Inhoud
Een gebroken heup is een veel voorkomende blessure, vooral bij oudere personen met dunnere botten. In de Verenigde Staten zijn heupfracturen het meest voorkomende botbreuk waarvoor ziekenhuisopname nodig is; ongeveer 300.000 Amerikanen worden elk jaar in het ziekenhuis opgenomen voor een heupfractuur (een 'gebroken heup' en een 'heupfractuur' betekenen hetzelfde).Heupfracturen bij oudere mensen worden meestal veroorzaakt door een val, vaak door wat een onbeduidende val lijkt. Bij jongere patiënten met sterkere botten zijn de meest voorkomende oorzaken van een heupfractuur onder meer hoogenergetische verwondingen, zoals auto-ongelukken of vallen van hoogte. Heupfracturen kunnen ook worden veroorzaakt door verzwakt bot door een tumor of infectie, een probleem dat een pathologische fractuur wordt genoemd.
Heupfracturen en osteoporose
Een gebroken heup bij ouderen is vaak deels het gevolg van verzwakking van botten door osteoporose. Senioren met osteoporose lopen een veel hoger risico op het ontwikkelen van een heupfractuur dan iemand zonder osteoporose. Andere risicofactoren die verband houden met een heupfractuur zijn geslacht en ras (vrouwen en blanke mensen hebben een hogere incidentie), licht gebouwde individuen en degenen met beperkte fysieke activiteit.
Osteoporose is een aandoening die verlies van botmassa veroorzaakt; de samenstelling van het bot is normaal, maar het is dunner dan bij normale personen. Met dunnere, zwakkere botten lopen patiënten met osteoporose een veel groter risico op het ontwikkelen van een heupfractuur door ongelukken zoals vallen.
Soorten
Heupfracturen worden over het algemeen verdeeld in twee soorten fracturen:
- Femorale nekfracturen:Een femurhalsfractuur treedt op wanneer de bal van het kogelgewricht van het heupgewricht van de bovenkant van het femur wordt gebroken. De behandeling van een femurhalsfractuur is afhankelijk van de leeftijd van de patiënt en of de bal is verplaatst.
- Intertrochantere heupfracturen:Een intertrochantere heupfractuur treedt op net onder de femurhals. Deze fracturen herstelden vaker dan femurhalsfracturen. De gebruikelijke chirurgische behandeling omvat het plaatsen van een plaat en schroeven of een staaf en schroeven om de breuken te stabiliseren.
- Andere fractuurpatronen: Andere soorten botbreuken nabij het heupgewricht worden soms een gebroken heup genoemd. De meest voorkomende zijn bekkeninsufficiëntiefracturen. Deze fracturen treden op in het bekkenbot, niet in het dijbeen (dijbeen), en worden doorgaans zonder operatie behandeld. Een type bekkenfractuur is een verwonding aan de heupkom zelf, een heupfractuur genoemd. Hoewel sommige van deze verwondingen niet-chirurgisch kunnen worden behandeld, is soms een meer invasieve behandeling nodig omdat daarbij ook het heupgewricht betrokken is.
Behandeling van een heupfractuur vereist bijna altijd een operatie. In sommige gevallen, zoals bij bepaalde stressfracturen van de heup, of bij patiënten met ernstige medische problemen die een chirurgische behandeling verhinderen, kan een niet-operatieve behandeling worden aanbevolen. Het type operatie hangt af van het type fractuur.
Complicaties
Complicaties komen vaak voor bij patiënten met een heupfractuur. Een van de belangrijkste redenen om een operatie uit te voeren bij patiënten met een heupfractuur, is het helpen voorkomen van complicaties. Het risico op complicaties zoals longontsteking, doorligwonden en bloedstolsels neemt af naarmate patiënten na de operatie eerder opstaan en uit bed komen.
Het sterftecijfer in het eerste jaar na een gebroken heup is significant hoger dan bij degenen die geen heupfractuur hebben gehad, en de cijfers zijn het hoogst bij oudere populaties. De doodsoorzaak na een heupfractuur is vaak te wijten aan bloedstolsels, longontsteking of infectie. Bovendien keert slechts ongeveer 25% van de patiënten met een gebroken heup terug naar het niveau van vóór het letsel.
De meerderheid van de patiënten met een heupfractuur heeft langdurige gespecialiseerde zorg nodig, zoals langdurige verpleging of revalidatie. Een patiënt die eerder een heupfractuur heeft opgelopen, loopt een groter risico zijn heup opnieuw te breken. Gerichte revalidatie en versterking zijn de beste behandelingen om mensen weer op het niveau van vóór de verwonding te krijgen.
Een woord van Verywell
Een van de belangrijkste dingen die u kunt doen, is maatregelen nemen om een heupfractuur te voorkomen. Als u of een dierbare al een gebroken heup heeft opgelopen, is het vooral belangrijk om toekomstige fracturen te voorkomen.Het is niet ongebruikelijk dat mensen hun andere heup breken of andere ernstige verwondingen oplopen als gevolg van een verzwakt bot na een eerste heupfractuur.