Inhoud
Chronische longziekte, of CLD, verwijst naar langdurige longproblemen. Bij te vroeg geboren baby's wordt chronische longziekte veroorzaakt door longschade die kan optreden wanneer een baby mechanisch wordt beademd of zuurstof krijgt. Littekens en ontstekingen veroorzaken ademhalingsproblemen en zuurstofvoorziening in het bloed, en de effecten kunnen maanden of jaren aanhouden.Ademhalingsproblemen zijn het belangrijkste symptoom van chronische longziekte. Baby's met CLD hebben mogelijk ademhalingsondersteuning nodig na de eerste 28 dagen van hun leven, of na 36 weken zwangerschapsduur.
Chronische longziekte kan ook de rest van het lichaam aantasten. Baby's met CLD kunnen hartproblemen hebben en moeite hebben met eten of aankomen. Niet alle preemies die beademd waren, zullen een chronische longziekte krijgen. De kans op chronische longziekte neemt toe als een baby:
- Werd geboren vóór 30 weken zwangerschap
- Woog minder dan 3 pond, 5 oz bij de geboorte
- Had sepsis of een infectie kort na de geboorte
- Is een jongen of is blank
- Had een patent ductus arteriosus (PDA)
De meeste kinderen ontgroeien chronische longziekte rond de leeftijd van 2 jaar, omdat hun lichaam gezond longweefsel laat groeien. De behandeling wordt gegeven om de symptomen van CLD te helpen verminderen naarmate de longen volwassen worden. Veel voorkomende behandelingen zijn onder meer ademhalingsondersteuning om het ademen te vergemakkelijken, calorierijke voeding om de groei te bevorderen en medicijnen om de longen te openen en zwelling en ontsteking te verminderen.
Meer specifieke definitie van CPD
Chronische longziekte (CLD) wordt gedefinieerd als ademhalingsproblemen die optreden na 36 weken na de conceptie. Deze ademhalingsproblemen kunnen ademhalingssymptomen (moeite met ademhalen), behoefte aan extra zuurstof en afwijkingen op röntgenfoto's van de borstkas omvatten.
Hoe vaak CPD is
CPD komt voor bij ongeveer 20 procent van de premature baby's. Deze ziekte komt vaker voor bij mensen met een lager geboortegewicht. Gelukkig sterven er maar weinig baby's aan CPD. Desalniettemin leidt CPD tot reactieve luchtwegsymptomen en terugkerende infectie, wat kan leiden tot meerdere ziekenhuisopnames gedurende de eerste 2 levensjaren.
Waarom CPD gebeurt
De reden waarom CPD bij te vroeg geboren baby's voorkomt, is dat de longen van deze baby's niet goed rijpen en oppervlakteactieve stoffen produceren. Surfactant is een lipoproteïnecomplex dat wordt geproduceerd door alveolaire cellen, dat de oppervlaktespanning vermindert en ons helpt ademen.
Andere factoren dragen bij aan de ontwikkeling van CPD bij premature baby's, waaronder blootstelling aan chorioamnionitis, ontsteking, hoge zuurstofconcentraties na de geboorte en ademhalingstrauma.
Preventie
Vooruitgang in de pulmonologische intensive care heeft bijgedragen aan het voorkomen van CPD bij sommige premature baby's. Deze vorderingen omvatten vroege nasale CPAP (een soort mechanische beademing) en vervangingstherapie voor oppervlakteactieve stoffen kort na de geboorte.
Behandelingen
Hier zijn enkele manieren waarop CPD op de lange termijn wordt behandeld:
- Extra zuurstof thuis
- Geïnhaleerde corticosteroïden
- Geïnhaleerde bèta-agonisten
- Diuretica
De toediening van systemische (orale) steroïden is omstreden. Hoewel systemische steroïden de ontsteking kunnen helpen verminderen, wat een hoofdcomponent is van CPD, en de baby kunnen helpen af te zien van mechanische beademing, is vroegtijdig gebruik van dexamethason (een soort systemische steroïde) in verband gebracht met een verhoogd risico op hersenverlamming. CPD zelf kan echter neurologische stoornissen veroorzaken. De beslissing om systemische corticosteroïden toe te dienen is dus complex en wordt genomen door een kinderlongarts.
- Delen
- Omdraaien
- Tekst