Inhoud
- Rubber is onverteerbaar
- De reis
- Teveel van het goede
- Hoe lang blijft ingeslikte kauwgom in het systeem?
Als u (of uw kind) hier en daar een stuk kauwgom inslikt, zou dat geen probleem moeten zijn. Als er een chronisch probleem is met het eten van tandvlees, moet u blijven lezen.
Rubber is onverteerbaar
In het begin werd kauwgom gemaakt van chicle, een latexsap van de sapodillaboom. Er waren andere dingen waar het van gemaakt was toen uitvinders aan ingrediënten sleutelden - zoals paraffinewas en sparren - maar chicle was de beste optie. Het is eigenlijk hetzelfde als natuurlijk rubber. Het breekt niet af, zelfs niet bij veel kauwen.
Enige tijd na de Tweede Wereldoorlog kwamen wetenschappers erachter hoe ze op synthetische wijze gombasis konden maken. Het is in wezen synthetisch rubber. Net als chicle, breekt het helemaal niet veel af tijdens het kauwen. Bovendien is het gemakkelijker om smaken en kleuren toe te voegen aan de synthetische spullen.
Als je het niet kunt verslaan tijdens het kauwen, zul je het zeker niet kunnen afbreken met een beetje darmzuur en wat karnen in je maag. Als je kauwgom inslikt - of het nu chicle of synthetisch spul is - zal het vanaf het begin van de reis tot het einde niet veel veranderen.
Als u niet sliktte veel gom.
De reis
Het gastro-intestinale systeem bestaat uit alles van de lippen tot de anus. Dat is de reis die uw tandvlees moet afleggen als u het inslikt.
Typisch breekt voedsel af terwijl het door het maagdarmkanaal gaat, en het systeem is daarvoor gemaakt. Om die reden is de slokdarm veel robuuster dan de dunne darm. De slokdarm neemt niet echt iets op. Het is gewoon een buisje om voedsel (of kauwgom, wat beslist geen voedsel is) naar de maag te brengen.
De maag doet een deel van het harde werk. Het mengt voedsel met zuren en karnt het behoorlijk heftig totdat het voedsel wordt omgezet in een brij van sappen en vaste stoffen. Die slurry wordt afgevoerd naar ongeveer 6 meter dunne darm. In de dunne darm wordt de vaste stof verder afgebroken met behulp van bacteriën in de darm. Via de dunne darm worden verschillende voedingsstoffen opgenomen, maar het water blijft meestal in de mest om het makkelijker door het systeem te laten bewegen.
Aan het einde van de dunne darm, wat er op dit punt overblijft, noemen we het gewoon achterschip-wordt overgebracht naar de dikke darm, ook wel de dikke darm genoemd. Water wordt door de wanden van de dikke darm geabsorbeerd totdat de poep precies de juiste consistentie heeft bereikt om te worden verdreven. Als je oud genoeg bent om dit te lezen, dan weet je hoe het afloopt.
Kauwgom werkt niet zoals verteerbaar voedsel. Het gaat niet kapot gaan. Wat de darmen ingaan, is precies dezelfde consistentie als wat de slokdarm inging. Afhankelijk van hoeveel ervan erin zit en de gezondheid van het systeem, kan de aanwezigheid van kauwgom het hele ding tot een pijnlijk einde brengen.
Teveel van het goede
Er is niet veel bewijs om aan te tonen hoeveel ingeslikte kauwgom te veel is, maar er zijn casestudy's die aantonen dat chronisch inslikken van kauwgom het werk kan versnellen.
In een artikel gepubliceerd in het tijdschrift Kindergeneeskunde in 1998 presenteerden kinderartsen drie gevallen van kinderen die kauwgom hadden ingeslikt en darmblokkades opliepen. Alle kinderen waren chronische kauwgomkluiven. De jongste was een meisje van 1½ jaar oud. Die jongedame slikte niet alleen kauwgom door. In haar geval was de kauwgom verantwoordelijk voor het bij elkaar houden van vier gestapelde munten die ze ook inslikte. De hele puinhoop bleef steken in haar slokdarm, niet ver onder haar keel. Artsen moesten de stapel munten uit elkaar halen om ze te verwijderen.
De andere twee kinderen, allebei 4½ jaar oud, slikten regelmatig kauwgom door. In beide gevallen was het tandvlees samengeklonterd en had het darmobstructies veroorzaakt. Een van de obstakels werd in het artikel zelfs omschreven als 'veelkleurig'.
Hoe lang blijft ingeslikte kauwgom in het systeem?
Er is een lang gekoesterde stedelijke mythe dat kauwgom zeven jaar in uw systeem blijft als u het inslikt. Dat is gewoon dom. Als het waar was, had iemand het nu wel door. Bijna iedereen in de moderne samenleving heeft wel eens een stukje kauwgom ingeslikt. Artsen zouden kauwgom in de meeste maagdarmkanalen moeten vinden als het zoveel uithoudingsvermogen had.
Zolang het niet samenklontert in gigantische veelkleurige ballen van poep, gaat kauwgom in minder dan een week door het systeem. De smaak, kleur en suiker zijn misschien verdwenen, maar de gombasis zal dezelfde zijn als die erin ging.
Het heeft nog andere negatieve effecten. Alleen al het kauwen op kauwgom leidt tot het inslikken van meer speeksel en, nog belangrijker, meer lucht.Onderzoekers weten niet precies hoeveel dat van invloed is op gas en een opgeblazen gevoel, maar het is geen goed nieuws.
Aan de andere kant is het mogelijk dat kauwgom na een darmoperatie de genezing kan versnellen.De resultaten zijn gemengd, maar zelfs onderzoekers die geen voordeel vonden, zeggen dat kauwgom na een operatie veilig is. Laten we eerlijk zijn: als behandelingen gaan, is het best aangenaam.
Dus kauwgom kauwen als je wilt. Zorg er wel voor dat je het uitspuugt.