Inhoud
- Unieke kenmerken van tienerslaap
- Sociale gevolgen en resultaten van vertraagde starttijden van scholen
Unieke kenmerken van tienerslaap
Slaap tijdens de adolescentie is uniek. Naarmate de hersenen volwassen worden in de tienerjaren, hebben we eigenlijk de neiging om behoorlijk wat slaap nodig te hebben. (Tieners hebben gemiddeld 9 uur slaap per nacht nodig.) Bovendien is de timing van deze slaap vaak vertraagd. Als ze aan hun eigen voorkeuren worden overgelaten, gaan veel tieners vaak naar bed en worden ze later wakker dan de rest van de samenleving. Elke ouder die zijn tiener de afgelopen middag heeft zien slapen, kan dit gemakkelijk beamen.
Deze uitgestelde slaapperiode is waarschijnlijk te wijten aan hun zich ontwikkelende circadiane ritmes. Naarmate we ouder worden, neemt het verlangen naar slaap (slaaprit genoemd) en waakzaamheid af en wordt onze circadiane cyclus langer. Tijdens de overgangsperiode van de adolescentie kunnen, zoals bij veel dingen in deze lastige fase, moeilijkheden optreden.
Er kan sprake zijn van problemen met inslapen (slapeloosheid) of overmatige slaperigheid overdag bij het ontwaken in de ochtend. De combinatie van beide wordt het vertraagde slaapfase-syndroom genoemd. Veel nachtbrakers willen van nature dichter bij 2 tot 5 uur in slaap vallen en zullen pas om 10 uur of later wakker worden. De gewenste timing van slaap kan in strijd zijn met sociale verplichtingen.
Sociale gevolgen en resultaten van vertraagde starttijden van scholen
Als gevolg van hun gewenste slaapvoorkeuren worstelen tieners die laat opblijven en uitslapen vaak met het missen van ochtendlessen en het accumuleren van schoolverzuim. Als ze eerder naar bed gaan, zullen ze daar wakker liggen en moeite hebben om in slaap te komen. Het kan bijna onmogelijk zijn om ze 's ochtends uit bed te slepen.
Wanneer deze tieners naar school gaan, kunnen ze tijdens de vroege lessen in slaap vallen of andere gedragsproblemen hebben. Een slechte concentratie kan leiden tot slechte cijfers. Door 's nachts minder uren slaap te krijgen, kan slaapgebrek een groot probleem worden. Bij jongere kinderen kunnen slaapproblemen zich manifesteren als onoplettendheid en hyperactiviteit.
Er zijn enkele effectieve behandelingsopties voor het vertraagde slaapfasesyndroom. In het bijzonder is het erg belangrijk dat deze tieners bij het ontwaken worden blootgesteld aan ochtendzonlicht. Idealiter zouden deze tieners binnen 15 minuten na het ontwaken 15 tot 30 minuten aan zonlicht worden blootgesteld. Dit helpt om het ontwaken gemakkelijker te maken en ook om wat eerder in slaap te vallen. In sommige gevallen moet een lichtbak worden vervangen als de zonsopgang niet vroeg genoeg valt, vooral in de wintermaanden.
Bovendien hebben schooldistricten die hun starttijd hebben vertraagd, positieve effecten opgemerkt. Studenten blijken een verbeterde opkomst te hebben en beter te presteren. Door deze praktijk uit te breiden naar andere scholen, kunnen onze tieners hun best doen door veranderingen in hun slaappatroon te compenseren.