Inhoud
- Hoe de test wordt uitgevoerd
- Hoe je je op de test voorbereidt
- Hoe de test zal voelen
- Waarom de test wordt uitgevoerd
- Normale resultaten
- Wat abnormale resultaten betekenen
- Risico's
- Alternatieve namen
- Referenties
- Controledatum 1/19/2018
De Coombs-test zoekt naar antilichamen die mogelijk aan uw rode bloedcellen blijven kleven en ervoor zorgen dat rode bloedcellen te vroeg sterven.
Hoe de test wordt uitgevoerd
Er is een bloedmonster nodig.
Hoe je je op de test voorbereidt
Voor deze test is geen speciale voorbereiding nodig.
Hoe de test zal voelen
Wanneer de naald wordt ingebracht om bloed af te nemen, voelen sommige mensen matige pijn. Anderen voelen slechts een prik of stekend. Daarna kunnen er kloppende of lichte kneuzingen zijn. Dit gaat snel weg.
Waarom de test wordt uitgevoerd
Er zijn twee soorten van de Coombs-test:
- direct
- indirect
De directe Coombs-test wordt gebruikt om antilichamen te detecteren die vastzitten aan het oppervlak van rode bloedcellen. Veel ziekten en medicijnen kunnen dit veroorzaken. Deze antilichamen vernietigen soms rode bloedcellen en veroorzaken bloedarmoede. Uw zorgverlener kan deze test aanbevelen als u tekenen of symptomen van bloedarmoede of geelzucht (gele verkleuring van de huid of ogen) heeft.
De indirecte Coombs-test kijkt naar antilichamen die in het bloed zweven. Deze antilichamen zouden kunnen werken tegen bepaalde rode bloedcellen. Deze test wordt meestal uitgevoerd om te bepalen of u mogelijk een reactie op een bloedtransfusie hebt.
Normale resultaten
Een normaal resultaat wordt een negatief resultaat genoemd. Het betekent dat er geen klontering van cellen was en dat je geen antilichamen tegen rode bloedcellen hebt.
Normale waardebereiken kunnen enigszins variëren tussen verschillende laboratoria. Sommige laboratoria gebruiken verschillende metingen of testen verschillende monsters. Praat met uw provider over de betekenis van uw specifieke testresultaten.
Wat abnormale resultaten betekenen
Een abnormale (positieve) directe Coombs-test betekent dat u antilichamen hebt die werken tegen uw rode bloedcellen. Dit kan te wijten zijn aan:
- Auto-immuun hemolytische anemie
- Chronische lymfatische leukemie of soortgelijke aandoening
- Bloedziekte bij pasgeborenen genaamd erythroblastosis fetalis (ook wel hemolytische aandoening van de pasgeborene genoemd)
- Infectieuze mononucleosis
- Mycoplasma-infectie
- syphilis
- Systemische lupus erythematosus
- Transfusiereactie, bijvoorbeeld door een verkeerd afgestemde bloedeenheid
Het testresultaat kan ook abnormaal zijn zonder duidelijke oorzaak, vooral onder ouderen.
Een abnormale (positieve) indirecte Coombs-test betekent dat u antilichamen hebt die zullen werken tegen rode bloedcellen die uw lichaam als vreemd beschouwt. Dit kan suggereren:
- Erythroblastosis fetalis
- Onverenigbare bloedovereenkomst (indien gebruikt in bloedbanken)
Risico's
Er is weinig risico verbonden aan het nemen van uw bloed. Aders en slagaders variëren in grootte van persoon tot persoon en van de ene kant van het lichaam naar de andere. Bloed nemen van sommige mensen kan moeilijker zijn dan van anderen.
Andere risico's die samenhangen met het laten afnemen van bloed zijn gering, maar kunnen zijn:
- Flauwvallen of zich licht in het hoofd voelen
- Meerdere gaatjes om aderen te vinden
- Hematoom (opbouw van bloed onder de huid)
- Enorm bloeden
- Infectie (een klein risico wanneer de huid wordt gebroken)
Alternatieve namen
Directe antiglobulinetest; Indirecte antiglobulinetest; Bloedarmoede - hemolytisch
Referenties
Chernecky CC, Berger BJ. Coombs-test, direct (directe antiglobulinetest) - serum. In: Chernecky CC, Berger BJ, eds. Laboratoriumtests en diagnostische procedures. 6e ed. Philadelphia, PA: Elsevier; 2013: 380-381.
Chernecky CC, Berger BJ. Coombs-test, indirecte (indirecte antiglobulinetest) - serum. In: Chernecky CC, Berger BJ, eds. Laboratoriumtests en diagnostische procedures. 6e ed. Philadelphia, PA: Elsevier; 2013: 382.
Michel M. Auto-immuun en intravasculaire hemolytische anemieën. In: Goldman L, Schafer AI, eds. Goldman-Cecil Medicine. 25e ed. Philadelphia, PA: Elsevier Saunders; 2016: hoofdstuk 160.
Controledatum 1/19/2018
Bijgewerkt door: Richard LoCicero, MD, particuliere praktijk gespecialiseerd in hematologie en medische ncologie, Longstreet Cancer Center, Gainesville, GA. Beoordeling door VeriMed Healthcare Network. Ook beoordeeld door David Zieve, MD, MHA, medisch directeur, Brenda Conaway, Editorial Director en de A.D.A.M. Redactie.