Overzicht van een digitaal rectaal onderzoek

Posted on
Schrijver: John Pratt
Datum Van Creatie: 18 Januari 2021
Updatedatum: 21 November 2024
Anonim
Digital rectal exam demonstration from BMJ Learning
Video: Digital rectal exam demonstration from BMJ Learning

Inhoud

Een digitaal rectaal onderzoek (DRE) is een eenvoudige procedure waar mannen vaak tegenop zien, maar die prostaatkanker vroegtijdig kan opsporen. Het kan ook helpen bij de diagnose van goedaardige prostaathyperplasie (een vergrote prostaat) en aandoeningen bij mannen en vrouwen, waaronder aambeien, fecale impactie of fecale incontinentie.

Een DRE wordt niet gebruikt voor de routinematige screening van prostaatkanker, maar is eerder een electieve procedure die wordt uitgevoerd in combinatie met de prostaatspecifieke antigeen (PSA) bloedtest. Op zichzelf biedt DRE slechts een beperkte nauwkeurigheid bij het correct identificeren van een maligniteit. Het wordt meestal gebruikt om een ​​diagnose te ondersteunen als een PSA-resultaat borderline is of als een man een zwakke urinestroom ervaart en andere symptomen met een normale PSA.

Ondanks de beperkingen van de test kan een DRE inzichten verschaffen die helpen bij het karakteriseren van de aard van een prostaat- of rectumaandoening, waaronder pijn, bloeding en sterkte van de anale sluitspier. Het wordt niet als nuttig beschouwd bij het diagnosticeren van endeldarmkanker.


Hoe het wordt uitgevoerd

De DRE is een relatief eenvoudige procedure op kantoor waarvoor geen darmvoorbereiding nodig is. Nadat u zich onder de taille heeft uitgekleed en een ziekenhuisjas heeft aangetrokken, wordt u naar een onderzoekskamer geleid. Afhankelijk van de arts wordt u in een van de volgende drie posities geplaatst:

  • Liggend op uw zij op de onderzoekstafel met een of beide knieën naar uw borst getrokken.
  • Hurkhouding met je onderarmen op de onderzoekstafel.
  • Op je rug liggen met je voeten in een paar stijgbeugels, net als die voor een gynaecologisch onderzoek.

Eenmaal gepositioneerd, zal de arts een paar latexhandschoenen aantrekken en de anus en het perineum (het gebied tussen uw geslachtsdelen en anus) onderzoeken op eventuele afwijkingen. De arts zal dan een gesmeerde vinger door de anus in uw rectum laten glijden en de prostaatklier of aangrenzende structuren onderzoeken gedurende enkele seconden tot een minuut of zo.


Hoewel de procedure ongemakkelijk kan zijn, veroorzaakt deze zelden pijn. Sommige mensen kunnen bloedingen krijgen, die meestal verband houden met een trombose aambei of een reeds bestaande anale fissuur. Als u een abnormale pijn of gevoel ervaart, laat het de arts weten. Er zijn zelden bijwerkingen geassocieerd met de DRE, inclusief infectie.

Als u tijdens de procedure gas ervaart of als de arts ontlasting tegenkomt, weet dan dat dit niet ongebruikelijk is. Hoewel sommige mensen een anale douche zullen gebruiken om de darm van tevoren schoon te maken, moet u overmatig reinigen vermijden, omdat dit de weefsels ruw en ontstoken kan maken.

Bevindingen en follow-up

Bij gebruik voor een prostaatonderzoek is de DRE ontworpen om de grootte, consistentie en textuur van de prostaatklier te evalueren.

Als er abnormale hobbels of gezwellen zijn, zal uw arts een of meerdere tests bestellen om te bevestigen of de groei kwaadaardig of goedaardig is. Onder hen:

  • Kernnaaldbiopsie omvat het inbrengen van een holle naald in de groei om een ​​kleine cilinder prostaatweefsel te verwijderen. De meeste artsen zullen 12 monsters nemen voor een standaardanalyse.
  • Prostaat magnetische resonantie beeldvorming (MRI) is een beeldvormende test die magnetische velden en radiogolven gebruikt om het groeigebied te visualiseren. Hoewel minder invasief dan een biopsie, is bekend dat de procedure tot 10% van de kleine, hoogwaardige tumoren mist.

Als uw prostaat vergroot ismaar er zijn geen abnormale gezwellen en uw PSA is normaal, uw arts kan aanvullende tests bestellen om de ernst van de goedaardige prostaathyperplasie (BPH) vast te stellen. Onder hen:


  • Uroflowmetrie, die het volume van de urine meet dat wordt uitgescheiden tijdens het urineren.
  • Urodynamische tests, die kijken hoe goed de blaas, urethra en urethrale sfincters urine opslaan en afgeven.
  • Post-void residual (PVR) -studies, die meten hoeveel urine er na het plassen in de blaas achterblijft.

Als u last heeft van fecale incontinentie, vaak gerelateerd aan een neurologische aandoening, kan een DRE helpen om de sterkte of laksheid van de anale sluitspier te evalueren. Eventuele afwijkingen kunnen worden gevolgd door aanvullende tests om de ernst van de beperking te kwantificeren:

  • Anorectale manometrie meet de sterkte van de anale sluitspier met een smalle, opblaasbare anale sonde.
  • Proctografie is een beeldvormende test waarbij röntgenvideo-opnames worden gemaakt tijdens een stoelgang.

Indien gebruikt om interne aambeien te diagnosticeren, kan een DRE worden gevolgd door anoscopie, een procedure waarbij een verlichte fiberoptische scoop beelden kan opnemen in het rectum.

Aanbevelingen voor screening op prostaatkanker

In 2012 heeft de Amerikaanse Preventive Services Task Force (USPSTF) zijn aanbevelingen herzien met betrekking tot het gebruik van de PSA en DRE bij screening op prostaatkanker. De groep raadde de routinematige screening van iemand anders dan mannen tussen 55 en 69 jaar en mensen met een verhoogd risico op kanker af, en stelde dat de mogelijke nadelen van de behandeling waarschijnlijk opwegen tegen de voordelen.

Dit omvat de overdreven agressieve behandeling van laaggradige kanker bij jongere mannen, wat kan leiden tot levenslange incontinentie en erectiestoornissen. Bij mannen ouder dan 70 komt de behandeling van prostaatkanker zelden overeen met een langer leven.

Hoewel de USPSTF het gebruik van een PSA bij screening toestaat, raadt het de DRE af vanwege het gebrek aan bewijs dat het vermogen ervan ondersteunt om ziekte te voorkomen of de levensduur te verlengen.

De American Cancer Society van haar kant heeft een bredere kijk op de DRE en stelt dat deze een plaats heeft in screening als deze naast de PSA wordt gebruikt. De groep breidde ook hun screeningaanbevelingen uit en pleitte voor electieve screening op de volgende leeftijden:

  • Leeftijd 50 voor mannen met een gemiddeld risico op prostaatkanker die naar verwachting nog minstens 10 jaar zullen leven.
  • Leeftijd 45 voor mannen met een hoog risico, inclusief Afro-Amerikanen en mannen met een eerstegraads familielid (vader, broer of zoon) die vóór de leeftijd van 65 jaar prostaatkanker hadden.
  • Leeftijd 40 voor mannen die vóór de leeftijd van 65 jaar één meer dan één eerstegraads familielid met prostaatkanker hadden.

Een woord van Verywell

Hoewel het digitale rectale onderzoek aanzienlijk inzicht kan geven in de gezondheid van uw prostaat, heeft het zijn beperkingen. In combinatie met een PSA en andere diagnostische hulpmiddelen (zoals de fecale occulte bloedtest), kan het helpen de arts te wijzen op de juiste richting zonder de noodzaak van meer invasieve (en dure) procedures.

Een DRE mag alleen worden uitgevoerd nadat de voordelen, beperkingen en doelstellingen van de procedure zijn besproken. U kunt ervoor kiezen om geen DRE te hebben en alternatieve vormen van diagnose te onderzoeken. Deze omvatten een abdominale echografie, die de prostaat extern kan visualiseren. Als een inwendig onderzoek nodig is, zijn de meeste urologiebureaus tegenwoordig uitgerust met een transrectale echografie, een gespecialiseerde echografische sonde ter grootte van een vinger.