Inhoud
- Doorloop metaaldetectoren
- Handheld metaaldetectorstaven
- Scanners voor het hele lichaam
- Een woord van Verywell
Doorloop metaaldetectoren
Er zijn twee algemene soorten beveiligingsapparatuur die door de Transportation Security Administration (TSA) op luchthavens worden gebruikt. Degene die al vele jaren in gebruik is, is de doorloop metaaldetector. Dit apparaat heeft geen invloed op je pacemaker zolang je er dwars doorheen loopt en niet binnen stopt om de graffiti te lezen.
Pacemakers en ICD's kunnen in feite het metaaldetectoralarm laten afgaan (hoewel ze dat meestal niet doen), maar dat veroorzaakt geen enkel probleem met de implanteerbare apparaten.
Handheld metaaldetectorstaven
De handscanner die de TSA-agent bij u kan gebruiken (nadat u de metaaldetector hebt geactiveerd) bevat echter een magneet, die tijdelijk uw pacemaker (of de ICD van uw partner) kan verstoren wanneer deze in de buurt wordt gebracht.
U moet de TSA-agent vertellen dat u een pacemaker of ICD heeft en dat zij de handscanner bij u vandaan moeten houden. Het produceren van uw pacemaker / ICD-identificatiekaart voor de agent kan in dit geval nuttig zijn, maar is meestal niet absoluut noodzakelijk.
Er is veel informatie over de veiligheid van deze doorloopmetaaldetectoren bij mensen met pacemakers en ICD's, en de websites van zowel de pacemakerfabrikanten als de TSA gaan uitgebreid in op dit probleem.
Scanners voor het hele lichaam
Full-body-scanners (die door anderen "naked picture scanners" worden genoemd) zijn een relatief nieuw screeninginstrument op luchthavens. Deze scanners, die halverwege de jaren 2000 zijn geïntroduceerd, gebruiken een soort straling genaamd backscatter en millimetergolfstraling om een beeld van uw lichaam te genereren.
Dit soort stralingsgolven reizen door kleding, maar dringen niet het lichaam binnen. In plaats daarvan 'kaatsen' de golven terug en worden ze verzameld om een beeld te creëren van het lichaam en alle items in je kleding.
Toen de full-body scanners voor het eerst werden geïntroduceerd, was er relatief weinig objectieve informatie beschikbaar over hun relatieve veiligheid bij pacemakers en ICD's. Omdat de straling van deze apparaten niet door de huid dringt, waren zowel de overheid als de pacemaker / ICD-bedrijven ervan overtuigd dat ze veilig waren voor mensen die deze apparaten hadden, en dit is wat ze altijd hebben verteld aan iedereen die erom vroeg.
Een paar jaar lang was er echter enige verwarring over deze kwestie. De TSA publiceerde aanvankelijk geen gedetailleerde specificaties van hun lichaamsscanners (beweerde dat het een kwestie van nationale veiligheid was). Zonder die specificaties zouden de apparaatfabrikanten eenvoudig de formele, rigoureuze tests kunnen uitvoeren die nodig zouden zijn om te bewijzen dat pacemakers en ICD's niet worden beïnvloed door de full-body scanner.
In de loop der jaren zijn deze apparaten nu echter door miljoenen mensen met medische apparaten gebruikt, en er zijn nooit problemen mee gemeld.
Op dit moment lijkt het vrij duidelijk dat full-body scanners inderdaad veilig zijn voor mensen met pacemakers en ICD's.
Hoe zit het met het risico voor het grote publiek (en niet alleen voor mensen met medische hulpmiddelen) van deze op straling gebaseerde screeningsystemen? Studies die in 2011 zijn gepubliceerd, hebben aangetoond dat een persoon door een volledige lichaamsscanner wordt blootgesteld aan een hoeveelheid straling die grofweg gelijk is aan drie tot negen minuten van de straling die we allemaal uit de omgeving ontvangen tijdens elke dag van ons normale leven. De hoeveelheid straling die iemand op de luchthaven van een full-body scanner krijgt, is triviaal.
Een woord van Verywell
Mensen met pacemakers en ICD's hebben met de huidige screeningprocedures op luchthavens weinig of niets te vrezen. Als u wordt gevraagd om door een metaaldetector te gaan, laat de TSA-agent dan weten dat u een geïmplanteerd medisch apparaat heeft dat het alarm kan laten afgaan. Als u wordt doorverwezen naar de full body scanner, hoeft u geen speciale voorzorgsmaatregelen te nemen.