Galsteenziekte

Posted on
Schrijver: Clyde Lopez
Datum Van Creatie: 18 Augustus 2021
Updatedatum: 16 November 2024
Anonim
Galstenen 1e deel: waarom galstenen ontstaan
Video: Galstenen 1e deel: waarom galstenen ontstaan

Inhoud

Galsteenziekte is de meest voorkomende aandoening die het galsysteem aantast, het systeem van het lichaam om gal te transporteren. Galstenen zijn vaste, kiezelachtige massa's die zich vormen in de galblaas of de galwegen (de kanalen die van de lever naar de dunne darm leiden). Ze ontstaan ​​wanneer de gal verhardt en worden veroorzaakt door een teveel aan cholesterol, galzouten of bilirubine.

Soorten galstenen

Er zijn twee soorten galstenen:

  • Cholesterolstenen: dit zijn geelgroene stenen, die voornamelijk worden aangetroffen bij vrouwen en zwaarlijvige mensen. Cholesterolstenen zijn goed voor 80 procent van de galstenen. Dit is het meest voorkomende type in de Verenigde Staten.
  • Pigmentstenen: deze kunnen zwart of bruin zijn en hebben de neiging zich te ontwikkelen bij patiënten met andere leveraandoeningen, zoals cirrose of galweginfecties.

Galsteenziekte Symptomen

Veel mensen met galstenen ervaren geen symptomen. Symptomen treden vaak alleen op als er complicaties zijn. De complicaties kunnen worden veroorzaakt door een ontsteking, infectie of obstructie.


Het belangrijkste symptoom van galsteenziekte is galkoliek. Galkoliek verschijnt plotseling en bouwt snel op tot een hoogtepunt. Het is een constante buikpijn, meestal in de rechterbovenkant van de buik, die tussen de 15 minuten en enkele uren aanhoudt. Deze pijn wordt meestal verergerd door maaltijden, vooral door vet voedsel.

Galkoliek kan ook zijn:

  • Intolerantie voor vet voedsel
  • Braken
  • Rechter schouderpijn
  • Winderigheid
  • Zweten
  • Geelverkleuring van de huid of ogen
  • Kleikleurig krukje

Galsteenziekte Diagnose bij Johns Hopkins

Een diagnose van galsteenziekte begint met een uitgebreid lichamelijk onderzoek waarin u uw symptomen en medische geschiedenis beschrijft. Vaak is het lichamelijk onderzoek volkomen normaal. Soms kan uw arts de galblaas voelen en kan er een gevoelige buik zijn. Andere diagnostische procedures zijn onder meer:

  • Laboratorium testen
  • Beeldvormende scans
  • Endoscopische diagnose

Laboratorium testen

Bloedonderzoek zal uw leverfunctie controleren. Als er complicaties zijn door galstenen, zullen de tests abnormaal zijn.


Imaging-scans

Galstenen, vooral die die asymptomatisch zijn, worden vaak per ongeluk ontdekt tijdens een beeldvormende scan voor een ander probleem. Als u een beeldvormende scan nodig heeft op basis van uw geschiedenis en lichamelijk onderzoek, zijn er een aantal procedures beschikbaar. Imaging-scans gebruiken verschillende technologieën om de aanwezigheid en locatie van galstenen te bepalen.

  • Echografie: een abdominale echografie is de beste niet-invasieve test voor het detecteren van galstenen in de galblaas. Een echo maakt gebruik van geluidsgolven om afbeeldingen van uw organen te maken. Het is een eenvoudige, veilige en pijnloze procedure die nauwkeurige informatie geeft over de aanwezigheid van galstenen.
  • CT-scan: een CT-scan is een krachtige röntgenfoto. Het kan complicaties van galsteenaandoeningen detecteren, zoals overtollig vocht, gas in de galblaaswand, galblaasperforaties en abcessen (ophopingen van pus in het lichaam). Een CT-scan kan helpen bepalen of u een dringende chirurgische ingreep nodig heeft.
  • MRI en magnetische resonantie cholangiopancreatografie (MRCP): een MRI gebruikt sterke magnetische golven om een ​​gedetailleerd beeld te creëren. Een MRCP maakt gebruik van MRI-beeldvorming met speciale software om galstenen en galwegstenen te detecteren en de galblaas te evalueren op de aanwezigheid van cholecystitis (ontsteking).
  • Cholecystingrafie: u ontvangt een intraveneuze radioactieve stof, die uw lever absorbeert en vervolgens wordt uitgescheiden in de galblaas en de galwegen. Vervolgens worden scans gemaakt die acute ontsteking van de galblaas nauwkeurig kunnen detecteren.

Endoscopische diagnose

Een endoscoop is een dunne, flexibele, verlichte buis die in uw mond wordt gestoken. Het bereikt je slokdarm, maag en dunne darm. Met behulp van de endoscoop kan uw arts uw galsysteem visualiseren.


Endoscopische retrograde cholangiopancreaticografie

Endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERCP) is de voorkeursmethode voor het detecteren van galstenen in de galwegen. Doordat de endoscoop op zijn plaats zit, kunnen stenen verwijderd worden tijdens een ERCP. Tijdens deze procedure:

  • Er wordt een speciale endoscoop met zijaanzicht gebruikt, een duodenoscoop genaamd.
  • Deze scoop is speciaal ontworpen om de nodige accessoires in het gal- en pancreaskanaal te kunnen plaatsen en galkanaalstenen te verwijderen.
  • Een katheter wordt gebruikt om kleurstof in de kanalen te injecteren.
  • Er wordt een röntgenfoto gemaakt om afbeeldingen te maken van uw alvleesklier- en galwegen.

Endoscopische echografie

Endoscopische echografie (EUS) maakt gebruik van zowel een endoscopie als een echografie om aandoeningen van het spijsverteringskanaal te evalueren en te diagnosticeren, en samen produceren ze gedetailleerde beelden van uw galkanaal en galblaas. In tegenstelling tot een ERCP kan een EUS niet worden gebruikt om galstenen te verwijderen. Het is echter een nauwkeurig diagnostisch hulpmiddel en geeft een lager risico op complicaties dan ERCP.

Behandeling van galsteenziekten bij Johns Hopkins

Er zijn een aantal verschillende behandelingsopties voor patiënten met symptomatische galstenen. Elke behandelingsoptie heeft verschillende resultaten, afhankelijk van uw symptomen. Het doel van de behandeling is om de symptomen te verlichten en complicaties te voorkomen. Lees meer over de behandeling van galsteenaandoeningen bij Johns Hopkins.