Inhoud
- Giftig ingrediënt
- Waar gevonden
- symptomen
- Thuiszorg
- Voordat u een noodgeval belt
- Poison Control
- Wat te verwachten in de Spoedeisende Hulp
- Outlook (Prognose)
- Alternatieve namen
- Referenties
- Controleer datum 4/1/2017
Methamphetamine is een stimulerend medicijn. Een sterke vorm van het medicijn wordt illegaal op straat verkocht. Een veel zwakkere vorm van het medicijn wordt gebruikt voor de behandeling van narcolepsie en aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD). Deze zwakkere vorm wordt verkocht als een recept. Geneesmiddelen die legaal worden gebruikt voor de behandeling van verkoudheidsymptomen, zoals decongestiva, kunnen worden omgezet in methamfetaminen.
Dit artikel richt zich op de illegale straatdrug. De straatdrug is meestal een wit kristalachtig poeder, genaamd "crystal meth." Dit poeder kan in de neus worden gesnoven, gerookt, ingeslikt of opgelost en in een ader worden geïnjecteerd. Andere verwante verbindingen omvatten MDMA, ('ecstasy', 'Molly'), MDEA, ('Eve') en MDA, ('love drug').
Een metamfetamine-overdosis kan acuut (plotseling) of chronisch (langdurig) zijn.
- Een acute methamfetamine-overdosis treedt op wanneer iemand dit medicijn per ongeluk of expres gebruikt en bijwerkingen heeft. Deze bijwerkingen kunnen levensbedreigend zijn.
- Een chronische methamfetamine-overdosis verwijst naar de gezondheidseffecten bij iemand die het medicijn regelmatig gebruikt.
Verwondingen tijdens illegale metamfetamine productie of politie-invallen omvatten blootstelling aan gevaarlijke chemicaliën, evenals brandwonden en explosies. Al deze kunnen ernstige, levensbedreigende verwondingen en aandoeningen veroorzaken.
Dit is alleen ter informatie en niet voor gebruik bij de behandeling of het beheer van een feitelijke overdosis. Gebruik het NIET om een feitelijke overdosis te behandelen of te behandelen. Als u of iemand met overdosering uw plaatselijke noodnummer belt (zoals 911), of u kunt uw lokale gifcentrum rechtstreeks bereiken door de gratis nationale gratis hulplijn (1-800-222-1222) van Poison te bellen vanaf elke locatie in de Verenigde Staten.
Giftig ingrediënt
methamfetamine
Waar gevonden
Methamphetamine is een veel voorkomend, illegaal geneesmiddel dat op straat wordt verkocht. Het kan meth, crank, speed, crystal meth en ice worden genoemd.
Een veel zwakkere vorm van methamfetamine wordt verkocht als een recept met de merknaam Desoxyn. Het wordt soms gebruikt om narcolepsie te behandelen. Adderall, een merkgeneesmiddel dat amfetamine bevat, wordt gebruikt voor de behandeling van ADHD.
symptomen
Methamfetamine veroorzaakt meestal een algemeen gevoel van welzijn (euforie) dat meestal een "rush" wordt genoemd. Andere symptomen zijn een verhoogde hartslag, verhoogde bloeddruk en grote, brede pupillen.
Als u een grote hoeveelheid van het geneesmiddel gebruikt, heeft u waarschijnlijk enkele meer gevaarlijke bijwerkingen, waaronder:
- Agitatie
- Pijn op de borst
- Coma of niet-responsiviteit (in extreme gevallen)
- Hartaanval
- Onregelmatige of stopgezette hartslag
- Ademhalingsproblemen
- Zeer hoge lichaamstemperatuur
- Nierbeschadiging en mogelijk nierfalen
- Paranoia
- Epileptische aanvallen
- Ernstige maagpijn
- Beroerte
Langdurig gebruik van methamfetamine kan leiden tot aanzienlijke psychische problemen, waaronder:
- Waan gedrag
- Extreme paranoia
- Grote stemmingswisselingen
- Slapeloosheid (ernstig onvermogen om te slapen)
Andere symptomen kunnen zijn:
- Ontbrekende en rotte tanden ("meth mouth" genoemd)
- Herhaalde infecties
- Ernstig gewichtsverlies
- Huidzweren (abcessen of steenpuisten)
De tijd dat methamfetamines actief blijven, kan veel langer zijn dan voor cocaïne en andere stimulerende middelen. Sommige paranoïde waanideeën kunnen 15 uur duren.
Thuiszorg
Als je gelooft dat iemand methamfetamine heeft gebruikt en ze hebben slechte symptomen, zorg dan dat ze meteen medische hulp krijgen. Wees uiterst voorzichtig om hen heen, vooral als ze extreem opgewonden of paranoïde lijken te zijn.
Als ze een aanval hebben, houd dan voorzichtig de achterkant van hun hoofd vast om letsel te voorkomen. Indien mogelijk, draai hun hoofd naar de zijkant voor het geval zij overgeven. Probeer NIET om te voorkomen dat hun armen en benen trillen.
Voordat u een noodgeval belt
Voordat u om noodhulp belt, dient u deze informatie bij de hand te houden, indien mogelijk:
- Gemiddelde leeftijd en gewicht van persoon
- Hoeveel van het medicijn is ingenomen?
- Hoe werd het medicijn ingenomen? (Is het bijvoorbeeld gerookt of gesnoven?)
- Hoe lang is het geleden dat de persoon het medicijn nam?
Als de patiënt actief een aanval heeft, gewelddadig wordt of moeite heeft met ademhalen, stel het niet uit. Bel uw lokale alarmnummer (bijvoorbeeld 911).
Poison Control
Uw plaatselijke gifcentrum kan rechtstreeks worden bereikt door te bellen naar de nationale gratis hulplijn voor noodgevallen (1-800-222-1222) vanuit de hele VS. Met dit nationale hotline-nummer kunt u met vergiftigingsdeskundigen spreken. Zij zullen u verdere instructies geven.
Dit is een gratis en vertrouwelijke service. Alle lokale antigifcentrums in de Verenigde Staten gebruiken dit nationale nummer. Je moet bellen als je vragen hebt over vergiftiging of preventie van gif. Het hoeft GEEN noodgeval te zijn. U kunt om elke reden bellen, 24 uur per dag, 7 dagen per week.
Wat te verwachten in de Spoedeisende Hulp
De zorgverlener meet en bewaakt de vitale functies van de persoon, inclusief temperatuur, hartslag, ademhalingsfrequentie en bloeddruk. Symptomen worden als passend behandeld. De persoon kan ontvangen:
- Geactiveerde kool en laxeermiddel, als het medicijn via de mond werd ingenomen
- Bloed- en urinetests
- Ademhalingsondersteuning, inclusief zuurstof, een buis door de mond in de keel en een ademhalingsmachine
- X-thorax
- CT (computertomografie) scan (een soort geavanceerde beeldvorming) van het hoofd, als hoofdletsel wordt vermoed
- EKG (elektrocardiogram of harttracering)
- Intraveneuze vloeistoffen (via een ader) geneesmiddelen om symptomen te behandelen zoals pijn, angst, agitatie, misselijkheid, toevallen en hoge bloeddruk
- Gif- en drugsonderzoek (toxicologie)
- Andere geneesmiddelen of behandelingen voor hart-, hersen-, spier- en niercomplicaties
Outlook (Prognose)
Hoe goed iemand het doet, hangt af van de hoeveelheid medicijn die ze hebben ingenomen en hoe snel ze werden behandeld. Hoe sneller iemand medische hulp krijgt, hoe groter de kans op herstel.
Psychose en paranoia kunnen tot 1 jaar duren, zelfs met agressieve medische behandeling. Geheugenverlies en slaapproblemen kunnen permanent zijn. Huidveranderingen en tandverlies zijn permanent tenzij de persoon een cosmetische ingreep heeft om de problemen op te lossen. Verdere invaliditeit kan optreden als de persoon een hartaanval of een beroerte heeft gehad. Deze kunnen gebeuren als het medicijn erg hoge bloeddruk en lichaamstemperatuur veroorzaakt. Infecties en andere complicaties in organen zoals het hart, de hersenen, de nieren, de lever en de wervelkolom kunnen optreden als gevolg van een injectie. Er kan permanente schade aan de organen zijn, zelfs als de persoon een behandeling krijgt. De antibiotica die worden gebruikt om deze infecties te behandelen, kunnen ook leiden tot complicaties.
De langetermijnvooruitzichten hangen af van welke organen worden beïnvloed. Permanente schade kan optreden, wat kan leiden tot:
- Aanvallen, beroertes en verlamming
- Chronische angst en psychose (ernstige psychische stoornissen)
- Verminderd mentaal functioneren
- Hart problemen
- Nierfalen waarvoor dialyse nodig is (niermachine)
- Vernietiging van spieren, wat kan leiden tot amputatie
Een extreem grote methamfetamine-overdosis kan de dood veroorzaken.
Alternatieve namen
Intoxicatie - amfetamines; Intoxicatie - bovendeel; Amfetamine-intoxicatie; Bovendeel overdosis; Overdosering - methamphetamine; Crank-overdosis; Meth overdosis; Overdosis Crystal meth; Snelheidsoverdosis; Overdosis ijs; MDMA overdosis
Referenties
Brust JCM. Effecten van drugsmisbruik op het zenuwstelsel. In: Daroff RB, Jankovic J, Mazziotta JC, Pomeroy SL, eds. Bradley's Neurology in Clinical Practice. 7e ed. Philadelphia, PA: Elsevier; 2016: hoofdstuk 87.
Flomenbaum NE, Goldfrank LR, Hoffman RS, Howland MA, Lewin NA, Nelson LS, eds. Goldfrank's Toxicologic Emergencies. 8e ed. New York, NY: McGraw Hill; 2006.
Little M. Toxicology-noodsituaties. In: Cameron P, Jelinek G, Keely AM, Brown A, Little M, eds. Textbook of Adult Emergency Medicine. 4e druk. Philadelphia, PA: Elsevier Churchill Livingstone; 2015: hoofdstuk 29.
Controleer datum 4/1/2017
Bijgewerkt door: Jacob L. Heller, MD, MHA, Emergency Medicine, Virginia Mason Medical Center, Seattle, WA. Ook beoordeeld door David Zieve, MD, MHA, medisch directeur, Brenda Conaway, Editorial Director en de A.D.A.M. Redactie.