Een overzicht van ontstekingen

Posted on
Schrijver: Joan Hall
Datum Van Creatie: 1 Januari 2021
Updatedatum: 16 Kunnen 2024
Anonim
Inflammation - causes, symptoms, diagnosis, treatment, pathology
Video: Inflammation - causes, symptoms, diagnosis, treatment, pathology

Inhoud

Ontsteking is de natuurlijke reactie van het immuunsysteem op letsel of ziekte. Wanneer u gewond raakt of ziek wordt, geven uw witte bloedcellen ontstekingschemicaliën af aan het bloed en aangetaste weefsels om het lichaam te beschermen tegen vreemde indringers, zoals bacteriën en virussen. De chemische afgifte verhoogt de bloedstroom naar de aangetaste gebieden, waardoor roodheid en warmte ontstaat. Sommige chemicaliën kunnen in het weefsel lekken en zwelling veroorzaken. Dit beschermende proces kan ook zenuwuiteinden stimuleren en pijn veroorzaken.

Hoewel het ontstekingsproces over het algemeen normaal en natuurlijk is, kunnen sommige ziekten, zoals auto-immuunartritis, ervoor zorgen dat het immuunsysteem een ​​ontstekingsreactie opwekt wanneer er geen vreemde stoffen zijn om te bestrijden. Uw normaal beschermende immuunsysteem keert zich tegen zichzelf en begint zijn eigen gezonde weefsels te beschadigen omdat het denkt dat die normale weefsels geïnfecteerd of abnormaal zijn. Het toegenomen aantal cellen en ontstekingsstoffen kan ook de gewrichten binnendringen en irritatie, zwelling van de gewrichtswand en uiteindelijk afbraak van kraakbeen veroorzaken - het gladde weefsel dat de uiteinden van botten bedekt waar ze samenkomen om gewrichten te vormen.


Typen en hun oorzaken

Er zijn twee soorten ontstekingen: acuut en chronisch.

Acute ontsteking

Acute ontsteking wordt vaak veroorzaakt door trauma, schadelijke stoffen of microbiële invasie (d.w.z. bacteriën en virussen). Het genezingsproces begint zodra het lichaam reageert door cytokine-eiwitten af ​​te geven die ontstekingen bevorderen. Het acute ontstekingsproces is snel, kan ernstig zijn en treedt op in korte tijd. Tekenen en symptomen kunnen enkele dagen aanwezig zijn, maar kunnen langer voorkomen bij ernstigere oorzaken.

Voorbeelden van aandoeningen en ziekten die acute ontstekingen veroorzaken, zijn:

  • Acute bronchitis
  • Een geïnfecteerde, ingegroeide teennagel
  • Een krasje of snee op de huid
  • Tonsillitis
  • Acute blindedarmontsteking
  • Een lichamelijk trauma of letsel
  • Sinusitis
  • Besmettelijke meningitis

Chronische ontsteking

Chronische ontsteking is een langdurige ontsteking die maanden of jaren aanhoudt. Chronische ontsteking wordt meestal veroorzaakt door een auto-immuunziekte, een ziekte waarbij het immuunsysteem zijn eigen gezonde weefsels aanvalt omdat het denkt dat ze ziek zijn. Chronische ontsteking kan ook worden veroorzaakt door langdurige blootstelling aan irriterende stoffen, zoals industriële chemicaliën, gedurende lange perioden, of door het niet genezen van wat een acute ontsteking veroorzaakt, zoals het geval is bij ziekte of infectie.


Van talrijke ziekten is bekend dat ze chronische ontstekingen veroorzaken. Voorbeelden zijn:

  • Inflammatoire darmziekte
  • Parodontitis
  • Psoriasis
  • Hashimoto-thyroiditis
  • Multiple sclerose

Symptomen

De symptomen van een ontsteking hangen af ​​van het feit of de ontsteking acuut of chronisch is.

Acute ontsteking

Acute ontsteking veroorzaakt meestal vijf specifieke symptomen, de zogenaamde kardinale symptomen, die meestal gelokaliseerd zijn. Deze omvatten:

  • Roodheid: Roodheid treedt op omdat de bloedvaten in het gebied met meer bloed zijn gevuld dan normaal.
  • Warmte: Met meer bloedtoevoer naar het getroffen gebied, wordt het gebied warm bij aanraking.
  • Zwelling: Vloeistofophoping veroorzaakt zwelling.
  • Pijn: Het ontstoken gebied is waarschijnlijk pijnlijk, vooral bij aanraking. Dit komt doordat de chemicaliën die vrijkomen tijdens het ontstekingsproces zenuwen stimuleren en gevoeliger maken.
  • Verlies van functie: Er kan enig functieverlies optreden in het getroffen gebied. Voorbeelden zijn het niet kunnen bewegen van een ontstoken gewricht of moeite met ademhalen als u een luchtweginfectie heeft.

Acute ontsteking veroorzaakt niet altijd alle vijf symptomen. Ontsteking kan ook stil zijn en geen symptomen veroorzaken.


5 kardinale tekenen van ontsteking

Chronische ontsteking

Symptomen van chronische ontsteking hebben de neiging zich anders te presenteren dan acute gevallen.

Symptomen kunnen zijn:

  • Vermoeidheid
  • Pijn op de borst
  • Buikpijn
  • Koorts
  • Uitslag
  • Spierpijn
  • Gewrichtspijn
  • Zweertjes in de mond

Chronische ontsteking is gevaarlijk omdat de overactieve ontstekingsreactie van het lichaam uiteindelijk gezonde cellen, weefsels en organen zal beschadigen, wat uiteindelijk zal resulteren in invaliditeit en levensbedreigende complicaties, afhankelijk van het aangetaste lichaamsdeel.

Onderzoek suggereert dat chronische ontsteking een reeks aandoeningen kan veroorzaken, van kankers tot inflammatoire artritis. Er wordt geschat dat tot 15% van de kankers bij de mens verband houdt met chronische ontsteking.

Typen inflammatoire artritis en diagnose

Pijn

Ontsteking - hetzij acuut of chronisch - kan pijn doen. Een persoon kan pijn, stijfheid, angst en ongemak voelen, afhankelijk van de ernst van de ontsteking. De soorten pijn die worden ervaren, variëren, maar kunnen worden omschreven als kloppend, pulserend, stekend, stekend, brandend, constant en stabiel.

Ontsteking veroorzaakt pijn omdat zwelling op gevoelige zenuwuiteinden drukt en pijnsignalen naar de hersenen stuurt. Bovendien beïnvloeden sommige chemische ontstekingsprocessen het gedrag van zenuwen, waardoor ze de pijn versterken.

Ontstekingsziekten

Bij sommige ziekten kan het ontstekingsproces worden geactiveerd, zelfs als er geen vreemde indringers zijn. Bij auto-immuunziekten beschadigt het normaal gesproken beschermende immuunsysteem van het lichaam zijn eigen weefsels, omdat het deze ten onrechte als lichaamsvreemd of abnormaal herkent.

Auto-immuunziekten

Er zijn meer dan 80 verschillende auto-immuunziekten. Onderzoekers weten eigenlijk niet wat auto-immuunziekten veroorzaakt, maar ze vermoeden dat genetica, voeding, infecties en blootstelling aan chemicaliën erbij betrokken kunnen zijn. Als reactie op onbekende triggers begint het immuunsysteem eiwitten te produceren die ontstekingen bevorderen en de eigen gezondheidsproblemen van het lichaam aanvallen. De behandeling van auto-immuunziekten is over het algemeen gericht op het verminderen van de overactiviteit van het immuunsysteem.

Voorbeelden van auto-immuunziekten zijn:

  • Ontstekingsartritis
  • Guillain-Barre-syndroom
  • Ziekte van Graves
  • Myasthenia gravis
  • Vasculitis

Inflammatoire auto-immuunartritis

Sommige soorten auto-immuunartritis, maar niet alle, zijn het resultaat van een verkeerd gerichte ontsteking. Artritis is een algemene term die een ontsteking van de gewrichten beschrijft. Sommige auto-immuunziekten die gewrichtsontsteking veroorzaken zijn:

  • Reumatoïde artritis (RA)
  • Psoriatische arthritis
  • Spondylitis ankylopoetica
  • Juveniele idiopathische artritis
  • Systemische lupus erythematosus (lupus)

Toenemende ontsteking is de drijvende kracht achter inflammatoire artritis. Bij sommige soorten inflammatoire artritis, zoals RA, kan diezelfde ontsteking de organen aantasten. Onderzoek toont aan dat ontsteking een sleutelelement is bij de progressie van ontstekingsziekten die resulteert in orgaanaandoeningen.

Symptomen van orgaanbetrokkenheid zijn afhankelijk van het betrokken orgaan. Bijvoorbeeld:

  • Ontsteking van het hart (myocarditis) kan kortademigheid of vochtophoping veroorzaken.
  • Ontsteking van de nieren (nefritis) kan nierfalen of hoge bloeddruk veroorzaken.
  • Ontsteking van de dikke darm, bekend als colitis, kan krampen en diarree veroorzaken.
  • Ontsteking door auto-immuunartritis, vooral RA, verhoogt het risico op hartdood.

Pijn is geen primair symptoom van orgaanbetrokkenheid, omdat de meeste organen geen pijngevoelige zenuwen hebben. Daarom is de behandeling van ontstekingsziekten gericht op het verminderen van ontstekingen door het hele lichaam om complicaties bij orgaanbetrokkenheid te voorkomen.

Diagnose van ontstekingsziekten

Er is geen enkele test die een ontsteking kan diagnosticeren of de aandoeningen die deze veroorzaken. In plaats daarvan zal uw arts op basis van uw symptomen bepalen welke tests nodig kunnen zijn.

Ontstekingsaandoeningen worden meestal gediagnosticeerd door een volledige medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek, waaronder het bepalen van ontstekingspatronen en of er sprake is van gewrichten, bewijs van ochtendstijfheid en evaluatie van andere symptomen. Uw arts kan ook bloedonderzoek en beeldvormende onderzoeken aanvragen.

Bloed werk

Bloedonderzoek kan ontstekingsmarkers tonen die aangeven dat er een ontsteking in het lichaam is. Deze markers zijn echter niet specifiek, aangezien abnormale niveaus kunnen voorkomen zonder een bepaalde aandoening aan te wijzen.

Tests die uw arts kan aanvragen, zijn onder meer:

  • C-reactief proteïne (CRP): CRP is een eiwit dat van nature in de lever wordt geproduceerd als reactie op een ontsteking. Hoge niveaus van CRP komen voor bij inflammatoire aandoeningen. CRP kan echter verhoogd zijn bij zowel acute als chronische ontstekingen, daarom zal uw arts naast hoge CRP-waarden op bepaalde symptomen vertrouwen om een ​​diagnose te stellen.
  • Sedimentatiesnelheid van erytrocyten (ESR): ESR-testen worden meestal gedaan om te identificeren dat er een ontsteking optreedt. Het wordt echter niet alleen gebruikt bij het stellen van een diagnose.
  • Plasma viscositeit: Deze test meet de bloeddikte. Ontsteking verdikt plasma.

Als uw arts denkt dat een ontsteking het gevolg is van bacteriën of een virus, kan hij of zij andere specifieke tests uitvoeren. Uw arts zal u laten weten welke aanvullende tests nodig zijn en waar hij of zij naar op zoek is.

In beeld brengen

Röntgenfoto's, magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) en echografie zijn beeldvormende tests die worden gebruikt om auto-immuunartritis te diagnosticeren en te controleren. Bij beeldvorming wordt gezocht naar tekenen van ontsteking, bot-erosie, weefselschade en verslechtering van de gewrichten.

Behandeling

Wanneer een ontsteking verband houdt met het genezingsproces, is het verminderen van ontstekingen nuttig, maar het is niet altijd nodig. Als de ontsteking echter het gevolg is van een auto-immuunziekte, hangt de behandeling af van de specifieke ziekte en de ernst van de symptomen.

Algemene ontsteking

Voor algemene ontstekingen kan uw arts aanbevelen:

  • Steroïdeloze ontstekingsremmers (NSAID's): NSAID's zijn meestal een eerstelijnsbehandeling voor kortdurende pijn en ontsteking. De meeste van deze medicijnen zijn zonder recept verkrijgbaar en omvatten aspirine, ibuprofen en naproxen. Uw arts kan ook NSAID's op recept voorschrijven voor bepaalde ontstekingsaandoeningen. NSAID's zijn meestal erg effectief, maar kunnen op de lange termijn problemen veroorzaken, waaronder gastro-intestinale bloeding.
  • Corticosteroïden: Dit is een type steroïde dat vaak wordt gebruikt om zwelling en ontsteking te behandelen. Corticosteroïden zijn verkrijgbaar in pilvorm en als injecties. Deze medicijnen worden alleen voor korte periodes voorgeschreven, omdat bekend is dat ze ernstige bijwerkingen veroorzaken.
  • Topische pijnstillers: Topische analgetica kunnen helpen bij acute en chronische pijn zonder de bijwerkingen van orale behandelingen. Ze zijn ook nuttig voor het behandelen van langdurige ontstekingen als ze een NSAID bevatten, zoals diclofenac of ibuprofen. Uw arts kan ook versies met sterkte op recept voorschrijven.

Ontstekingsziekten

Behandeling voor ontstekingsaandoeningen, waaronder auto-immuunartritis, omvat medicijnen, rust, lichaamsbeweging en operaties om gewrichtsschade te corrigeren. Het type behandeling is afhankelijk van het type ziekte, de leeftijd en algehele gezondheid van een persoon en de ernst van de symptomen.

Naast het behandelen van gewrichtspijn en -ontsteking, kunnen medicijnen voor ontstekingsziekten de progressie van de ziekte helpen voorkomen of minimaliseren. Medicijnen kunnen zijn:

  • Geneesmiddelen tegen malaria, zoals hydroxychloroquine
  • Orale geneesmiddelen, bekend als disease modifying anti-reumatic drugs (DMARD's), waaronder methotrexaat, sulfasalazine en leflunomide
  • Biologische geneesmiddelen, zoals etanercept, adalimumab en abatacept

Omdat medicijnen om ontstekingsziekten te behandelen ernstige bijwerkingen veroorzaken, is het belangrijk om regelmatig naar uw arts te gaan.

Een woord van Verywell

Hoewel ontsteking een normale reactie van het immuunsysteem is, kan langdurige ontsteking schadelijk zijn en geassocieerd zijn met auto-immuunziekten. Als u een langdurige ontsteking heeft, maak dan een afspraak met uw arts. Hij of zij kan enkele tests uitvoeren en uw symptomen beoordelen om te zien of u behandeling nodig heeft voor een onderliggende medische aandoening.

Natuurlijke manieren om ontstekingen te bestrijden