot maanden.

Uw arts kan u een wandelschoen geven om uw voet en enkel geïmmobiliseerd te houden, zodat u deze niet gebruikt, of u kunt worden gevraagd om geen gewicht op de aangedane voet te hebben.

U krijgt waarschijnlijk niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen voorgeschreven. Uw arts kan ook een thuisbehandeling aanbevelen met glazuur, afwisselend warmte en koude en uitrekken.

Mogelijk wordt u doorverwezen naar fysiotherapie om rek- en versterkingsoefeningen te leren die de belasting van de aangedane pees helpen verminderen.

Preventie

Een van de beste manieren om peesontsteking te voorkomen, is door voet- en enkelstrekoefeningen te doen voordat u gaat sporten Strakke spieren belasten uw pezen extra. Draag ook geschikte schoenen en vermijd versleten sportschoenen. Wanneer u aan een nieuwe activiteit of sport begint, verhoog dan geleidelijk uw tijd en intensiteit.

9 oefeningen om uw voeten en enkels te versterken na een blessure

Een woord van Verywell

Pijn in uw voet of enkel door tendinitis is een signaal dat u het rustig aan moet doen. Als de pijn aanhoudt, raadpleeg dan uw arts voor behandeladvies. Hoewel het misschien weken weg is van uw favoriete activiteiten, is het doel om complicaties te voorkomen die u nog langer buitenspel kunnen zetten.