Inhoud
- Hoe de test wordt uitgevoerd
- Hoe je je op de test voorbereidt
- Hoe de test zal voelen
- Waarom de test wordt uitgevoerd
- Normale resultaten
- Wat abnormale resultaten betekenen
- overwegingen
- Alternatieve namen
- Afbeeldingen
- Referenties
- Evaluatie Datum 5/11/2016
Een stringtest omvat het slikken van een string om een monster uit het bovenste deel van de dunne darm te verkrijgen. Het monster wordt vervolgens getest om te zoeken naar darmparasieten.
Hoe de test wordt uitgevoerd
Om deze test te ondergaan, slik je een string met een gewogen gelatinecapsule aan het einde. De reeks wordt 4 uur later uitgetrokken. Alle gal, bloed of slijm die aan de streng is bevestigd, wordt onder de microscoop onderzocht. Dit wordt gedaan om cellen en parasieten of parasieteneieren te zoeken.
Hoe je je op de test voorbereidt
Mogelijk wordt u gevraagd om 12 uur vóór de test niets te eten of te drinken.
Hoe de test zal voelen
Misschien vind je het moeilijk om de string door te slikken. U kunt de neiging hebben om te braken wanneer de string wordt verwijderd.
Waarom de test wordt uitgevoerd
De test wordt uitgevoerd wanneer uw zorgverlener vermoedt dat u een parasitaire infectie heeft. Meestal wordt eerst een ontlastingsmonster getest. Een stringtest wordt uitgevoerd als het ontlastingsmonster negatief is.
Normale resultaten
Geen bloed, parasieten, schimmels of abnormale cellen is normaal.
Normale waardebereiken kunnen enigszins variëren tussen verschillende laboratoria. Praat met uw provider over de betekenis van uw testresultaten.
Wat abnormale resultaten betekenen
Abnormale resultaten kunnen een teken parasietinfectie zijn, zoals Giardia.
overwegingen
Behandeling met bepaalde medicijnen kan de testresultaten beïnvloeden.
Alternatieve namen
Duodenale parasieten test; Giardia - snaartest
Afbeeldingen
Ascaris lumbricoides ei
Gelatinecapsule in de maag
Referenties
Beavis, KG, Charnot-Katsikas, A. Specimenverzameling en -behandeling voor de diagnose van infectieziekten.In: McPherson RA, Pincus MR, eds. Henry's klinische diagnose en beheer volgens laboratoriummethoden. 23e ed. Philadelphia, PA: Elsevier; 2017: hoofdstuk 64.
Bope ET, Kellerman RD. De infectieziekten. In: Bope ET, ed. Conn's huidige therapie 2016. Philadelphia, PA: Elsevier; 2016: hoofdstuk 3.
Haines CF, Sears CL. Infectieuze enteritis en proctocolitis. In: Feldman M, Friedman LS, Brandt LJ, eds. Sleisenger en Fordtran's gastro-intestinale en leverziekte. 10e ed. Philadelphia, PA: Elsevier Saunders; 2016: hoofdstuk 110.
Hall GS, Woods GL. Medische bacteriologie. In: McPherson RA, Pincus MR, eds. Henry's klinische diagnose en beheer volgens laboratoriummethoden. 23e ed. Philadelphia, PA: Elsevier; 2017: hoofdstuk 58.
Hill DR, Nash TE. Giardia lamblia. In: Bennett JE, Dolin R, Blaser MJ, eds. Mandell, Douglas en Bennett's Principles and Practice of Infectious Diseases. 8e ed. Philadelphia, PA: Elsevier Saunders; 2015: hoofdstuk 281
Siddiqi HA, Salwen MJ, Shaikh MF. Laboratoriumdiagnostiek van gastrintestinale en pancreasstoornissen. In: McPherson RA, Pincus MR, eds. Henry's klinische diagnose en beheer volgens laboratoriummethoden. 23e ed. Philadelphia, PA: Elsevier; 2017: hoofdstuk 22.
Evaluatie Datum 5/11/2016
Bijgewerkt door: Subodh K. Lal, MD, gastro-enteroloog met Gastrointestinal Specialists of Georgia, Austell, GA. Beoordeling door VeriMed Healthcare Network. Ook beoordeeld door David Zieve, MD, MHA, Isla Ogilvie, PhD en de A.D.A.M. Redactie.