Viervoudige schermtest

Posted on
Schrijver: Peter Berry
Datum Van Creatie: 12 Augustus 2021
Updatedatum: 1 November 2024
Anonim
Viervoudige schermtest - Encyclopedie
Viervoudige schermtest - Encyclopedie

Inhoud

De viervoudige screentest is een bloedtest die tijdens de zwangerschap wordt uitgevoerd om te bepalen of de baby risico loopt op bepaalde geboorteafwijkingen.


Hoe de test wordt uitgevoerd

Deze test wordt meestal gedaan tussen de 15e en 22e week van de zwangerschap. Het is het meest accuraat tussen de 16e en 18e week.

Er wordt een bloedmonster genomen en naar het laboratorium gestuurd om te testen.

De test meet niveaus van 4 zwangerschapshormonen:

  • Alfa-fetoproteïne (AFP), een eiwit dat door de baby wordt geproduceerd
  • Menselijke choriongonadotrofine (hCG), een hormoon geproduceerd in de placenta
  • Niet-geconjugeerd oestriol (uE3), een vorm van het hormoonoestrogeen dat in de foetus en de placenta wordt geproduceerd
  • Inhibine A, een hormoon dat vrijkomt uit de placenta

Als de test de niveaus van inhibine A niet meet, wordt dit de triple screen-test genoemd.

Om te bepalen of uw baby een geboorteafwijking heeft, houdt de test ook rekening met:

  • Jouw leeftijd
  • Je etnische achtergrond
  • Je gewicht
  • De zwangerschapsduur van uw baby (gemeten in weken vanaf de dag van uw laatste menstruatie tot de huidige datum)

Hoe je je op de test voorbereidt

Er zijn geen speciale stappen nodig om je voor te bereiden op de test.


Hoe de test zal voelen

U kunt lichte pijn voelen of een steek wanneer de naald wordt ingebracht. U kunt ook een beetje bonzen op de site nadat het bloed is getrokken.

Waarom de test wordt uitgevoerd

De test wordt gedaan om uit te zoeken of uw baby mogelijk risico loopt op bepaalde geboorteafwijkingen, zoals het syndroom van Down en geboorteafwijkingen van de wervelkolom en de hersenen (neurale buisdefecten genoemd). Deze test is een screeningstest, dus deze stelt geen diagnose van problemen.

Bepaalde vrouwen lopen een groter risico om een ​​baby te krijgen met deze gebreken, waaronder:

  • Vrouwen die ouder zijn dan 35 jaar tijdens de zwangerschap
  • Vrouwen die insuline nemen om diabetes te behandelen
  • Vrouwen met een familiegeschiedenis van geboorteafwijkingen

Normale resultaten

Normale niveaus van AFP, hCG, uE3 en inhibine A.

Normale waardebereiken kunnen enigszins variëren tussen verschillende laboratoria. Praat met uw zorgverzekeraar over de betekenis van uw specifieke testresultaten.


Wat abnormale resultaten betekenen

Een abnormaal testresultaat betekent NIET dat uw baby absoluut een geboorteafwijking heeft. Vaak kunnen de resultaten abnormaal zijn als uw baby ouder of jonger is dan uw leverancier had gedacht.

Als u een abnormaal resultaat heeft, krijgt u een andere echografie om de leeftijd van de zich ontwikkelende baby te controleren.

Meer tests en counseling kunnen worden aanbevolen als de echografie een probleem vertoont. Sommige mensen kiezen er echter voor om geen tests meer te laten doen, om persoonlijke of religieuze redenen. Mogelijke volgende stappen zijn onder meer:

  • Vruchtwaterpunctie, waarbij het AFP-niveau in het vruchtwater rondom de baby wordt gecontroleerd
  • Tests om bepaalde aangeboren afwijkingen te detecteren of uit te sluiten (zoals het syndroom van Down)
  • Genetische counseling
  • Echografie om de hersenen, het ruggenmerg, de nieren en het hart van de baby te controleren

Tijdens de zwangerschap kunnen verhoogde AFP-waarden het gevolg zijn van een probleem met de zich ontwikkelende baby, waaronder:

  • Afwezigheid van een deel van de hersenen en de schedel (anencefalie)
  • Defect in de darmen van de baby of andere nabijgelegen organen (zoals duodenale atresia)
  • Dood van de baby in de baarmoeder (resulteert meestal in een miskraam)
  • Spina bifida (spinale defect)
  • Tetralogie van Fallot (hartafwijking)
  • Turner-syndroom (genetisch defect)

Hoge AFP kan ook betekenen dat je meer dan 1 baby bij je hebt.

Lage niveaus van AFP en oestriol en hoge niveaus van hCG en inhibine A kunnen te wijten zijn aan een probleem zoals:

  • Downsyndroom (trisomie 21)
  • Edwards-syndroom (trisomie 18)

overwegingen

Het viervoudige scherm kan fout-negatieve en fout-positieve resultaten hebben (hoewel het iets nauwkeuriger is dan het drievoudige scherm). Meer tests zijn nodig om een ​​abnormaal resultaat te bevestigen.

Als de test abnormaal is, wil je misschien een geneticus raadplegen.

Alternatieve namen

Quad scherm; Screening met meerdere markeringen; AFP plus; Triple screen test; AFP-moeder; MSAFP; 4-markeringsscherm; Downsyndroom - viervoudig; Trisomie 21 - viervoudig; Turner-syndroom - viervoudig; Spina bifida - viervoudig; Tetralogie - viervoudig; Duodenale atresia - viervoudig; Genetische counseling - viervoudig; Alfa-fetoproteïne viervoudig; Menselijke choriongonadotrofine - viervoudig; hCG - viervoudig; Niet geconjugeerd estriol - viervoudig; uE3 - viervoudig; Zwangerschap - viervoudig; Geboorteafwijking - viervoudig

Afbeeldingen


  • Viervoudig scherm

Referenties

ACOG Practice Bulletin nr. 162: Prenatale diagnostische tests voor genetische aandoeningen. Obstet Gynecol. 2016; 127 (5): E108-E122. PMID: 26938573 www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26938573.

Driscoll DA, Simpson JL, Holzgreve W, Otano L. Genetische screening en prenatale genetische diagnose. In: Gabbe SG, Niebyl JR, Simpson JL, et al, eds. Obstetrie: normale en probleemzwangerschappen. 7e ed. Philadelphia, PA: Elsevier; 2017: hoofdstuk 10.

Wapner RJ. Prenatale diagnose van aangeboren aandoeningen. In: Creasy RK, Resnik R, Iams JD, Lockwood CJ, Moore TR, Greene MF, eds. Creasy en Resnik's Maternal-Fetal Medicine: Principles and Practice. 7e ed. Philadelphia, PA: Elsevier Saunders; 2014: hoofdstuk 30.

Williams DE, Pridjian G. Verloskunde. In: Rakel RE, Rakel DP, eds. Leerboek van de huisartsgeneeskunde. 9de ed. Philadelphia, PA: Elsevier; 2016: hoofdstuk 20.

Datum van herziening 1/14/2018

Bijgewerkt door: John D. Jacobson, MD, hoogleraar verloskunde en gynaecologie, Loma Linda University School of Medicine, Loma Linda Center for Fertility, Loma Linda, CA. Ook beoordeeld door David Zieve, MD, MHA, medisch directeur, Brenda Conaway, Editorial Director en de A.D.A.M. Redactie.