Sigmoidoscopie-overzicht: gebruik, procedure, risico's

Posted on
Schrijver: Roger Morrison
Datum Van Creatie: 26 September 2021
Updatedatum: 9 Kunnen 2024
Anonim
Sigmoidoscopie-overzicht: gebruik, procedure, risico's - Geneesmiddel
Sigmoidoscopie-overzicht: gebruik, procedure, risico's - Geneesmiddel

Inhoud

Een sigmoïdoscopie is een manier voor een arts om het laatste derde deel van de dikke darm te onderzoeken, waaronder het rectum en de sigmoïde dikke darm. Een flexibele kijkbuis met een lens en een lichtbron aan het uiteinde, een sigmoïdoscoop genaamd, wordt door de anus en in het rectum ingebracht. Als de arts door het oculair aan het andere uiteinde van de scoop kijkt, kan hij de binnenkant van de dikke darm zien.

In deze test kan de arts controleren op kanker, abnormale gezwellen (poliepen) en zweren. Meestal wordt een sigmoïdoscopie gedaan in een spreekkamer, meestal een gastro-enteroloog of een colorectaal chirurg. Afhankelijk van de voorkeur van de arts en de reden voor de test kan er al dan niet een voorbereiding zijn. Het kan ongemakkelijk zijn omdat er geen sedatie is, maar de meeste artsen houden de test erg snel om het ongemak van de patiënt te verminderen. Als er sprake is van voorbereiding en sedatie wordt gebruikt, kan de test langer duren.

Toepassingen

Vanaf de leeftijd van 50 jaar kan een sigmoïdoscopie om de 3 tot 5 jaar worden aanbevolen om te screenen op colorectale kanker. Bij mensen met een hoger risico op colorectale kanker als gevolg van inflammatoire darmaandoeningen (IBD), met name colitis ulcerosa, familiegeschiedenis van colorectale kanker of familiaire polyposis, kan screening worden aanbevolen vanaf de leeftijd van 35 jaar.


Een sigmoïdoscopie kan ook worden gebruikt als vervolgprocedure nadat een digitaal rectaal onderzoek abnormaal is, of na een positieve fecale occult bloedtest. Het kan ook helpen bij het identificeren van de oorzaak van sommige soorten rectale bloeding of andere problemen in het lagere spijsverteringskanaal. Tijdens de procedure kan een biopsie worden genomen als de arts dit nodig acht. Als er een afwijking wordt gevonden bij een sigmoïdoscopie, kan een colonoscopie worden aanbevolen.

Voorbereiding

Om de arts een duidelijk zicht op de darmwand te geven, moet de dikke darm redelijk leeg zijn. De arts zal u specifieke instructies geven over hoe u zich op de test moet voorbereiden, waaronder mogelijk laxeermiddelen of klysma's. Op de dag van de test moet uw dieet voornamelijk uit vloeistoffen bestaan ​​en niet uit vast voedsel.

Procedure

Mogelijk wordt u gevraagd een ziekenhuisjas te dragen of uw kleding vanaf uw middel uit te trekken. Een assistent kan temperatuur, hartslag, bloeddruk en ademhalingsfrequentie registreren. U krijgt de instructie om op uw linkerzij op de onderzoekstafel te liggen, met één of beide knieën naar uw borst geheven. De arts zal de sigmoïdoscoop in uw rectum inbrengen en indien nodig lucht door de sigmoïdoscoop pompen voor een duidelijker zicht. Een biopsie kan worden genomen met behulp van een apparaat aan het uiteinde van de sigmoidoscoop. Een biopsie is een stukje weefsel dat naar een laboratorium kan worden gestuurd voor verdere analyse onder een microscoop.


Risico's

Letsel aan de darm is een zeldzame complicatie van deze procedure. De risico's zijn zo laag dat ze het niet waard zijn om de test uit te stellen of te annuleren.

Opvolgen

Als er een biopsie is genomen, zou uw arts de resultaten binnen een paar dagen moeten hebben. Een normaal dieet en schema kan onmiddellijk na de test worden hervat.

Wanneer moet u de dokter bellen?

Bel onmiddellijk uw arts als u last krijgt van:

  • Anale bloeding
  • Flauw voelen
  • Kortademig
  • Hartkloppingen

Bel uw arts als u last krijgt van:

  • Misselijkheid
  • Braken
  • Krampen
  • Buikpijn
  • Koorts
  • Rillingen
  • Ernstige hoofdpijn
  • Spierpijn

Een woord van Verywell

Een sigmoïdoscopie is beperkt tot het screenen van alleen het onderste derde deel van de darm. Voor een volledige screening op colorectale kanker is een colonoscopie nodig om te screenen op kanker of poliepen hoger in de darm.