Inhoud
- Respect voor de menselijke waardigheid
- Medelevende zorg
- Kiezen wie te dienen
- Beschikbare gezondheidszorg
Het misbruik van ethische principes bij plastische chirurgie is meer merkbaar geworden, vooral wanneer de mentale en emotionele toestand van de patiënt een punt van zorg is. Op welk punt stelt een chirurg vast wanneer een patiënt tekenen van verslaving aan plastische chirurgie vertoont? Hoe reageert een chirurg op een patiënt die blijk geeft van een lichamelijke dysmorfe stoornis? Lichaamsdysmorfe stoornis is een aandoening waarbij een patiënt gebreken waarneemt die niet bestaan, en wil dat deze worden gecorrigeerd.
Ethiek schrijft voor dat de chirurg geen procedure zou uitvoeren zonder de schriftelijke toestemming van de patiënt. Evenmin zou de chirurg een minderjarige opereren zonder toestemming van hun wettelijke voogd. Volgens de Principles of Biomedical Ethics, gepubliceerd door Beauchamp en Childress in 1979, zijn er vier principes die dienen als de ethische basis van een hedendaagse medische praktijk.
Respect voor de menselijke waardigheid
Zolang ze over de nodige informatie beschikken, hebben competente volwassenen het recht om te beslissen of ze al dan niet een chirurgische ingreep zullen ondergaan. Ze moeten worden voorzien van de risico's van de procedure en of er alternatieve opties zijn voor een operatie. Esthetische plastisch chirurgen moeten ervoor zorgen dat de verwachtingen van de patiënten over het resultaat van de procedure realistisch zijn.
Medelevende zorg
Chirurgen moeten handelen in het belang van de patiënt. Patiënten die pijn en ongemak ervaren en sociaal uitgesloten worden omdat ze zelfbewust zijn over hun uiterlijk, hebben baat bij esthetische plastische chirurgie. Patiënten met een lichamelijke dysmorfe stoornis zijn wijdverbreid geworden, en voor hen is plastische chirurgie een verslaving geworden die moet worden aangepakt.
Kiezen wie te dienen
Chirurgen hoeven geen schade toe te brengen door tegen de belangen van de patiënt in te werken. Als de esthetisch plastisch chirurg vindt dat de procedure niet in het belang van de patiënt is, heeft hij het recht om de procedure te weigeren. Als een patiënt ernstige gezondheidsproblemen heeft die het risico op complicaties bij een operatie kunnen vergroten, moet de chirurg beoordelen of de operatie moet doorgaan.
Beschikbare gezondheidszorg
Gezondheidszorg moet beschikbaar zijn voor iedereen die het nodig heeft, maar dit is niet altijd waar. Met beperkte middelen is esthetische plastische chirurgie niet altijd beschikbaar.
Het naleven van deze principes, die door artsen zijn gevolgd, vormt de ethische basis voor een chirurgische praktijk.