Inhoud
- Veel voorkomende fracturen van het been, de enkel en de voet
- Gebroken heup
- Dijbeenbreuk
- Tibiale plateau fractuur
- Tibia / fibulafractuur
- Jones Fracture
- Lisfranc-fractuur
Veel voorkomende fracturen van het been, de enkel en de voet
Een gebroken been kan een pijnlijk en beangstigend letsel zijn. Het kan leiden tot aanzienlijk functieverlies en kan het normale werk en de recreatieve activiteit onderbreken. Als een beenbreuk niet goed wordt verzorgd, kan dit langdurige beperkingen veroorzaken, zoals verlies van bewegingsbereik (ROM) of verminderde kracht. Daarom is fysiotherapie na een fractuur vaak erg belangrijk.
Veel mensen vragen zich af of een gebroken been en een gebroken been hetzelfde betekenen. Zij doen. Als uw arts u vertelt dat u uw dijbeen heeft gebroken, betekent dit dat uw dijbeen is gebroken.
Beenbreuken worden bijna altijd veroorzaakt door trauma aan het lichaam. Vallen, atletische verwondingen of ongevallen met motorvoertuigen kunnen er allemaal voor zorgen dat een bot in uw been breekt.
Symptomen omvatten, maar zijn niet beperkt tot, pijn, moeite met lopen, blauwe plekken, verkleuring en zwelling, of een duidelijke misvorming van het been. Als u vermoedt dat u een gebroken been, knie, enkel of voet heeft, moet u medische hulp inroepen. meteen. Bel uw arts of ga naar uw plaatselijke afdeling spoedeisende hulp om een juiste diagnose van uw probleem te krijgen en de juiste behandeling te krijgen. Als u dit niet doet, kan dit leiden tot langdurige arbeidsongeschiktheid en functieverlies.
De eerste behandeling van een beenfractuur omvat reductie van de fractuur en immobilisatie Reductie is het proces waarbij de gebroken botten weer in de juiste positie worden gebracht. Dit wordt vaak handmatig gedaan, maar bij ernstige fracturen kan een chirurgische ingreep, open reductie interne fixatie (ORIF) genaamd, nodig zijn. Immobilisatie is het proces waarbij de botten op hun plaats worden gehouden met behulp van een gipsverband of beugel om ervoor te zorgen dat een goede genezing plaatsvindt.
Als uw fractuur voldoende is genezen, kunt u worden doorverwezen naar een fysiotherapeut om uw mobiliteit en functie te verbeteren. Uw fysiotherapeut kan u, indien nodig, helpen bij het kiezen van het juiste hulpmiddel om te helpen bij het lopen tijdens de vroege stadia van genezing, en kan u begeleiden bij de juiste oefeningen om de kracht en het bewegingsbereik na een breuk te verbeteren.
Hieronder vindt u een lijst met veelvoorkomende fracturen die in uw onderlichaam kunnen optreden en waarvoor vaak fysiotherapie nodig is om de functionele mobiliteit te herstellen.
Gebroken heup
Een heupfractuur is het meest voorkomende gebroken bot waarvoor ziekenhuisopname nodig is.
Heupfracturen komen meestal voor bij oudere volwassenen en kunnen het gevolg zijn van trauma, zoals een val. Af en toe kunnen pathologische fracturen (fracturen die optreden in een bot dat is aangetast door kanker of botmetastasen) of fracturen die optreden als gevolg van botverzwakking (zoals bij osteoporose) optreden.
Bij de behandeling van een heupfractuur is bijna altijd een operatie nodig, en het type operatie hangt vooral af van de locatie en verplaatsing van de fractuur.
Ongeveer de helft van de heupfracturen wordt behandeld met ORIF en de andere helft wordt behandeld met een artroplastiek.
Fysiotherapie omvat het verbeteren van het bewegingsbereik en de kracht van de heup om het lopen en de mobiliteit te verbeteren.
Dijbeenbreuk
Een dijbeenfractuur vereist meestal een aanzienlijke kracht of val. Het dijbeen of dijbeen is het langste bot in het lichaam en is erg sterk. Het helpt je bij het lopen, rennen en rechtop staan.
Door trauma aan de schacht van uw dijbeen kan het breken, wat leidt tot aanzienlijke pijn en functioneel verlies. Er is meestal meer kracht nodig om het dijbeen te breken dan andere botten in het been.
Pijn, verlies van bewegingsvrijheid en verminderde kracht na een femurfractuur kunnen de heup en knie aantasten, waardoor uw mobiliteit verder in gevaar komt. Fysiotherapie is vaak nodig na genezing om de volledige functie te herstellen.
Tibiale plateau fractuur
Een tibiaplateaufractuur treedt op wanneer de knie tijdens een trauma krachtig wordt gedraaid. Het scheenbeenplateau is de plek waar je scheenbeen en je dijbeen samenkomen in je knie.
Af en toe vereisen tibiaplateaufracturen een operatie.
Omdat het tibiale plateau zich in het kniegewricht bevindt, is hier vaak een aanzienlijk verlies van bewegingsbereik en kracht van de knie het gevolg van een breuk. Fysiotherapie is meestal nodig om zoveel mogelijk functie te herstellen nadat de fractuur is genezen.
Tibia / fibulafractuur
Een tibia / fibula (tib / fib) fractuur is een veel voorkomende fractuur van de enkelbeenderen.
Het scheenbeen (scheenbeen) en kuitbeen (bot aan de buitenkant van uw enkel) bevinden zich in het onderbeen en maken deel uit van uw enkelgewricht. Af en toe is slechts één van de botten, het scheenbeen of kuitbeen, gebroken.
Als u een tib / fib-fractuur heeft gehad, heeft u mogelijk een operatie nodig.
Fysiotherapie na een enkelfractuur kan uw kracht, bewegingsbereik en functionele mobiliteit vaak herstellen tot het niveau van vóór uw fractuur.
Jones Fracture
Een Jones-fractuur is een breuk in het vijfde middenvoetsbeentje van de voet.Het vijfde middenvoetsbeentje is het lange bot in je voet dat aansluit op je pink.
Meestal minor trauma zoals rennen of springen veroorzaakt een Jones-fractuur. Een Jones-fractuur wordt vaak beschouwd als een stressfractuur, een type fractuur dat meestal wordt veroorzaakt door herhaalde belasting van een bot in plaats van een enkel traumatisch letsel.
Na genezing kan uw bewegingsbereik verminderd zijn en kan uw gang worden beïnvloed. Gewoonlijk is fysiotherapie na een Jones-fractuur nuttig bij het herstellen van functionele mobiliteit, vooral bij stressfracturen, die doorgaans een slechtere prognose hebben dan acute Jones-fracturen.
Lisfranc-fractuur
Een Lisfranc fractuur is een breuk en dislocatie van de middenvoet, de middenvoet is het deel van je voet tussen je enkel en je tenen. Hier komen veel van uw voetbeenderen samen om uw voet goed te laten bewegen.
Een Lisfranc-fractuur kan optreden wanneer u uw voet verdraait tijdens het sporten, vooral wanneer u zich op een oneffen ondergrond verplaatst of bij een auto-ongeluk.
Kleine Lisfranc-fracturen worden behandeld met immobilisatie in een gips- of wandelschoen, maar veel Lisfranc-verwondingen vereisen een operatie.
Een Lisfranc-fractuur is meestal een pijnlijke verwonding die kan leiden tot aanzienlijke beperkingen in mobiliteit en lopen. Fysiotherapie na een Lisfranc-fractuur en -dislocatie is belangrijk om de kracht en het bewegingsbereik van uw voet en enkel te verbeteren om u te herstellen naar uw vorige loopvaardigheidsniveau.
Een woord van Verywell over veelvoorkomende beenbreuken en genezing
Beenfracturen komen vaak voor, en veel van deze kunnen leiden tot langdurige vermindering van kracht en mobiliteit zonder fysiotherapie. Vaak zorgt het werken met een fysiotherapeut er echter voor dat mensen op tijd terugkeren naar hun vorige niveau van functionele vaardigheden.