Inhoud
Indien gediagnosticeerd met gelokaliseerde prostaatkanker (kanker die zich niet heeft uitgezaaid naar verre plaatsen zoals botten en lymfeklieren), kan ziektebeheersing vele vormen aannemen, afhankelijk van de risicocategorie van de ziekte. Patiënten met laaggradige, langzaam groeiende tumoren die beperkt blijven tot de prostaatklier, kunnen actieve bewaking overwegen. Dit omvat het monitoren van prostaatkanker in het lokale stadium totdat uw arts van mening is dat verdere behandeling nodig is om de ziekte in een geneesbaar stadium te stoppen.
Volgens de American Society of Clinical Oncology kunnen patiënten met een laag risico, laaggradige ziekte (een Gleason-score van 6) actieve surveillance overwegen. Het kan ook een optie zijn voor patiënten met een Gleason-score van 7. Patiënten in deze categorieën kunnen ervoor kiezen de behandeling van prostaatkanker uit te stellen vanwege de bijbehorende risico's en bijwerkingen.
Topkandidaten voor actieve bewaking
U komt mogelijk in aanmerking voor actieve bewaking als u aan de volgende kwalificaties voldoet:
Uw kanker is beperkt tot de prostaat.
Uw tumor is klein en zal naar verwachting langzaam groeien.
U ondervindt geen symptomen.
U kunt met kanker leven zonder dat u zich zorgen hoeft te maken over uw kwaliteit van leven.
U hecht meer waarde aan de kwaliteit van leven op de korte termijn dan aan eventuele gevolgen op de lange termijn.
U heeft een relatief lange levensverwachting en kunt baat hebben bij curatieve lokale therapie als uw kanker vordert.
Mannen met gelokaliseerde prostaatkanker met een middelmatig risico of hoger en met een meer dan beperkte levensverwachting hebben doorgaans lokale behandeling nodig. Ze zijn geen goede kandidaten voor actief toezicht.
Als het gaat om actief toezicht, moet elke patiënt het mogelijke verlies van kwaliteit van leven met behandeling zorgvuldig afwegen tegen de mogelijkheid dat de kans op genezing zonder behandeling verdwijnt.
Schema voor actieve bewakingstests
Medische experts bieden verschillende aanbevelingen met betrekking tot de frequentie van testen en wanneer de behandeling moet worden gestart tijdens actieve bewaking. De American Society of Clinical Oncology beveelt de volgende periodieke evaluaties aan onder actief toezicht op prostaatkanker:
PSA-testen om de drie tot zes maanden
Minimaal één keer per jaar een digitaal rectaal examen (DRE)
Een prostaatbiopsie ten minste elke twee tot vijf jaar (na de vervolgbiopsie binnen zes tot twaalf maanden na diagnose)
Als uit de testresultaten of symptomen blijkt dat de kanker vordert, wordt behandeling aanbevolen met de bedoeling de ziekte te genezen.
[[prostate_cancer_links]]