Extraintestinale complicaties van de ziekte van Crohn

Posted on
Schrijver: John Pratt
Datum Van Creatie: 10 Januari 2021
Updatedatum: 19 Kunnen 2024
Anonim
Dr. Jan over IBD
Video: Dr. Jan over IBD

Inhoud

Sommige complicaties van de ziekte van Crohn zijn niet direct gerelateerd aan de ontsteking in de dunne of dikke darm en worden "systemische" of "extra-intestinale" bijwerkingen genoemd. Deze complicaties kunnen artritis, botverlies, vertraagde groei bij kinderen, oogaandoeningen, galstenen, huiduitslag of laesies en mondzweren omvatten.

Het is niet bekend waarom complicaties bij de ziekte van Crohn buiten het spijsverteringskanaal kunnen optreden, maar in sommige gevallen volgen ze het verloop van de ziekte: ze verergeren tijdens een opflakkering en verbeteren tijdens remissie.

Artritis

Pijn, zwelling en stijfheid in de gewrichten van mensen met de ziekte van Crohn kunnen te wijten zijn aan perifere artritis. Symptomen kunnen dagen of weken aanhouden en kunnen van het ene gewricht naar het andere migreren. Perifere artritis kan verbeteren wanneer de onderliggende ziekte van Crohn met succes wordt behandeld, en het veroorzaakt geen permanente schade aan de gewrichten. Symptomen worden behandeld met vochtige warmte en rust. Mensen met de ziekte van Crohn kunnen ook andere vormen van artritis ontwikkelen, hetzij als complicatie, hetzij als bijwerking van de medicatie.


Botverlies

Mensen met de ziekte van Crohn lopen om verschillende redenen risico op botverlies en osteoporose. Calcium is belangrijk voor de gezondheid van de botten en vitamine D is nodig voor het lichaam om calcium op te nemen. Mensen met de ziekte van Crohn kunnen echter een vitamine D-tekort hebben, vooral als de dunne darm een ​​uitgebreide ziekte heeft of gedeeltelijk operatief is verwijderd.

Bovendien zijn eiwitten, cytokines genaamd, in hogere concentraties aangetroffen bij mensen met de ziekte van Crohn, vooral wanneer de ziekte actief is. Cytokinen kunnen het verwijderen van oud bot en het aanmaken van nieuw bot verstoren. Andere risicofactoren voor botverlies zijn een lage body mass index (BMI), vrouwelijk geslacht, roken, alcoholgebruik en hogere leeftijd.

Algemene aanbevelingen voor het voorkomen van botverlies zijn onder meer lichaamsbeweging, minder alcoholgebruik, stoppen met roken en dagelijkse suppletie met 1500 mg calcium en 400 IE vitamine D. Voor mensen met inflammatoire darmaandoeningen (IBD) zijn het verminderen van het gebruik van corticosteroïden waar mogelijk en het nemen van een bisfosfonaatmedicijn ook nuttig.


Vertraagde groei bij kinderen

De ziekte van Crohn brengt kinderen in gevaar voor vertraagde groei. Verschillende factoren zijn van invloed op de groei van kinderen met de ziekte van Crohn, waaronder gebrek aan eetlust, een slecht dieet, slechte opname van voedingsstoffen in de dunne darm en het gebruik van steroïden als behandeling. Deze factoren kunnen een negatief effect hebben op de lengte van een kind en resulteren in een kleine gestalte.

Oogziekte

Oogaandoeningen die mensen met de ziekte van Crohn kunnen treffen, zijn onder meer uveïtis, episcleritis, keratopathie en droge ogen. Sommige oogaandoeningen vereisen behandeling en de meeste zullen verbeteren wanneer de onderliggende ziekte van Crohn effectief wordt behandeld.

  • Droge ogen worden veroorzaakt door een gebrek aan tranen in de ogen. Dit gebrek aan vocht kan leiden tot oogirritatie en uiteindelijk tot blindheid. Droge ogen worden behandeld met kunstmatige tranen en vitamine A-supplementen. Als de droogte een infectie veroorzaakt, kan een behandeling met antibiotica nodig zijn.
  • Episcleritis is een ontsteking van het oogwit die symptomen van pijn en roodheid veroorzaakt. Episcleritis wordt behandeld met een vasoconstrictor of een corticosteroïde.
  • Keratopathie is een onregelmatigheid in het hoornvlies die geen pijn of verlies van het gezichtsvermogen veroorzaakt en daarom meestal niet wordt behandeld.
  • Uveitis is een ontsteking van de middelste laag van de oogwand die symptomen veroorzaakt van gevoeligheid voor licht, pijn, roodheid, wazig zien en hoofdpijn. Onbehandeld, kan uveïtis leiden tot blindheid, glaucoom of een losgelaten netvlies. De behandeling is met corticosteroïden.

Galstenen

Gal die in de galblaas verhardt, kan galstenen veroorzaken. Galstenen kunnen de uitgang van gal uit de galblaas blokkeren, wat ernstige pijn veroorzaakt. Mensen met de ziekte van Crohn in het terminale ileum hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van galstenen; maar liefst 13% tot 34% zal deze complicatie ervaren. De ontsteking in het ileum verhindert de opname van gal. Gal lost cholesterol uit voedsel op en als dit cholesterol niet wordt afgebroken, kan dit galstenen tot gevolg hebben. Galstenen worden meestal behandeld door de galblaas operatief te verwijderen. Behandeling met medicatie wordt minder vaak gebruikt omdat galstenen kunnen terugkeren.


Mondzweren

Kleine, ondiepe zweren die in de mond voorkomen, worden afteuze stomatitis genoemd. Mondwater op recept kan worden gebruikt om de mond schoon te houden, maar er is meestal geen andere behandeling nodig. Milde gevallen kunnen vanzelf genezen, maar actuele ontstekingsremmers en anesthetica kunnen ongemak verlichten en genezing bevorderen.

Huid condities

Mensen met de ziekte van Crohn in de dikke darm kunnen skin-tags ontwikkelen. De huid rond aambeien in het perianale gebied wordt dikker en vormt flappen. Er moet voor worden gezorgd dat het anale gebied schoon blijft, omdat huidlabels de ontlasting kunnen vasthouden en tot huidirritatie kunnen leiden. De aanwezigheid van skin-tags kan nuttig zijn bij het stellen van de diagnose van de ziekte van Crohn, omdat ze vaker voorkomen bij mensen met de ziekte van Crohn dan bij colitis ulcerosa.

Andere huidaandoeningen die verband houden met de ziekte van Crohn zijn erythema nodosum en pyoderma gangrenosum. Erythema nodosum zijn pijnlijke rode knobbeltjes die zich ontwikkelen op de armen of onderbenen, en pyoderma gangrenosum is een blaar op de benen of armen die zich doorgaans vormt op de plaats van een klein trauma, zoals een snee. Beide aandoeningen komen minder vaak voor bij de ziekte van Crohn dan bij colitis ulcerosa. Erythema nodosum kan 1% tot 2% van de mensen met de ziekte van Crohn van de dikke darm treffen, en pyoderma gangrenosum kan 1% van de mensen met de ziekte van Crohn treffen.