Inhoud
- Wat is het ulnaire collaterale ligament?
- Hoe ontstaan UCL-verwondingen?
- Wat zijn de symptomen van een UCL-blessure?
- Hoe worden UCL-letsels gediagnosticeerd?
- Hoe worden UCL-verwondingen behandeld?
- Hoe lang duurt het herstel na een UCL-blessure?
Wat is het ulnaire collaterale ligament?
Ligamenten zijn sterke weefselbanden die botten bij elkaar houden en de beweging van gewrichten helpen beheersen. Een ligament dient als een ketting tussen de botten. Als het ligament is gescheurd, is de ketting te lang en bewegen de botten te veel. Dit kan leiden tot pijn, een gevoel van instabiliteit of losheid, en een onvermogen om te werken of te sporten.
Het ulnaire collaterale ligamentcomplex bevindt zich aan de binnenkant van de elleboog (pink- of mediale zijde). Het is aan de ene kant bevestigd aan de humerus (het bot van de bovenarm) en aan de andere kant aan de ellepijp (een bot in de onderarm). Een UCL bestaat uit drie banden of divisies: de anterieure (voorkant), posterieure (achterkant) en transversale (dwars) banden. De voorste band is het belangrijkste voor de stabiliteit van de elleboog van de elleboog.
Hoe ontstaan UCL-verwondingen?
UCL tranen van overmatig gebruik
De UCL kan op verschillende manieren geblesseerd raken. Meestal is er een geleidelijk begin van elleboogpijn als gevolg van herhaalde spanningen op het ligament. Dit komt vooral veel voor bij atleten die sporten beoefenen waarbij het gebruik van de bovenarm of het werpen nodig is.
UCL-verwondingen bij kinderen
Kinderen, met name honkbalwaterkruiken jonger dan 15 jaar, kunnen UCL-tranen ontwikkelen door herhaalde stress. Het is belangrijk om te onthouden dat pijn bij het werpen niet normaal is voor jonge kinderen. Het moet onmiddellijk worden aangepakt om verder letsel te voorkomen.
Een UCL-traan moet niet worden verward met een Little League-elleboog - nog een overbelastingsblessure die veel voorkomt bij jonge honkbalspelers. Dit is een verwonding aan de groeischijven aan de uiteinden van de botten die het ellebooggewricht vormen.
Traumatische UCL-verwondingen
Het ulnaire collaterale ligament kan ook worden verwond als u op uw uitgestrekte arm valt. In dit geval kan de UCL scheuren of van de humerus worden getrokken, waarbij een klein stukje bot wordt afgebroken. Dit wordt een avulsiefractuur genoemd en komt zelden voor. Dit type trauma gaat soms gepaard met elleboogdislocatie of elleboogfractuur.
Wat zijn de symptomen van een UCL-blessure?
- Een plotselinge "plof" of pijn langs de binnenkant van de elleboog, wat leidt tot het onvermogen om verder te gooien.
- Pijn aan de binnenkant van de elleboog na een periode van zwaar gooien of andere activiteiten boven het hoofd.
- Pijn bij het versnellen van de arm naar voren, net voor het loslaten van een bal.
- Tintelingen of gevoelloosheid in de pink- en ringvinger.
De instabiliteit die het gevolg is van een UCL-traan kan uw vermogen om deel te nemen aan sporten die werpen vereisen, beïnvloeden. Het is echter onwaarschijnlijk dat dit invloed heeft op uw dagelijkse bezigheden, zoals het dragen van een tas met boodschappen. Een UCL-scheur verhindert zelden dat mensen trainen, gewichten heffen, rennen of andere niet-lopende activiteiten uitvoeren.
Wat veroorzaakt elleboogpijn? | Q&A met Dr. John Ingari
Elleboogblessures, tenniselleboog, cubitale tunnel en artritis zijn allemaal mogelijke oorzaken van elleboogpijn. Kijk hoe elleboogspecialist John Ingari, M.D., veelgestelde vragen beantwoordt over elleboogpijn, de oorsprong, diagnostische methoden en behandelingsopties.
Hoe worden UCL-letsels gediagnosticeerd?
De diagnose is vaak moeilijker dan de behandeling van een UCL-letsel. Dit soort verwondingen wordt meestal gediagnosticeerd en behandeld door een orthopedisch specialist of een sportgeneeskundig expert. Een UCL-scheur kan worden vastgesteld door middel van een anamnese en lichamelijk onderzoek. Een valgus-stresstest, waarbij een arts uw elleboog test op instabiliteit, is de beste manier om de toestand van de UCL te beoordelen.
Een MRI-scan en röntgenfoto kunnen ook worden gebruikt om de veranderingen in het ulnaire collaterale ligament te zien die verband houden met stress. Deze tests worden echter zelden gebruikt als enige basis voor een diagnose. Hoewel een MRI-scan een UCL-scheur kan vertonen, is deze mogelijk niet 100 procent nauwkeurig. Het injecteren van kleurstof (gadolinium) in het gewricht vóór de MRI verhoogt soms de nauwkeurigheid ervan.
Hoe worden UCL-verwondingen behandeld?
De behandelingsopties voor een UCL-blessure zijn afhankelijk van uw doelen. Als u wilt terugkeren naar zware overhead- of werpactiviteiten en niet-operatieve behandelingen hebben niet geholpen, dan kan uw arts chirurgische reparatie van de gescheurde UCL aanbevelen.
Niet-chirurgische UCL-behandeling
Deze benadering heeft tot doel de elleboog te stabiliseren en pijnverlichting te bieden. Het kan zijn:
- Eerste rustperiode.
- Niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen zoals aspirine, ibuprofen, naproxen, enz.
- Dagelijks ijs op de elleboog aanbrengen totdat de pijn en zwelling verdwenen zijn.
- Nadat de ontsteking is afgenomen, kunt u beginnen met fysiotherapie om de spieren rond de elleboog te versterken om het gescheurde ligament te compenseren.
UCL-reconstructie (Tommy John-operatie)
Tommy John Surgery gebruikt een pees die ergens anders in het lichaam is afgenomen, of van een donor, om als de nieuwe UCL te dienen. Er worden tunnels geboord in de ellepijp en opperarmbeen om de nieuwe pees (graft) vast te zetten. Overblijfselen van het oorspronkelijke ligament kunnen aan het transplantaat worden bevestigd om het te versterken.
UCL Tear | Michaels verhaal
Nadat Michael Perry ernstig gewonde spieren en ligamenten in zijn elleboog had opgelopen als aanvallende lineman voor de universiteit van Chicago, keerde hij terug naar zijn geboorteplaats om te worden behandeld door elleboogspecialist Jack Ingari, M.D.
Lees meer over Michaels zorg bij Johns Hopkins.
Hoe lang duurt het herstel na een UCL-blessure?
Als uw UCL-traan zonder operatie kan worden behandeld, kan het herstel enkele weken tot enkele maanden duren. Het hangt af van het bewegingsbereik dat u in de elleboog wilt bereiken. Uw arts en fysiotherapeut zullen samenwerken om uw vorderingen te volgen.
Als Tommy John Surgery wordt aanbevolen, kan de revalidatie negen maanden tot een jaar duren, en soms langer. Uw elleboog wordt in een scharnierende beugel geplaatst om het bewegingsbereik geleidelijk te vergroten totdat u deze volledig kunt strekken. Als je van plan bent om weer te gaan gooien en te concurreren, heb je een strengere fysiotherapie nodig om je elleboog voldoende te versterken om de stress het hoofd te bieden. Iedereen herstelt met een ander tempo, maar de terugkeer naar je sport mag nooit overhaast worden. Te veel belasting van het transplantaat voordat het is genezen, verhoogt het risico op falen.