Inhoud
- Weke delen sarcomen bij kinderen
- Weke delen sarcomen bij volwassenen
- Andere soorten weke delen sarcomen
- Behandeling van weke delen sarcoom
Weke delen sarcomen ontstaan in de zachte weefsels van het lichaam en worden meestal aangetroffen in de armen, benen, borst of buik. Weke delen tumoren kunnen voorkomen bij kinderen en volwassenen.
Weke delen sarcomen bij kinderen
Rabdomyosarcoom is het meest voorkomende type wekedelensarcoom bij kinderen en vertegenwoordigt meer dan de helft van de pediatrische gevallen van wekedelensarcoom. Rabdomyosarcomen komen voor in de spieren, voornamelijk in het hoofd-halsgebied. Er is een iets hogere incidentie van rabdomyosarcoom bij jongens. Bovendien komt de ziekte vaker voor bij kinderen die worden blootgesteld aan chemicaliën en chemische vervuiling. Ook is er een hogere incidentie van rabdomyosarcoom als de vader van een kind sigaretten rookt.
Rabdomyosarcomen zijn ingedeeld in twee hoofdtypen:
Embryonaal. meest frequent gezien in het hoofd- en halsgebied, blaas, vagina en prostaat en testikels
Alveolair. een agressievere vorm van de ziekte die meestal wordt aangetroffen in de grote spieren van de armen, benen en romp
Weke delen sarcomen bij volwassenen
Bij volwassenen kunnen sarcomen voorkomen in zachte weefsels door het hele lichaam. De meeste zijn echter te vinden in de armen en benen. Het risico op metastase (uitzaaiing) is groter bij wekedelensarcomen bij volwassenen, onder meer omdat hun weke delen tumoren zich vaak in de armen en benen ontwikkelen en zich gemakkelijker naar de lymfeklieren kunnen verspreiden. Synoviaal sarcoom, rabdomyosarcoom en epithelioïde sarcoom zijn bijvoorbeeld wekedelensarcomen die zich naar de lymfeklieren kunnen verspreiden.
Andere soorten weke delen sarcomen
Andere soorten weke delen tumoren zijn onder meer:
Abdominaal sarcoom
Alveolair sarcoom van het zachte deel
Angiosarcoom
Wis celsarcoom
Desmoid sarcoom
Desmoplastische kleine rondceltumor
Extraskeletal chondrosarcoom
Extraskeletal Ewing-sarcoom
Extraskeletaal osteosarcoom
Fibrosarcoom
Ganglioneuroblastoom
Gastro-intestinale stromale tumor
Hemangiopericytoom
Kaposi's sarcoom
Leiomyosarcoom
Liposarcoom
Lymfangiosarcomen
Kwaadaardig fibreus histiocytoom
Kwaadaardige perifere zenuwmanteltumor
Kwaadaardige schwannoma
Neuroblastoom
Neurofibrosarcoom
Rabdomyosarcoom (typen: embryonaal, embryonaal botryoid, embryonaal alveolair, pleomorf en anaplastisch)
Synoviale celsarcomen
Ongedifferentieerd pleomorf hooggradig sarcoom
Baarmoeder sarcoom
Sarcomen van het zachte weefsel | Veelgestelde vragen met Dr. Adam Levin
Weke delen sarcomen kunnen in veel delen van het lichaam voorkomen en kunnen verschillende zachte weefsels aantasten, zoals spieren of vet. Orthopedisch oncoloog Adam Levin bespreekt de meest voorkomende soorten wekedelensarcomen en hoe deze worden gediagnosticeerd en behandeld.
Behandeling van weke delen sarcoom
Stralingstherapie voor weke delen sarcomen
Stralingstherapie maakt gebruik van hoogenergetische deeltjes of golven om kankercellen te doden bij patiënten met wekedelensarcoom.
De volgende stralingsbehandelingsstrategieën kunnen worden gebruikt om wekedelensarcoom te behandelen:
- Gebruik straling vóór de operatie om de tumor te verkleinen, waardoor de procedure gemakkelijker wordt
- Dien straling toe na de operatie om eventuele resterende kankercellen te vernietigen
- Dien straling toe als de primaire behandeling van wekedelensarcoom als de patiënt niet gezond genoeg is om een operatie te ondergaan
- Gebruik straling als een palliatieve behandeling om symptomen te beheersen wanneer het sarcoom zich heeft verspreid naar andere delen van het lichaam
Soorten stralingstherapie voor weke delen sarcomen
Stralingsoncologen kunnen de volgende bestralingstherapieën gebruiken om wekedelensarcoom te behandelen:
- Externe stralingstherapie. Deze techniek levert bundels hoogenergetische röntgenstralen van een externe bron naar de tumorplaats. Intensiteitsgemoduleerde bestralingstherapie (IMRT) is een type externe bundelstraling waarmee de arts gerichte stralingsdoses aan de tumorplaats kan afgeven, terwijl omliggende organen en weefsel worden gespaard.
- Intraoperatieve bestralingstherapie (IORT). Dit zorgt voor een intensieve, gerichte dosis straling op de tumorplaats nadat de tumor operatief is verwijderd maar voordat de wond wordt gesloten, waardoor de straling de kanker kan bereiken zonder door gezond weefsel te reizen. Na de operatie kunnen aanvullende bestralingsbehandelingen worden gebruikt.
- Brachytherapie. Deze gerichte bestralingsbehandeling wordt geleverd via radioactieve pellets (zaden) die direct in of nabij de tumor worden geplaatst.Bij patiënten met wekedelensarcoom worden de zaden ingebracht in katheters die tijdens de operatie bij de patiënt zijn geplaatst. Bij brachytherapie met een hoge dosis wordt een aanzienlijke hoeveelheid straling in korte tijd gebruikt. Bij brachytherapie met een lage dosis wordt straling afgegeven gedurende een langere behandelingsperiode.
- Beeldgeleide bestralingstherapie (IGRT). Door frequente beeldvorming te gebruiken om beelden van de kankerplaats vast te leggen, stelt deze techniek de radiotherapeut-oncoloog in staat om straling met verbeterde precisie en nauwkeurigheid af te geven. De radiotherapeut-oncoloog kan voor en tijdens de bestralingssessie beelden van de tumorplaats maken en bekijken. IGRT is vooral nuttig voor de behandeling van kankers die zich in de buurt van zeer gevoelige structuren of organen bevinden. Het kan ook nuttig zijn bij het behandelen van tumoren die waarschijnlijk zullen bewegen tijdens behandelsessies of tussen behandelingen in.
- Stereotactische lichaamsstralingstherapie (SBRT). Deze bestralingsbehandeling maakt gebruik van geavanceerde beeldvormingstechnieken om hoge doses straling af te geven die precies op de tumor zijn gericht, terwijl de blootstelling aan nabijgelegen gezond weefsel tot een minimum wordt beperkt. Voordat de behandeling wordt gegeven, gebruiken de stralings-oncoloog en het behandelteam driedimensionale beeldvorming om de exacte coördinaten van de tumor te bepalen. SBRT kan worden gebruikt om zeer kleine, goed gedefinieerde tumoren te behandelen bij patiënten die niet gekwalificeerd zijn voor een operatie.