Inhoud
Nagelknuppels zijn een verandering in de structuur van vingernagels of teennagels, waarbij de vinger en de nagel het uiterlijk krijgen van een omgekeerde lepel en rood en sponsachtig worden. Het kan alleen voorkomen of met andere symptomen zoals kortademigheid of hoesten.Er zijn een aantal mogelijke oorzaken, waaronder longaandoeningen, hartaandoeningen en aandoeningen van het spijsverteringskanaal, hoewel ongeveer 90% van de gevallen verband houdt met longkanker.Clubbing kan ook een normale, erfelijke eigenschap zijn.
De diagnose wordt voornamelijk gesteld door het observeren van de vingers en waarschuwt meestal een arts om verdere onderzoeken te bestellen, zoals een computertomografie (CT) -scan (thorax computerized tomography) en meer. De behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak van het uitgaan.
Symptomen
Clubbing is een medische aandoening die voor het eerst werd beschreven door Hippocrates, waarbij de vingers (en / of tenen) eruitzien als ondersteboven lepels.Het wordt veroorzaakt door een opeenhoping van weefsel in het verre deel van de vingers (terminale vingerkootjes), waardoor het uiteinde van de vingers groter wordt en de nagels naar beneden buigen.
Naast een verandering in de hoek van de nagel en het nagelbed, kunnen de nagels sponsachtig en zacht worden en een roodachtige verkleuring vertonen. De "groei" in de cijfers lijkt zowel lateraal te gebeuren; van links naar rechts en in de lengterichting; in de lengte langs de vingers.
Het uitgaan komt meestal geleidelijk op, maar kan bij sommige mensen vrij snel gebeuren. Voor mensen met secundaire clubbezoek kan het symptoom verdwijnen na een succesvolle behandeling van de onderliggende oorzaak.
De medische term die wordt gebruikt om clubbezoek te beschrijven, is hypertrofische osteoartropathie.
Oorzaken
Hoewel veel artsen eerst aan longoorzaken denken als ze mensen met nagelknuppels tegenkomen, zijn er een aantal mogelijke oorzaken. Deze vallen in een paar categorieën:
Idiopathisch: Dit is een categorie waarin uitgaan plaatsvindt zonder duidelijke reden, en is medisch niet van belang: het is gewoon.
Overgeërfde eigenschap: Er zijn een paar manieren waarop clubbezoek kan worden geërfd. Meestal wordt de eigenschap op een autosomaal dominante manier overgeërfd, wat betekent dat als een van je ouders de eigenschap draagt, er een kans van 50:50 is dat jij de eigenschap ook erven.
Secundair uitgaan: Secundair uitgaan verwijst naar clubbezoek dat plaatsvindt in verband met een medische aandoening. Voorwaarden die vaak worden geassocieerd met uitgaan zijn:
- Longkanker: Uitgaan is een teken dat wordt aangetroffen bij ongeveer 29 procent van de mensen met longkanker en is de meest voorkomende oorzaak van uitgaan (verantwoordelijk voor ongeveer 90 procent van de gevallen). Het komt veel vaker voor bij niet-kleincellige longkanker dan bij kleincellige longkanker.
- Andere kankers: Andere kankers, vooral de ziekte van Hodgkin, kunnen aanwezig zijn bij uitgaan.
- Longaandoeningen: Sommige longaandoeningen die samenhangen met knuppelen zijn onder meer bronchiëctasie, interstitiële longziekten zoals idiopathische longfibrose, empyeem, longtuberculose en cystische fibrose.
- Aangeboren hartziekte: Hartaandoeningen die vanaf de geboorte aanwezig zijn, vooral ‘cyanotische hartaandoeningen’ zoals de tetralogie van Fallot, gaan vaak gepaard met uitgaan.
- Gastro-intestinale aandoeningen: Sommige aandoeningen in deze categorie die verband houden met uitgaan zijn coeliakie, cirrose, de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa.
- Endocriene problemen: Hyperthyreoïdie, vooral de ziekte van Grave, kan gepaard gaan met uitgaan.
Het onderliggende proces achter clubbezoek wordt nog steeds niet begrepen. Wetenschappers denken dat het verband kan houden met de van bloedplaatjes afgeleide groeifactor en vasculaire endotheliale groeifactor, hoewel het precieze mechanisme niet bekend is.
Niemand weet precies waarom clubbezoek plaatsvindt, en er zijn waarschijnlijk verschillende mechanismen. Er wordt gedacht dat voor veel mensen verwijding van bloedvaten in de verre delen van de vingers resulteert in de vorming van bindweefsel, wat leidt tot het optreden van uitgaan, maar er zijn waarschijnlijk veel verschillende redenen waarom dit gebeurt.
Diagnose
Meestal wordt clubbezoek genoteerd tijdens een lichamelijk onderzoek en wordt verwacht op basis van andere bevindingen (zoals de aanwezigheid van longziekte of kanker).
Uitgaan is vaak voor de hand liggend, maar als het subtiel is, kunnen andere bevindingen en metingen worden gedaan om de diagnose te bevestigen. Deze omvatten:
- Lovibond-hoek: de hoek tussen de basis van de nagel en de nagel zelf
- Distale / interfalangeale diepteverhouding
- Schamroth-teken: het ontbreken van een venster (opening) tussen de vingers, wanneer de cijfers van elke hand samen worden geplaatst en de bovenkant van beide handen elkaar raken.
Differentiële diagnose: Sommige reumatoïde aandoeningen, zoals reactieve artritis (Reiter-syndroom), kunnen het uiterlijk van digitaal uitgaan nabootsen.
Diagnostische tests voor oorzaken van uitgaan
Als uw arts merkt dat u naar een club gaat, of als u dit bij uw arts aan de orde stelt, is het eerste wat hij / zij zal doen, u vragen naar uw familiegeschiedenis om te bepalen of het een erfelijke eigenschap kan zijn. De arts zal dan een zorgvuldig anamnese en lichamelijk onderzoek doen, rekening houdend met de mogelijke oorzaken die verband houden met secundair uitgaan.
Sommige tests kunnen, afhankelijk van uw symptomen, zijn:
- Een CT-scan van uw borstkas en / of andere onderzoeken om longkanker te zoeken, evenals andere long- en hartgerelateerde aandoeningen
- Een elektrocardiogram (ECG) en / of echocardiogram om uw hart te evalueren
- Arteriële bloedgassen en / of longfunctietesten om uw longfunctie te evalueren en op zoek te gaan naar onderliggende longaandoeningen
- Bloedonderzoeken, zoals leverfunctietesten en schildklierfunctietesten
Behandeling
Er is geen specifieke behandeling, inclusief chirurgische procedures voor uitgaan. Behandeling van de onderliggende oorzaak van uitgaan kan voor sommige mensen resulteren in het oplossen van het uitgaan, bijvoorbeeld bij mensen met hartklepafwijkingen kan het uitgaan na een succesvolle operatie verdwijnen.