Inhoud
- Titel III van de ADA
- Wanneer is een tolk nodig?
- Artsen, tandartsen, ziekenhuizen ertoe aanzetten zich aan de regels te houden
- Bemiddelde tolkzaken
- ADA-zaken waarbij tolken betrokken zijn
Titel III van de ADA
Titel III van de ADA heeft betrekking op de toegang tot openbare accommodatie. Subhoofdstuk III - Openbare accommodaties en diensten die worden geëxploiteerd door particuliere entiteiten, sectie 12181, definities, zegt dat de volgende voorbeelden van particuliere entiteiten als openbare accommodatie worden beschouwd:
(6) een wasserette, stomerij, bank, kapperszaak, schoonheidssalon, reisservice, schoenreparatieservice, uitvaartcentrum, benzinestation, kantoor van een accountant of advocaat, apotheek, verzekeringskantoor, beroepsbureau van een zorgverlener, ziekenhuis, of een ander dienstverlenend bedrijf;
Bovendien stelt de interpretatie van titel III door het ministerie van Justitie het volgende:
Plaatsen van openbare accommodatie zijn ... dokterspraktijken, ziekenhuizen,...
Dezelfde interpretatie zegt dat openbare aanpassingen moeten "voorzien in aanvullende hulpmiddelen wanneer dat nodig is om effectieve communicatie te verzekeren, tenzij een onnodige last of fundamentele wijziging het gevolg zou zijn". (Fundamentele wijziging betekent dat het een substantiële impact heeft op het bedrijf. Een arts kan bijvoorbeeld geen medische zorg meer verlenen).
Wanneer is een tolk nodig?
Een "hulphulpmiddel" zoals gedefinieerd door de ADA betekent "gekwalificeerde tolken of andere effectieve methoden om auditief afgeleverd materiaal beschikbaar te stellen aan personen met gehoorbeperkingen." Alternatieve methoden zijn technieken zoals heen en weer schrijven op papier of het gebruik van geautomatiseerde middelen van communicatie. Dus wanneer is een tolk nodig? Deze vraag kan het beste worden beantwoord door het Department of Justice ADA Technical Assistance Manual.
De ADA Technical Assistance Manual, geeft antwoord op de vraag "Wie beslist welk type aanvullende hulp moet worden verleend?" door te stellen dat de plaats van openbare accommodatie, b.v. de dokterspraktijk, mag de 'uiteindelijke beslissing' nemen over welke methodologie te gebruiken, zolang de gekozen methode maar leidt tot effectieve communicatie. Er kan onenigheid zijn over wat effectieve communicatie inhoudt. In de handleiding voor technische bijstand staat:
De arts moet de gelegenheid krijgen om met de patiënt te overleggen en een onafhankelijke beoordeling te maken van het soort ondersteunende hulp, indien aanwezig, nodig is om een effectieve communicatie te waarborgen. Als de patiënt van mening is dat de beslissing van de arts niet tot effectieve communicatie zal leiden, kan de patiënt die beslissing onder titel III aanvechten door een rechtszaak aan te spannen of een klacht in te dienen bij het ministerie van Justitie.
De Handleiding voor technische bijstand bevat specifieke voorbeelden van wanneer een tolk nodig is en wanneer een tolk niet nodig is. In de bijlage van 1994 bij het handboek voor technische bijstand worden twee voorbeelden genoemd. In het eerste voorbeeld gaat een dove persoon naar de dokter voor een routinecontrole; notities en gebaren worden als acceptabel beschouwd. In het tweede voorbeeld heeft dezelfde dove persoon net een beroerte gehad en heeft hij een grondiger onderzoek nodig; een tolk wordt noodzakelijk geacht omdat de communicatie dieper is.
Artsen, tandartsen, ziekenhuizen ertoe aanzetten zich aan de regels te houden
Een belemmering voor het vinden van tolken is de "onnodige last" -bepaling. Om dit tegen te gaan heeft de National Association of the Deaf (NAD) een factsheet online staan die dove mensen vertelt om zorgverleners vooraf op de hoogte te stellen van een afspraak dat ze een tolk nodig hebben. Bovendien staat erin dat de zorgverlener voor de tolk moet betalen, zelfs als de kosten van de tolk hoger zijn dan de kosten van het bezoek. Onderaan de factsheet staan links naar zaken waarbij het NAD Law and Advocacy Center is betrokken. Een gerelateerde, langere NAD-factsheet, Vragen en antwoorden voor zorgaanbieders, bevat andere belangrijke informatie, zoals het feit dat de kosten van een tolk voor de dokter kunnen worden gedekt door een belastingvermindering.
Bemiddelde tolkzaken
Het ministerie van Justitie heeft een ADA-bemiddelingsprogramma, waarbij de partijen onderhandelen over een wederzijds aanvaardbare oplossing. Deze samengevatte voorbeelden van gemedieerde zaken waarbij tolken in medische instellingen betrokken waren, werden gegeven op de pagina van het ADA-bemiddelingsprogramma:
- Een arts die weigerde een tolk te betalen, stemde ermee in tolken in te huren.
- Een andere arts stemde ermee in om tolken te betalen en een lijst bij te houden van gekwalificeerde tolken om te bellen.
ADA-zaken waarbij tolken betrokken zijn
Het ministerie van Justitie publiceert nieuwsupdates over gevallen van gehandicaptenrechten op de nieuwspagina van de sectie over gehandicaptenrechten, die voorbeelden bevat van gevallen waarbij artsen, tandartsen en ziekenhuizen betrokken zijn. Hieronder staan samengevatte voorbeelden gevonden. In sommige ziekenhuisgevallen waren de dove of horende patiënten op de eerste hulp wanneer ze dat nodig hadden, maar kregen ze geen tolken en / of hadden ze geen tolken tijdens hun verblijf in het ziekenhuis.Vaak kregen dove patiënten medicijnen en procedures toegediend zonder te begrijpen wat er aan de hand was, of werden familieleden gedwongen in een ongepaste rol als ad-hoc tolken.
- Augustus 2007: een ziekenhuis in Rhode Island vestigt zich en stemt ermee in om tolken te leveren.
- Juni 2007: een ziekenhuis in Virginia vestigt zich en stemt ermee in tolken te leveren voor dove familieleden van horende patiënten.
- December 2006: een ziekenhuis in Louisiana vestigt zich en stemt ermee in tolken te leveren aan dove patiënten.
- Oktober 2006: een ziekenhuis in Florida vestigde zich en stemde ermee in om tolken te leveren.
- Augustus 2006: een ziekenhuis in Maryland dat al videotolken gebruikte, stemde ermee in om effectievere videotolkservices te bieden.
- Juni 2006: acht gevallen:
- Een tandartspraktijk in Indiana stemde ermee in om tolken te leveren voor complexe procedures.
- Een arts uit Minnesota stemde ermee in om voor tolken te zorgen.
- Een dokter uit Georgië stemde ermee in om voor tolken te zorgen.
- Een arts op het platteland van Nevada stemde ermee in om voor tolken te zorgen.
- Een arts uit Florida stemde ermee in om tolken te leveren.
- Een arts uit Michigan stemde ermee in om tolken te bieden in plaats van de dove patiënt te vragen een familielid te gebruiken.
- Een tandarts in Nevada stemde ermee in om effectieve communicatie te bieden.
- Een medisch specialist uit Illinois stemde ermee in om tolken te leveren.
- Februari 2006: een ziekenhuis in Delaware stemde ermee in om tolken te leveren. De patiënt had geen tolk op de eerste hulp of tijdens zijn verblijf.
- September 2005: een ziekenhuis in Washington, DC, stemde ermee in om een tolk of andere effectieve communicatie te bieden.
- December 2004: drie gevallen:
- Een ziekenhuis in Maryland stemde ermee in om voor tolken te zorgen.
- In Tennessee kwamen drie artsen overeen om tolken te leveren voor dezelfde dove cliënt.
- Een tandarts in Iowa stemde ermee in om tolken te leveren.