Inhoud
- Hoe de test wordt uitgevoerd
- Hoe je je op de test voorbereidt
- Hoe de test zal voelen
- Waarom de test wordt uitgevoerd
- Normale resultaten
- Wat abnormale resultaten betekenen
- Risico's
- Alternatieve namen
- Referenties
- Beoordeling Datum 7/20/2018
Longplethysmografie is een test waarmee wordt gemeten hoeveel lucht u in uw longen kunt vasthouden.
Hoe de test wordt uitgevoerd
Je gaat in een grote luchtdichte cabine zitten die bekend staat als een lijkkist. De wanden van de cabine zijn helder zodat jij en de zorgverlener elkaar kunnen zien. Je ademt of hijgt tegen een mondstuk. Clips worden op je neus gedaan om je neusgaten af te sluiten. Afhankelijk van de informatie die uw arts zoekt, is het mondstuk mogelijk eerst open en vervolgens gesloten.
Je ademt tegen het mondstuk in zowel de open als de gesloten positie. De posities geven de arts verschillende informatie. Terwijl je borst beweegt terwijl je ademt of hijgt, verandert het de druk en hoeveelheid lucht in de kamer en tegen het mondstuk. Van deze veranderingen kan de arts een nauwkeurige meting krijgen van de hoeveelheid lucht in uw longen.
Afhankelijk van het doel van de test, kunt u vóór de test een geneesmiddel krijgen.
Hoe je je op de test voorbereidt
Laat uw arts weten of u medicijnen gebruikt, vooral als het gaat om ademhalingsproblemen. Het kan zijn dat u tijdelijk moet stoppen met het gebruik van bepaalde geneesmiddelen voor de test.
Draag losse kleding zodat u comfortabel kunt ademen.
Vermijd roken en zware lichaamsbeweging gedurende 6 uur vóór de test.
Vermijd zware maaltijden vóór de test. Ze kunnen van invloed zijn op uw vermogen om diep adem te halen.
Hoe de test zal voelen
De test omvat een snelle en normale ademhaling en mag niet pijnlijk zijn. U kunt kortademig of licht in het hoofd voelen. U wordt te allen tijde gecontroleerd door een technicus.
Het mondstuk kan onaangenaam aanvoelen tegen uw mond.
Als je problemen hebt in krappe ruimtes, kan de box je angstig maken. Maar het is duidelijk en je kunt te allen tijde naar buiten kijken.
Waarom de test wordt uitgevoerd
De test wordt gedaan om te zien hoeveel lucht u tijdens uw rust in uw longen kunt houden. Het helpt uw arts te bepalen of een longaandoening te wijten is aan schade aan de longstructuur, of aan een verlies van het vermogen van de longen om uit te zetten (groter worden als lucht naar binnen stroomt).
Hoewel deze test de meest nauwkeurige manier is om te meten hoeveel lucht u in uw longen kunt vasthouden, wordt deze niet vaak gebruikt vanwege de technische problemen.
Normale resultaten
Normale resultaten zijn afhankelijk van uw leeftijd, lengte, gewicht, etnische achtergrond en geslacht.
Wat abnormale resultaten betekenen
Abnormale resultaten wijzen op een probleem in de longen. Dit probleem kan te wijten zijn aan een afbraak van de longstructuur, een probleem met de borstwand en de spieren, of een probleem met de longen die kunnen uitzetten en samentrekken.
Longplethysmografie zal de oorzaak van het probleem niet vinden. Maar het helpt de arts de lijst met mogelijke problemen te beperken.
Risico's
Risico's van deze test kunnen gevoel omvatten:
- Angst van het zijn in de gesloten doos
- Duizelig
- Lichthoofdig
- Kortademig
Alternatieve namen
Pulmonale plethysmografie; Statische bepaling van longvolume; Plethysmografie over het hele lichaam
Referenties
Chernecky CC, Berger BJ. Pulmonaire functietests (PFT) - diagnostisch. In: Chernecky CC, Berger BJ, eds. Laboratoriumtests en diagnostische procedures. 6e ed. St Louis, MO: Elsevier Saunders; 2013: hoofdstuk P.
Gold WM, Koth LL. Longfunctie testen. In: Broaddus VC, Mason RJ, Ernst JD, et al, eds. Murray en Nadel's Textbook of Respiratory Medicine. 6e ed. Philadelphia, PA: Elsevier Saunders; 2016: hoofdstuk 25.
Beoordeling Datum 7/20/2018
Bijgewerkt door: Allen J. Blaivas, DO, Division of Pulmonary, Critical Care en Sleep Medicine, VA New Jersey Health Care System, Clinical Assistant Professor, Rutgers New Jersey Medical School, East Orange, NJ. Beoordeling door VeriMed Healthcare Network. Ook beoordeeld door David Zieve, MD, MHA, medisch directeur, Brenda Conaway, Editorial Director en de A.D.A.M. Redactie.