Inhoud
- Geschiedenis van de terminologie voor licht autisme
- Milde symptomen van autisme
- Diagnostische criteria
- Behandeling
- Een woord van Verywell
Geschiedenis van de terminologie voor licht autisme
In 1980 werd "infantiel autisme" in alle gevallen gedefinieerd als een ernstige en invaliderende aandoening. Van niemand met een autisme-diagnose wordt verwacht dat hij slaagt op school, vrienden maakt of een baan behoudt.
In 1994 werd een nieuwe aandoening, het Asperger-syndroom, aan het diagnosehandboek toegevoegd. Mensen met het Asperger-syndroom, hoewel ze als autistisch worden beschouwd, kunnen slimme, verbale en capabele individuen zijn.
In 2013 zijn de diagnostische criteria opnieuw gewijzigd. Het Asperger-syndroom is verdwenen en in plaats daarvan bevat de handleiding nu slechts één diagnose voor alle mensen met een autisme-autismespectrumstoornis. Mensen met een autismespectrumstoornis kunnen al dan niet ernstige spraakvertragingen, sensorische verwerkingsproblemen, vreemd gedrag of andere symptomen hebben.
Hoewel alle mensen met een autismespectrumstoornis problemen hebben met sociale communicatie, variëren deze problemen van extreem (non-verbale mensen met agressief gedrag) tot relatief mild (problemen met het lezen van cues, vocale intonatie, lichaamstaal, etc.). Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.
Hoewel de nieuwe autismespectrumstoornis 'ondersteuningsniveaus' omvat, is het idee om sommigen te omschrijven als 'autisme van niveau 1' niet echt aangeslagen - grotendeels omdat niemand echt weet wat dit betekent. Veel mensen zijn doorgegaan met het gebruik van de term ‘Asperger-syndroom’, maar zelfs deze term betekent niet hetzelfde als hoogfunctionerend of licht autisme.
Autismespectrumstoornis
Milde symptomen van autisme
Mensen met een autismespectrumstoornis moeten bepaalde symptomen hebben om in aanmerking te komen voor de diagnose. Zelfs mensen met licht autisme hebben daarom aanzienlijke ontwikkelings- en sensorische uitdagingen die ernstig genoeg zijn om normale activiteiten en relaties in de weg te staan.
Hoewel deze symptomen aanwezig moeten zijn vóór de leeftijd van 3 jaar, is het vaak zo dat mildere symptomen onopgemerkt blijven totdat een kind wat ouder is (vooral bij meisjes). Als de symptomen voor het eerst optreden nadat een kind 3 jaar oud is, zij komen niet in aanmerking voor de diagnose autisme, maar kunnen wel een minder ernstige sociale communicatiestoornis hebben.
Als een kind echt autistisch is, omvatten hun symptomen:
- Problemen met heen en weer communiceren dat kan bestaan uit problemen met conversatie, lichaamstaal, oogcontact en / of gezichtsuitdrukkingen.
- Moeilijkheden bij het ontwikkelen en onderhouden van relaties, vaak vanwege problemen met fantasierijk spel, vrienden maken of interesses delen.
- Voorkeur voor het herhalen van dezelfde handelingen, activiteiten, bewegingen of woorden keer op keer, zelfs als er geen duidelijke reden is om dat te doen (speelgoed keer op keer op een rij zetten is een klassiek voorbeeld);
- Beperkte belangen die vaak intens zijn (een stereotiep voorbeeld is een autistisch kind dat absoluut toegewijd is aan een videogame waarvan hij alles weet wat er te weten valt);
- Hyper- of hyporeactiviteit op sensorische input (merkt het niet op of is overdreven gevoelig voor geluid, licht, geuren, pijn, aanraking, etc.)
Wanneer de term milde autisme wordt gebruikt
Dus, wat bedoelt een beoefenaar, leraar of ouder als ze zeggen dat hun kind (of uw kind) "licht" autisme heeft? Aangezien er geen officiële definitie is van de term "mild autisme", heeft elke persoon die het gebruikt een iets ander idee van wat het betekent.
- Soms wordt de term gebruikt als iemand duidelijk autistisch is, maar ook over aanzienlijke spreektaal- en andere vaardigheden beschikt. Bijvoorbeeld: "Joey is erg slim en doet het goed in de klas, maar omdat hij licht autisme heeft, heeft hij het moeilijk vrienden. "
- De term kan ook eufemistisch worden gebruikt om een kind te beschrijven wiens uitdagingen zeker niet mild zijn, maar dat slechts een paar gesproken woorden heeft. Bijvoorbeeld: "Ik ben zo blij om te zien dat uw kind handgebaren gebruikt om sap te vragen; hij kan eindigen met relatief mild autisme."
- De term kan ook worden gebruikt om behandelbeslissingen te helpen verklaren. Bijvoorbeeld: "Uw kind heeft licht autisme, dus hij kan het beter doen met speltherapie dan met intensieve gedragstherapie."
Om de zaken nog moeilijker te maken, kan een persoon met "licht autisme" geavanceerde communicatieve vaardigheden en academische vaardigheden hebben, maar zeer vertraagde sociale vaardigheden, ernstige sensorische problemen en / of extreme moeilijkheden met organisatorische vaardigheden.
Als gevolg hiervan kan de persoon met "licht" autisme een openbare school of werkomgeving vindenmeer uitdagend dan een persoon met grotere taalproblemen maar minder zintuiglijke of sociale problemen.
Stel je bijvoorbeeld een zeer academisch slimme, taalkundig gevorderde persoon voor die in de klas antwoorden eruit flapt en uit elkaar valt bij het geluid van een stofzuiger of het licht van een fluorescerende lamp.
Vergelijk zo iemand met iemand die aanzienlijke problemen heeft met academici, maar weinig problemen heeft met geluid of licht, en geen problemen heeft met het volgen van regels. Welke persoon heeft "mildere" symptomen? Het antwoord is natuurlijk dat het afhangt van de setting en de situatie.
Diagnostische criteria
De diagnostische criteria van de DSM-5 elimineren strikte leeftijdscriteria die zeggen dat vertragingen in sociale interactie en communicatie duidelijk moeten zijn vóór de leeftijd van 3 om autisme te diagnosticeren.In plaats daarvan vereisen ze dat de symptomen al op jonge leeftijd aanwezig zijn, hoewel ze pas volledig zichtbaar zijn als de sociale eisen verder gaan dan waartoe het kind in staat is.
DSM-5 bevat drie "functionele niveaus" om de ernst van autisme te beschrijven. Mensen die "licht" autistisch zijn, worden over het algemeen beschouwd als niveau 1, wat betekent dat ze relatief weinig ondersteuning nodig hebben om een normaal leven te leiden. Maar dat is natuurlijk misleidend, omdat veel mensen met ‘licht’ autisme veel steun nodig hebben, afhankelijk van de situatie.
Een persoon met "licht" autisme kan bijvoorbeeld geweldige verbale vaardigheden hebben, maar niet in staat zijn om de lichaamstaal of emoties van iemand anders te lezen. Als gevolg hiervan krijgen veel mensen met "licht" autisme problemen met het andere geslacht, met werk- of klasgenoten, of zelfs met de politie.
Behandeling
Zoals bij elk type autisme, omvatten geschikte behandelingen:
- Gedragstherapie: dit type therapie maakt gebruik van beloningen om verwacht of geprefereerd gedrag aan te leren.
- Spel- of ontwikkelingstherapie: deze therapie maakt gebruik van op spel gebaseerde activiteiten om emotionele en communicatieve vaardigheden op te bouwen.
- Medicamenteuze therapieën: Er zijn medicijnen die symptomen zoals angst- en stemmingsstoornissen behandelen die in verband kunnen worden gebracht met licht autisme.
- Logopedie: bij milder autisme is logopedie meestal gerelateerd aan gespreksvaardigheden, lichaamstaal, enz.
- Ergotherapie: Ergotherapie is vaak nuttig voor sensorische problemen.
- Fysiotherapie: Veel kinderen met autisme hebben een lage spierspanning of zijn lichamelijk onhandig.
Sommige kinderen met autisme kunnen ook baat hebben bij behandelingen van aanverwante problemen zoals toevallen, gastro-intestinale problemen, slaapstoornissen en problemen zoals een obsessief-compulsieve stoornis. Deze problemen zijn niet per se onderdeel van autisme, maar komen vaker voor bij autistische kinderen.
Een woord van Verywell
Waar het op neerkomt, is dat de term "mild autisme" niet bijzonder nuttig is, hoewel het tamelijk vaak voorkomt. De realiteit is dat "milde" symptomen tot ernstige problemen kunnen leiden op het gebied van sociale communicatie, relaties, werk en onafhankelijkheid.
Ze kunnen ook in verband worden gebracht met aanzienlijke emotionele uitdagingen: veel mensen met "licht" autisme kampen ook met angst, depressie, obsessief-compulsieve stoornis en andere psychische aandoeningen.
Om de uitdagingen van autisme echt te begrijpen, moet u generalisatie op basis van een term als 'mild autisme' vermijden. Stel in plaats daarvan directe, specifieke vragen over iemands verbale, sociale, sensorische en gedragsproblemen. Vraag vervolgens naar de sterke punten, talenten en interesses van de persoon.