Inhoud
- Wat is kaalheid?
- Wat veroorzaakt kaalheid?
- Wat zijn de symptomen van kaalheid?
- Hoe wordt kaalheid vastgesteld?
- Hoe wordt kaalheid behandeld?
- Kernpunten over kaalheid
Wat is kaalheid?
Kaalheid is haaruitval of afwezigheid van haar. Het wordt ook alopecia genoemd. Kaalheid is meestal het meest merkbaar op de hoofdhuid, maar kan overal op het lichaam voorkomen waar haar groeit. De aandoening komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.
Wat veroorzaakt kaalheid?
Haarverlies wordt verondersteld te worden veroorzaakt door een combinatie van de volgende:
Veroudering
Verandering in hormonen
Ziekte die leidt tot haaruitval (telogeen effluvium genoemd)
Familiegeschiedenis van kaalheid
Brandwonden
Letsel
Onbehandelde ringworm van de hoofdhuid
IJzer- of eiwitgebrek
Overmatige inname van vitamine A
Snel gewichtsverlies
Bepaalde medicijnen, zoals chemotherapie bij kanker
Bepaalde medische aandoeningen, zoals lupus
Haaruitval wordt echter niet veroorzaakt door het volgende:
Slechte doorbloeding van de hoofdhuid
Roos
Hoeden dragen
Over het algemeen geldt dat hoe eerder haaruitval begint, hoe ernstiger de kaalheid zal worden.
Wat zijn de symptomen van kaalheid?
Afhankelijk van het type kunnen de symptomen van kaalheid variëren. Er zijn verschillende soorten kaalheid, waaronder:
Kaalheid bij vrouwen. Hoewel minder vaak voorkomend, verschilt kaalheid bij vrouwen van kaalheid doordat het haar in het algemeen over het hele hoofd dunner wordt. De haarlijn blijft behouden. Kaalheid bij vrouwen leidt zelden tot totaal haarverlies.
Mannelijke kaalheid. Kaalheid bij mannen wordt meestal overgeërfd. De aandoening kan op elke leeftijd beginnen. Haarverlies begint vaak aan de voorkant, zijkanten of op de kruin van het hoofd. Sommige mannen kunnen een kale plek krijgen of gewoon een terugwijkende haarlijn. Anderen kunnen al hun haar verliezen.
Alopecia areata. Deze haaruitvalstoornis wordt gekenmerkt door plotseling haarverlies in een bepaald gebied. Het haar groeit na enkele maanden terug. Als echter al het lichaamshaar plotseling verloren gaat, is het mogelijk dat er geen hergroei optreedt. De exacte oorzaak van dit soort haarverlies is onbekend. Er is zowel een genetische link als een link met auto-immuunziekten en allergieën. Als het haarverlies op de hoofdhuid volledig is, wordt het alopecia totalis genoemd en als al het lichaamshaar verloren is gegaan, wordt het alopecia universalis genoemd.
Giftige alopecia. Toxische alopecia kan optreden na hoge koorts of ernstige ziekte. Bepaalde medicijnen, vooral thallium, hoge doses vitamine A, retinoïden en geneesmiddelen tegen kanker kunnen dit ook veroorzaken. Medische aandoeningen, zoals schildklieraandoeningen en bevallen kunnen ook toxische alopecia veroorzaken. De aandoening wordt gekenmerkt door tijdelijk haarverlies.
Littekens of cicatriciale alopecia. Littekens kunnen voorkomen dat het haar teruggroeit. Littekens kunnen optreden door brandwonden, letsel of röntgentherapie. Andere soorten littekens die haaruitval kunnen veroorzaken, kunnen echter worden veroorzaakt door ziekten. Deze omvatten lupus, bacteriële of schimmelinfecties van de huid, lichen planus, sarcoïdose, tuberculose of huidkanker.
Trichotillomanie (haren trekken).Haartrekken kan haaruitval veroorzaken. Deze aandoening komt veel voor bij jonge kinderen.
Hoe wordt kaalheid vastgesteld?
Naast een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek, kan een ponsbiopsie van de huid helpen om het type kaalheid en / of de oorzaak ervan te identificeren. Een cultuur kan worden gedaan als een infectie wordt vermoed.
Hoe wordt kaalheid behandeld?
Uw zorgverlener zal op basis van:
Hoe oud je bent
Uw algehele gezondheid en vroegere gezondheid
Wat ben je ziek
Hoe goed u met specifieke medicijnen, procedures en therapieën kunt omgaan
Hoe lang de aandoening naar verwachting zal duren
Uw mening of voorkeur
De meeste vormen van kaalheid zijn niet te genezen. Sommige soorten kaalheid verdwijnen zonder behandeling. De behandeling kan zijn:
Bepaalde geneesmiddelen om de haargroei te bevorderen (zoals minoxidil en finasteride)
Corticosteroïd-injecties (bij de behandeling van alopecia areata of andere ontstekingsziekten die tot haaruitval leiden)
Behandeling van een onderliggende aandoening of ziekte
Haartransplantaties
Vermindering van de hoofdhuid
Huidliften en transplantaten
Haarvervangende operatie
De interesse in haarvervanging is de afgelopen jaren toegenomen. Er zijn een aantal technieken voor haarvervanging beschikbaar. Maar een haarvervangende operatie kan mensen met totale kaalheid niet helpen. Kandidaten voor haarvervanging moeten een gezonde haargroei aan de achterkant en zijkanten van het hoofd hebben. Het haar op de achterkant en zijkanten van het hoofd zal dienen als haardonorgebieden waar grafts en flappen worden genomen.
Er zijn 4 verschillende soorten haarvervangingsmethoden, waaronder de volgende:
Haartransplantatie. Tijdens een haartransplantatie verwijdert de chirurg kleine stukjes behaarde hoofdhuid van de achterkant of zijkanten van het hoofd om als transplantaat te worden gebruikt. Deze grafts worden vervolgens verplaatst naar een kaal of dunner wordend gebied.
Uitbreiding van de hoofdhuid. In deze procedure wordt een apparaat genaamd een weefselexpander geplaatst onder een haardragend gebied dat zich naast een kaal gebied bevindt. Na enkele weken zorgt de weefselexpander ervoor dat de huid nieuwe huidcellen laat groeien. Er is dan nog een operatie nodig om de nieuw uitgezette huid over de aangrenzende kale plek te plaatsen.
Flap-operatie. Een flapoperatie is ideaal voor het bedekken van grote kalende gebieden. Tijdens deze procedure wordt een deel van het kale gebied verwijderd en wordt een flap van de haardragende huid op het kale gebied geplaatst terwijl het aan één uiteinde nog vastzit aan de oorspronkelijke bloedtoevoer.
Vermindering van de hoofdhuid. Hoofdhuidreductie wordt gedaan om de kale delen aan de boven- en achterkant van het hoofd te bedekken. Het omvat eerst het verwijderen van de kale hoofdhuid. Vervolgens worden delen van de haardragende hoofdhuid samengetrokken om het kale gebied te vullen. Dit kan alleen worden gedaan of met haartransplantatie.
Wat zijn de complicaties van kaalheid en haartransplantatieprocedures?
Kaalheid kan het gevoel van eigenwaarde verminderen. Er zijn complicaties geassocieerd met haartransplantatieprocedures, waaronder:
Fragmentarisch haargroei. Soms ziet de groei van nieuw geplaatst haar er fragmentarisch uit, vooral als het naast een dunner wordend gebied wordt geplaatst. Dit kan vaak worden opgelost met meer operaties.
Bloeden en / of brede littekens. Spanning op de hoofdhuid door sommige technieken voor het verminderen van de hoofdhuid kan brede littekens en / of bloedingen veroorzaken.
Grafts nemen niet. Af en toe bestaat de kans dat het transplantaat niet 'pakt'. Als dit het geval is, moet de operatie worden herhaald.
Infectie. Zoals bij elke chirurgische ingreep, bestaat er een risico op infectie.
Kernpunten over kaalheid
Kaalheid, ook wel alopecia genoemd, is haaruitval of afwezigheid van haar.
Kaalheid is meestal het meest merkbaar op de hoofdhuid, maar kan overal op het lichaam voorkomen waar haar groeit.
De behandeling van kaalheid hangt af van het type kaalheid en de onderliggende oorzaak.
De meeste vormen van kaalheid zijn niet te genezen. Sommige soorten kaalheid verdwijnen vanzelf.
Het is belangrijk om met uw zorgverlener te praten over uw kaalheid en hoe deze kan worden behandeld.